มีคาห์ 4:4-13

ทุกคนจะนั่งอยู่ใต้เถาองุ่นของตน และใต้ต้นมะเดื่อของตน และจะไม่มีใครทำให้เขากลัว เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ตรัสไว้แล้ว ชนชาติทั้งปวงอาจจะดำเนิน ในนามของเทพเจ้าของตน ส่วนเราจะดำเนินในพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราตลอดนิรันดร์ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้น เราจะรวบรวมคนขาพิการ เราจะรวบรวมบรรดาเชลย ตลอดจนบรรดาคนที่เราให้พบกับความทุกข์โศก เราจะให้คนขาพิการเป็นคนที่เหลืออยู่ ให้คนที่ถูกเนรเทศเป็นชาติที่แข็งแกร่ง องค์พระผู้เป็นเจ้าจะปกครองพวกเขาในภูเขาศิโยน ตั้งแต่วันนั้นตราบชั่วนิรันดร์ ส่วนเจ้าผู้เป็นหอสังเกตการณ์ของฝูงแกะ เป็นที่มั่นของธิดาแห่งศิโยน อำนาจดั้งเดิมจะกลับคืนมาเป็นของเจ้า ธิดาแห่งเยรูซาเล็มจะได้รับอำนาจครอบครอง” เหตุใดเจ้าจึงร้องเสียงดัง เจ้าไม่มีกษัตริย์หรือ? ที่ปรึกษาของเจ้าย่อยยับไปแล้วหรือ? เจ้าจึงเจ็บปวดรวดร้าวเหมือนผู้หญิงกำลังคลอดลูก ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส เหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก เพราะบัดนี้เจ้าต้องจากเมือง ไปตั้งค่ายอยู่กลางทุ่ง เจ้าจะไปยังบาบิโลน เจ้าจะได้รับการช่วยเหลือที่นั่น องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงไถ่เจ้า ออกจากมือของศัตรูของเจ้าที่นั่น แต่บัดนี้หลายชนชาติ รวมตัวกันมารบกับเจ้า เขากล่าวว่า “ให้ศิโยนถูกย่ำยี ให้ตาของเราได้ดูศิโยนด้วยความสะใจ!” แต่เขาไม่รู้ พระดำริขององค์พระผู้เป็นเจ้า เขาไม่เข้าใจแผนการของพระองค์ ผู้ทรงรวบรวมเขาเหมือนรวบรวมฟ่อนข้าวมาสู่ลานนวดข้าว “ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย ลุกขึ้นนวดข้าวเถิด เพราะเราจะให้เจ้ามีเขาเหล็ก เราจะให้เจ้ามีกีบทองสัมฤทธิ์ และเจ้าจะบดขยี้ชนหลายชาติให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย” พวกท่านจะถวายสิ่งที่เขาได้มาโดยไม่ชอบธรรมนั้นแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า ถวายความมั่งคั่งของพวกเขาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งสากลโลก