อิสยาห์ 40:12-31

ใครเล่าที่ตวงห้วงน้ำไว้ในอุ้งมือ และวัดขนาดฟ้าสวรรค์ด้วยฝ่ามือ? ใครหนอบรรจุผงคลีของโลกไว้ในภาชนะ และชั่งน้ำหนักของภูเขาบนตาชั่ง และชั่งเนินเขาด้วยตราชู? ใครเล่าจะเข้าใจพระทัยขององค์พระผู้เป็นเจ้า หรือเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้? ใครหนอที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษาเพื่อพระองค์จะทรงรู้แจ้ง? และใครหนอสอนหนทางที่ถูกต้องแก่พระองค์? ใครหนอที่ให้ความรู้ และชี้แนะทางแห่งความเข้าใจให้แก่พระองค์ได้? แน่ทีเดียว ประชาชาติทั้งสิ้นเหมือนน้ำหยดหนึ่งในถัง เทียบได้กับผงคลีบนตาชั่ง พระเจ้าทรงชั่งเกาะต่างๆ เหมือนมันเป็นเพียงผงคลีดิน เลบานอนไม่พอเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชา สัตว์ทั้งปวงของมันไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา ในสายพระเนตรของพระองค์ ประชาชาติทั้งปวงก็ไร้ค่า พวกเขามีค่าอะไรสำหรับพระองค์ พวกเขาไร้ค่ายิ่งกว่าศูนย์ เช่นนี้แล้วท่านจะเอาพระเจ้าเปรียบกับใคร? ท่านจะเอาพระองค์ไปเทียบกับเทวรูปองค์ไหน? ส่วนรูปเคารพนั้น ช่างก็หล่อขึ้น แล้วช่างทองจึงหุ้มด้วยทอง และทำสร้อยเงินให้มัน คนที่ยากจนเกินกว่าจะหาของถวายเช่นนั้น ก็จะหาไม้ที่ไม่ผุ เขาหาช่างฝีมือผู้ชำนาญ เพื่อทำรูปเคารพตั้งไว้ไม่ให้ล้มลง ท่านไม่รู้หรือ? ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ? ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ? ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ? พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย พระองค์ทรงนำบรรดาเจ้านายมาถึงความสูญสิ้น และลดค่าเหล่าผู้ปกครองของโลกให้เป็นศูนย์ พวกเขาถูกหว่าน และปลูกขึ้นไม่ทันไร แม้รากก็ยังไม่ทันหยั่งลึกในดิน พระองค์ก็ทรงเป่าลมใส่และพวกเขาก็เหี่ยวเฉาไป เหมือนแกลบถูกกวาดไปในพายุหมุน องค์บริสุทธิ์สูงส่งตรัสว่า “เจ้าจะเปรียบเรากับใคร? ผู้ใดจะเทียบเทียมเราได้?” จงเงยหน้าขึ้นมองฟ้าสวรรค์เถิด ใครสร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้? ผู้ทรงนำดวงดาวออกมาทีละดวง และขานชื่อของมัน โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่และพละกำลังอันเกรียงไกรของพระองค์ จึงไม่มีดาวขาดหายไปสักดวง ยาโคบเอ๋ย เหตุใดท่านจึงพูด อิสราเอลเอ๋ย เหตุใดท่านจึงบ่นว่า “ทางของเราถูกซ่อนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า นั่นคือพระเจ้าของเราไม่ทรงแยแสเรื่องของเรา”? ท่านไม่เคยรู้หรือ? ท่านไม่เคยได้ยินหรอกหรือ? พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์ พระผู้สร้างทุกสิ่งในโลก พระองค์จะไม่ทรงอ่อนล้าหรือเหน็ดเหนื่อย ความเข้าใจของพระองค์ไม่มีผู้ใดหยั่งถึงได้ พระองค์ทรงประทานกำลังแก่ผู้อ่อนล้า และทรงเพิ่มพละกำลังแก่ผู้อ่อนแอ แม้คนหนุ่มสาวยังเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า และชายหนุ่มก็ยังสะดุดล้ม แต่บรรดาผู้ที่รอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความหวัง จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่ พวกเขาจะกางปีกทะยานขึ้นเหมือนนกอินทรี พวกเขาจะวิ่งไปโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย พวกเขาจะเดินไปโดยไม่อ่อนระโหยโรยแรง