สดุดี 42:9-11

ข้าพเจ้าทูลพระเจ้า พระศิลาของข้าพเจ้าว่า “ไฉนพระองค์ทรงลืมข้าพระองค์? ไฉนข้าพระองค์ต้องดำเนินไปอย่างทุกข์โศก เพราะการบีบบังคับของศัตรู?” พวกคู่อริเยาะเย้ยข้าพระองค์ ดุจจะให้กระดูกของข้าพระองค์แหลกละเอียด เมื่อพวกเขาพูดกับข้าพระองค์วันแล้ววันเล่าว่า “พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?” จิตใจของข้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่? ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายใน? จงหวังในพระเจ้า เพราะข้าจะยกย่องพระองค์อีก ผู้ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดและพระเจ้าของข้า