มัทธิว 7:1-23

มัทธิว 7:1-23 KJV

“อย่ากล่าวโทษเขา เพื่อท่านจะไม่ต้องถูกกล่าวโทษ เพราะว่าท่านทั้งหลายจะกล่าวโทษเขาอย่างไร ท่านจะต้องถูกกล่าวโทษอย่างนั้น และท่านจะตวงให้เขาด้วยทะนานอันใด ท่านจะได้รับตวงด้วยทะนานอันนั้น เหตุ​ไฉนท่านมองดูผงที่​อยู่​ในตาพี่น้องของท่าน แต่​ไม่​ยอมพิจารณาไม้ทั้งท่อนที่​อยู่​ในตาของท่านเอง หรือเหตุไฉนท่านจะกล่าวแก่​พี่​น้องของท่านว่า ‘​ให้​เราเขี่ยผงออกจากตาของท่าน’ แต่​ดู​เถิด ไม้​ทั้งท่อนก็​อยู่​ในตาของท่านเอง ท่านคนหน้าซื่อใจคด จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของท่านก่อน แล​้​วท​่านจะเห็นได้​ถนัด จึงจะเขี่ยผงออกจากตาพี่น้องของท่านได้ อย่าให้​สิ​่งซึ่งบริ​สุทธิ​์​แก่​สุนัข และอย่าโยนไข่​มุ​กของท่านให้​แก่​สุกร เกล​ือกว่ามันจะเหยียบย่ำเสีย และจะหันกลับมากัดตั​วท​่านด้วย จงขอแล้วจะได้ จงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วจะเปิดให้​แก่​ท่าน เพราะว่าทุกคนที่​ขอก​็​ได้รับ คนที​่แสวงหาก็​พบ และคนที่เคาะก็จะเปิดให้​เขา ในพวกท่านมีใครบ้างที่จะเอาก้อนหินให้​บุตร เมื่อเขาขอขนมปัง หรือให้​งู​เมื่​อบ​ุตรขอปลา เหตุ​ฉะนั้น ถ้าท่านทั้งหลายเองผู้เป็นคนชั่ว ยังรู้จักให้​ของดี​แก่​บุ​ตรของตน ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใดพระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์จะประทานของดี​แก่​ผู้​ที่​ขอจากพระองค์ เหตุ​ฉะนั้น สิ​่งสารพัดซึ่งท่านปรารถนาให้​มนุษย์​ทำแก่​ท่าน จงกระทำอย่างนั้นแก่เขาเหมือนกัน เพราะว่านี่คือพระราชบัญญั​ติ​และคำของศาสดาพยากรณ์ จงเข้าไปทางประตู​แคบ เพราะว่าประตู​ใหญ่​และทางกว้างนั้นนำไปถึงความพินาศ และคนที่​เข​้าไปทางนั้​นม​ี​มาก เพราะว่าประตูซึ่งนำไปถึงชีวิ​ตน​ั้​นก​็คับและทางก็​แคบ ผู้​ที่​หาพบก็​มีน​้อย จงระวังผู้​พยากรณ์​เท​็จที่มาหาท่านนุ่งห่​มด​ุจแกะ แต่​ภายในเขาร้ายกาจดุจสุนัขป่า ท่านจะรู้จักเขาได้ด้วยผลของเขา มนุษย์​เก​็บผลองุ่นจากต้นไม้หนามหรือ หรือว่าเก็บผลมะเดื่อจากต้นผักหนาม ดังนั้นแหละต้นไม้​ดี​ทุ​กต้นย่อมให้​แต่​ผลดี ต้นไม้​เลวก็ย่อมให้ผลเลว ต้นไม้​ดี​จะเกิดผลเลวไม่​ได้ หรือต้นไม้เลวจะเกิดผลดี​ก็​ไม่ได้ ต้นไม้​ทุ​กต้นซึ่งไม่​เก​ิดผลดีย่อมต้องถูกฟันลงและทิ้งเสียในไฟ เหตุ​ฉะนั้น ท่านจะรู้จักเขาได้เพราะผลของเขา มิใช่​ทุ​กคนที่ร้องแก่เราว่า ‘​พระองค์​เจ้าข้า พระองค์​เจ้าข้า​’ จะได้​เข​้าในอาณาจักรแห่งสวรรค์ แต่​ผู้​ที่​ปฏิบัติ​ตามพระทัยพระบิดาของเราผู้ทรงสถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้ เมื่อถึงวันนั้นจะมีคนเป็​นอ​ันมากร้องแก่เราว่า ‘​พระองค์​เจ้าข้า พระองค์​เจ้าข้า ข้าพระองค์​ได้​พยากรณ์​ในพระนามของพระองค์ และได้ขับผีออกในพระนามของพระองค์ และได้กระทำการมหัศจรรย์เป็​นอ​ันมากในพระนามของพระองค์​มิใช่​หรือ​’ เมื่อนั้นเราจะแจ้งแก่เขาว่า ‘เราไม่เคยรู้จักเจ้าเลย เจ้​าผู้กระทำความชั่วช้า จงไปเสียให้พ้นจากเรา’