โอบาดีห์ 1
1
เอโดมผู้เย่อหยิ่งถูกทำให้ต่ำต้อย
1นิมิตของโอบาดีห์
พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสเรื่องเอโดม# อสย.34:5-17; 63:1-6; ยรม.49:7-22; อสค.25:12-14; 35:1-15; อมส.1:11-12; มลค.1:2-5ดังนี้ว่า
พวกเราได้ยินข่าวจากพระยาห์เวห์
ทูตคนหนึ่งถูกส่งไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติให้พูดว่า
“จงลุกขึ้นเถิด ให้พวกเราลุกขึ้นทำสงครามกับเอโดม”
2ดูเถิด เราจะทำเจ้าให้เล็กท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
ให้เจ้าเป็นที่ดูหมิ่นอย่างมาก
3ใจหยิ่งจองหองของเจ้าได้ล่อลวงเจ้าเอง
เจ้าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในซอกหิน
ที่อาศัยของเจ้าอยู่สูง
เจ้ารำพึงอยู่ในใจว่า
“ผู้ใดจะทำให้เราลงมายังพื้นดิน”
4แม้ว่าเจ้าเหินขึ้นไปสูงเหมือนนกอินทรี
แม้ว่ารังของเจ้าอยู่ในหมู่ดวงดาว
เราจะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
การปล้นฆ่าจะตอบสนองความโหดร้ายของเอโดม
5ถ้าขโมยเข้ามาหาเจ้า
ถ้าพวกปล้นมาในเวลากลางคืน
(เจ้าจะถูกทำลายย่อยยับเพียงใด)
เขาจะขโมยแค่เพียงพอแก่ตัวมิใช่หรือ?
ถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า
เขาจะเก็บโดยเหลือไว้บ้างมิใช่หรือ?
6เอซาวจะถูกปล้นจนหมดตัว
สมบัติที่ซ่อนไว้ก็ถูกค้นออกมา
7เพื่อนร่วมสาบานทั้งสิ้นของเจ้าได้ล่อลวงเจ้า
พวกเขาขับไล่เจ้าไปถึงพรมแดน
พันธมิตรของเจ้าสู้ชนะเจ้าแล้ว
ผู้ที่กิน#ฉบับฮีบรูไม่มีวลีนี้อาหารของเจ้าก็วางกับดักเจ้า
เรื่องนี้ไม่มีใครทราบเลย
8ในวันนั้น
เราเองจะขจัดคนมีปัญญาให้สิ้นไปจากเอโดม
และจะเอาความเข้าใจไปจากภูเขาเอซาว
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
9โอ เทมานเอ๋ย นักรบของเจ้าจะขยาด
ดังนั้นแหละ ทุกคนที่มาจากภูเขาเอซาวจะถูกตัดชีวิตด้วยการสังหาร
เอโดมปฏิบัติไม่ดีกับน้อง
10เพราะความทารุณที่ทำแก่ยาโคบน้องของเจ้า
ความอับอายจะคลุมเจ้าไว้
เจ้าจะถูกตัดขาดเป็นนิตย์
11ในวันที่เจ้ายืนอยู่ห่างๆ อย่างเฉยเมย
ในวันที่คนต่างด้าวขนทรัพย์สมบัติของน้องเจ้าไป
และคนต่างชาติเข้ามาทางประตูเมือง
พวกเขาจับฉลากเอากรุงเยรูซาเล็มกัน
เจ้าก็เหมือนคนเหล่านั้นคนหนึ่ง
12เจ้าไม่ควรมองดูด้วยความพอใจ
ในวันที่น้องของเจ้ารับเคราะห์ในเวลานั้น
เจ้าไม่ควรเปรมปรีดิ์เย้ยประชาชนยูดาห์
ในวันที่พวกเขาถูกทำลาย
เจ้าไม่ควรหัวเราะเยาะหยัน
ในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
13เจ้าไม่ควรเข้าประตูเมืองแห่งประชากรของเรา
ในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลาย
เจ้าไม่ควรมองดูด้วยความพอใจในเรื่องภัยพิบัติของเขา
ในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลาย
เจ้าไม่ควรจะเข้าปล้นทรัพย์สินของเขาไป
ในวันนั้น เมื่อเขาถูกทำลาย
14เจ้าไม่ควรยืนสกัดทางแยกของเขา
เพื่อจะสังหารพวกหลบหนีของเขา
เจ้าไม่ควรมอบผู้รอดมาได้ให้แก่ศัตรูของเขา#ฉบับฮีบรูไม่มีวลี ให้แก่ศัตรูของเขา
ในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
15เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์มาใกล้เพื่อต่อสู้ประชาชาติทั้งสิ้นแล้ว
เจ้าทำกับเขาอย่างไร ก็จะมีผู้มาทำกับเจ้าอย่างนั้น
การกระทำของเจ้าจะกลับมาตกบนศีรษะของเจ้าเอง
16พวกเจ้าเคยดื่มอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของเราฉันใด
ประชาชาติทั้งสิ้นก็จะดื่มไม่หยุดหย่อนฉันนั้น
พวกเขาจะดื่มแล้วกลืนลงไป
และจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็น
ชัยชนะสุดท้ายของอิสราเอล
17แต่จะมีคนลี้ภัยในภูเขาศิโยน
และที่นั้นจะบริสุทธิ์
และพงศ์พันธุ์ของยาโคบจะได้ครอบครอง
ดินแดนอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
18พงศ์พันธุ์ของยาโคบจะเป็นไฟ
พงศ์พันธุ์ของโยเซฟจะเป็นเปลวไฟ
และพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าว
ไฟและเปลวไฟจะเผาผลาญตอนั้น
พงศ์พันธุ์ของเอซาวจะไม่รอดชีวิตเลย เพราะว่าพระยาห์เวห์ตรัสแล้ว
19คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนเกบจะได้ภูเขาเอซาวเป็นกรรมสิทธิ์
คนเหล่านั้นที่อยู่ในเนินเชเฟลาห์จะได้แผ่นดินฟีลิสเตียเป็นกรรมสิทธิ์
พวกเขาจะยึดแผ่นดินเอฟราอิมและแผ่นดินสะมาเรียเป็นกรรมสิทธิ์
และเบนยามินจะได้กิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์
20พวกเชลยอิสราเอล
ผู้อยู่คานาอันไปจนถึงศาเรฟัท#สองบรรทัดนี้ในสำเนาโบราณชำรุด อาจแปลได้อีกว่า กองทัพเชลยอิสราเอล จะได้ดินแดนคานาอันจนถึงศาเรฟัทเป็นกรรมสิทธิ์
และพวกเชลยชาวเยรูซาเล็มที่อยู่ในเสฟาราด
จะได้เมืองต่างๆ ในเนเกบเป็นกรรมสิทธิ์
21พวกกู้ชาติจะขึ้นไปที่ภูเขาศิโยน เพื่อปกครองภูเขาเอซาว
และอำนาจอธิปไตยนั้นจะตกเป็นของพระยาห์เวห์
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โอบาดีห์ 1: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้