สุภาษิต 28:1-14

คนชั่วเตลิดหนีแม้ไม่มีใครไล่ตาม แต่คนชอบธรรมอาจหาญดั่งราชสีห์ เมื่อประเทศชาติเกิดกบฏก็มีเจ้าขุนมูลนายหลายคน แต่ผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจจะรักษาความสงบเรียบร้อยไว้ ผู้ครอบครองที่กดขี่คนยากจน ก็เหมือนฝนตกหนักที่ทำลายพืชผล ผู้ละทิ้งบทบัญญัติก็เชิดชูคนชั่ว แต่ผู้ที่รักษาบทบัญญัติก็ต่อต้านคนชั่ว คนชั่วไม่เข้าใจสิ่งที่ถูกต้อง แต่ผู้ที่แสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเข้าใจถ่องแท้ เป็นคนยากจนแต่ดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริต ดีกว่าเป็นคนรวยแต่อยู่บนทางคดโกง ลูกที่มีความรู้ความเข้าใจก็ปฏิบัติตามคำสั่งสอน แต่ผู้ที่คบกับคนตะกละก็ทำให้พ่ออับอายขายหน้า ความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นเพราะดอกเบี้ยจากคนจน จะตกมาอยู่ในมือของผู้ที่เมตตาคนจน คนที่ปิดหูไม่ยอมฟังคำสั่งสอน แม้แต่คำอธิษฐานของเขาก็น่าชิงชัง ผู้ที่พาคนเที่ยงธรรมไปในทางชั่ว จะตกลงในกับดักของตัวเอง แต่ผู้ที่ไร้ตำหนิจะได้รับสิ่งดีเป็นมรดก คนรวยมักคิดว่าตนฉลาด แต่คนจนที่มีความรู้ความเข้าใจก็จะมองเขาออกอย่างทะลุปรุโปร่ง เมื่อคนชอบธรรมมีชัย ผู้คนมากมายพากันออกมารื่นเริงยินดี แต่เมื่อคนชั่วเรืองอำนาจ ต้องออกไปเสาะหาผู้คน ผู้ที่ปกปิดบาปของตนจะไม่เจริญ แต่ผู้ที่สารภาพผิดและละทิ้งบาปจะพบความเมตตากรุณา ความสุขมีแก่ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเสมอ แต่ผู้ที่ทำใจแข็งกระด้างจะตกที่นั่งลำบาก