โยบ 33:10-33

ถึงกระนั้นพระเจ้าก็เอาผิดข้าพเจ้า พระองค์ทรงนับว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรู พระองค์ทรงจับข้าพเจ้าใส่ขื่อคา และทรงเฝ้าดูทุกหนทางของข้าพเจ้าอย่างใกล้ชิด’ “แต่ข้าพเจ้าขอบอกว่าท่านผิดในข้อนี้ เพราะพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์ ทำไมท่านบ่นต่อว่าพระองค์ ว่าไม่ทรงตอบมนุษย์? ที่จริงพระเจ้าตรัสด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง แม้ว่ามนุษย์ไม่สามารถประจักษ์ได้ ในความฝัน ในนิมิตยามค่ำคืน เมื่อมนุษย์หลับสนิท ขณะเคลิ้มอยู่บนที่นอน พระองค์อาจจะตรัสข้างหูของเขา และตักเตือนว่ากล่าวให้เขากลัว เพื่อหันเหมนุษย์ไม่ให้ทำผิด และไม่ให้หยิ่งจองหอง เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก และเพื่อไม่ให้เขาพินาศด้วยคมดาบ “หรือทรงตีสอนมนุษย์โดยให้เขานอนจมอยู่ในความเจ็บปวด ให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวในกระดูกอยู่เนืองๆ จนตัวเขาเองเอียนอาหาร และจิตใจของเขาเกลียดอาหารอันโอชะที่สุด จนเขาซูบผอม เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก วิญญาณของเขาเฉียดใกล้เหวลึก และชีวิตของเขาเข้าใกล้ทูตแห่งความตาย “ถึงกระนั้นหากมีทูตของพระเจ้าจากหนึ่งในพันอยู่เคียงข้างเขา ทำหน้าที่เป็นคนกลางให้ เพื่อแจ้งสิ่งที่ถูกต้องแก่เขา เพื่อเมตตาสงสารเขาและทูลว่า ‘ขอทรงโปรดไว้ชีวิตเขาไม่ให้ลงไปยังเหวลึก ข้าพระองค์ได้พบค่าไถ่สำหรับเขาแล้ว’ เมื่อนั้นเนื้อหนังของเขาจะกลับฟื้นคืนสภาพดีเหมือนกายเด็ก และได้กำลังวังชาในวัยหนุ่มคืนมาอีก เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและได้รับความโปรดปรานจากพระองค์ เขาได้เห็นพระพักตร์พระเจ้าและโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดี พระองค์ทรงรับเขาคืนสู่ฐานะผู้ชอบธรรม เขาจะกลับมาบอกเพื่อนพ้องว่า ‘ข้าได้ทำบาปและได้บิดเบือนความถูกต้อง แต่ก็ยังไม่ต้องรับโทษอันสาสม พระเจ้าทรงไถ่จิตวิญญาณของข้าไว้ ไม่ให้ต้องลงสู่เหวลึก ข้าจะมีชีวิตอยู่ชื่นชมความสว่างต่อไป’ “พระเจ้าทรงกระทำสิ่งเหล่านี้ต่อมนุษย์ ถึงสองครั้ง หรือถึงสามครั้ง เพื่อช่วยกู้จิตวิญญาณของเขาจากเหวลึก ให้เขาได้รับแสงสว่างแห่งชีวิต “โยบเอ๋ย โปรดตั้งใจฟังข้าพเจ้าเถิด ขอให้นิ่งสงบ และข้าพเจ้าจะพูด หากท่านมีอะไรจะพูดก็ขอให้บอก พูดออกมาเถิด เพราะข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้รับความกระจ่าง แต่หากไม่มี ก็จงฟังข้าพเจ้า โปรดเงียบ และข้าพเจ้าจะสอนสติปัญญาแก่ท่าน”