อาโมส 9:1-10

ข้าพเจ้าเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าประทับยืนอยู่ข้างแท่นบูชา และพระองค์ตรัสว่า “จงฟาดยอดเสา เพื่อให้ธรณีประตูสั่นสะเทือน ให้พังทับประชาชนทั้งปวง ผู้ที่เหลือรอดเราจะประหารด้วยดาบ จะไม่มีใครหนีรอดไปได้สักคนเดียว จะไม่มีใครหนีไปได้เลย แม้พวกเขาจะขุดลึกลงไปถึงก้นหลุมฝังศพ มือของเราก็จะควานลงไปดึงขึ้นมา แม้พวกเขาปีนขึ้นถึงฟ้าสวรรค์ เราก็จะนำพวกเขาลงมา แม้พวกเขาซ่อนตัวบนยอดเขาคารเมล เราก็จะตามล่าจับพวกเขาลงมาจากที่นั่น แม้พวกเขาหนีไปซ่อนที่ก้นทะเล เราก็จะสั่งงูพิษให้กัดพวกเขา แม้พวกเขาถูกศัตรูกวาดต้อนไปเป็นเชลย เราก็จะสั่งให้ดาบประหารพวกเขาที่นั่น เราจะจับตาดูพวกเขาอย่างมุ่งร้าย ไม่ใช่ด้วยหวังดี” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ผู้ทรงแตะโลกแล้ว มันก็หลอมละลาย และชาวโลกทั้งปวงก็ไว้ทุกข์ ทั่วทั้งดินแดนเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์ แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์ พระองค์ผู้ทรงสร้างที่ประทับอันสูงส่งไว้ในฟ้าสวรรค์ และวางฐานรากของมันไว้ที่แผ่นดินโลก ผู้ทรงเรียกน้ำทะเลขึ้นมา และเทมันรดผิวโลก ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ “อิสราเอลเอ๋ย สำหรับเราแล้ว เจ้าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากชาวคูชไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “เราไม่ได้นำอิสราเอลออกมาจากอียิปต์ นำชาวฟีลิสเตียออกจากคัฟโทร์ และนำชาวอารัมออกจากคีร์หรอกหรือ?” “แน่นอน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ทรงจับตาดูอาณาจักรอันบาปหนา เราจะทำลายมัน จากพื้นโลก ถึงกระนั้นเราจะไม่ทำลายพงศ์พันธุ์ยาโคบ ลงอย่างสิ้นเชิง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “เพราะเราจะออกคำสั่ง และเราจะเขย่าพงศ์พันธุ์อิสราเอล ท่ามกลางมวลประชาชาติ เหมือนเขย่ากระด้งฝัดข้าว แต่จะไม่มีสักเมล็ดเดียวตกถึงพื้น บรรดาคนบาปในหมู่ประชากรของเรา จะตายด้วยคมดาบ คือคนทั้งปวงที่พูดว่า ‘ภัยพิบัติจะไม่มาเล่นงานเราหรือมาถึงเรา’