สุภาษิต 18:1-21

คนที่ปลีกตัวไปจากผู้อื่นก็แสวงหาแต่สิ่งที่ตนปรารถนา และขัดแย้งกับสติปัญญาทุกอย่าง คนโง่ไม่เพลิดเพลินในความเข้าใจ แต่เพลิดเพลินในการแสดงความคิดเห็นของตนเท่านั้น เมื่อคนอธรรมมาถึง ความหมิ่นประมาทก็มาด้วย และความอัปยศมากับความอดสู คำจากปากของคนเราเป็นน้ำลึก น้ำพุแห่งปัญญาเป็นธารน้ำไหล การลำเอียงเข้าข้างคนอธรรมนั้นไม่ดี การลิดรอนความยุติธรรมไปจากคนชอบธรรมก็ไม่ดีด้วย ริมฝีปากของคนโง่นำการวิวาทมา และปากของเขาก็เชื้อเชิญการโบย ปากของคนโง่เป็นสิ่งทำลายตัวเขาเอง และริมฝีปากของเขาก็เป็นบ่วงดักตนเอง ถ้อยคำของผู้ซุบซิบนินทาก็เหมือนชิ้นอาหารอร่อย มันลงไปยังส่วนต่างๆ ในร่างกาย คนเกียจคร้านในการงาน ก็เป็นพี่น้องกับคนที่ชอบทำลาย พระนามของพระยาห์เวห์เป็นหอรบแข็งแกร่ง คนชอบธรรมวิ่งเข้าไปในนั้นและปลอดภัย ทรัพย์สมบัติของคนมั่งคั่งเป็นเมืองเข้มแข็งของเขา และเป็นเหมือนกำแพงสูงตามความคิดเห็นของเขา ใจของคนจะผยองก่อนถึงการถูกทำลาย แต่ความถ่อมตัวมาก่อนเกียรติ ถ้าคนตอบก่อนจะได้ยิน ก็เป็นความโง่และความขายหน้าแก่เขา จิตใจของคนทนต่อความเจ็บป่วยได้ แต่จิตใจชอกช้ำใครจะทนได้เล่า? ใจของคนที่มีความเข้าใจย่อมได้ความรู้ และหูของคนมีปัญญาแสวงหาความรู้ ของกำนัลของใครย่อมเปิดทางให้คนนั้น และนำเขามาถึงคนใหญ่คนโต ผู้แถลงคดีของตนก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูก จนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะมาสอบสวนเขา การจับฉลากทำให้การทะเลาะสิ้นสุด และแยกคู่โต้แย้งที่มีกำลังออกจากกัน พี่น้องที่หมางใจก็ยากจะปรองดองกันยิ่งกว่าการยึดเมืองที่เข้มแข็ง และการทะเลาะวิวาทเป็นเหมือนดาลที่ป้อมปราการ ท้องของคนจะอิ่มด้วยผลแห่งปากของเขา เขาจะอิ่มด้วยผลผลิตแห่งริมฝีปากของตน ความตายและชีวิตอยู่ในอำนาจของลิ้น และผู้ที่รักมันก็จะกินผลของมัน