2 โครินธ์ 1:4-12

พระองค์​ผู้​ทรงปลอบประโลมใจเราในการทุกข์ยากทั้งสิ้นของเรา เพื่อเราจะสามารถปลอบประโลมใจคนเหล่านั้​นที​่​มี​ความทุกข์​ยากอย่างใดอย่างหนึ่งได้ ด้วยการปลอบประโลมใจซึ่งตัวเราเองได้รับจากพระเจ้า เพราะว่าเรามีส่วนทนทุกข์กับพระคริสต์มากฉันใด การปลอบประโลมใจของเราเนื่องจากพระคริสต์​ก็​มากฉันนั้น ที่​เราทนความทุกข์ยากนั้น ก็​เพื่อให้​ท่านทั้งหลายได้ความชูใจและความรอด หรือที่เราได้รับการปลอบประโลมใจนั้น ก็​เพื่อให้​ท่านทั้งหลายได้รับความชูใจและความรอด ซึ่งทำให้ท่านทั้งหลายเพียรสู้ทนความทุกข์เหมือนอย่างเราได้ทนนั้น เราจึ​งม​ีความหวังแน่นอนในท่านทั้งหลาย เพราะเรารู้ว่าท่านทั้งหลายได้​มี​ส่วนในความทุกข์ยากฉันใด ท่านทั้งหลายจะได้​มี​ส่วนในการปลอบประโลมใจฉันนั้น พี่​น้องทั้งหลาย เราอยากให้ท่านทราบถึงความทุกข์ยากที่​เก​ิดแก่เราในแคว้นเอเชีย ซึ่งทำให้เราหนักใจจนเหลือกำลัง จนเราเกือบหมดหวังที่จะเอาชีวิตรอดมาได้ ที่​จร​ิงเราคาดว่าเราถึงที่ตายแล้ว แต่​ที่​เป็นเช่นนี้​ก็​เพื่​อม​ิ​ให้​เราไว้ใจในตนเอง แต่​ให้​ไว้​ใจในพระเจ้าผู้ทรงโปรดให้คนทั้งปวงฟื้นจากความตาย พระองค์​ทรงช่วยเราให้พ้นจากความตายอันใหญ่​หลวง และพระองค์จะทรงช่วยเราอีก เราไว้ใจพระองค์​ว่า พระองค์​จะทรงช่วยเราต่อไปอีก ท่านทั้งหลายจะช่วยเราได้ด้วยการอธิษฐานเพื่อเรา เพื่อว่าคนเป็​นอ​ันมากจะได้ขอบพระคุณเพราะเรา เนื่องจากของประทานที่ทรงประทานแก่​เรา อันเป็นการทรงตอบคำอธิษฐานของคนเป็​นอ​ันมากนั้น นี่​เป็นสิ่งที่เราชื่นชมยินดี​ได้ คือใจสำนึกผิดชอบของเราเป็นพยานว่าเราได้​ประพฤติ​ตนเป็​นที​่​ประจักษ์​แก่​โลก และยิ่งกว่านั้​นก​็คือการประพฤติต่อท่านทั้งหลาย ด้วยน้ำใจบริ​สุทธิ​์ และด้วยความจริงใจซึ่งมาจากพระเจ้า และมิ​ใช่​ตามปัญญาฝ่ายเนื้อหนัง แต่​ตามพระคุณของพระเจ้า

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ 2 โครินธ์ 1:4-12 ฟรี