นาฮูม 3
3
ความวิบัติที่เลี่ยงไม่ได้ใกล้มาถึง
1วิบัติแก่เมืองที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิต
เต็มด้วยการโกหกและการปล้นสะดม
ไม่ว่างเว้นจากการล่าเหยื่อ
2เสียงหวดของแส้ และเสียงกระหึ่มของล้อ
ม้าควบ และรถรบห้อไป
3พลม้าเข้าประจัญบาน
ดาบแวบวาบและหอกแวววาว
คนถูกฆ่าเป็นก่ายกอง
ซากศพกองพะเนิน
ร่างคนตายมากมายไม่สิ้นสุด
พวกเขาจะสะดุดร่างเหล่านั้น
4ทั้งนี้เพราะการแพศยานับไม่ถ้วนของหญิงแพศยา
ผู้มีเสน่ห์และเป็นเจ้าแห่งวิทยาคม
ผู้ขายบรรดาประชาชาติด้วยการแพศยาของนาง
และขายตระกูลต่างๆ ด้วยวิทยาคมของนาง
5พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า
ดูเถิด เราต่อสู้เจ้า
เราจะเปิดกระโปรงของเจ้าขึ้นมาคลุมหน้าเจ้า
เราจะให้บรรดาประชาชาติมองดูความเปลือยเปล่าของเจ้า
และให้ราชอาณาจักรต่างๆ มองดูความอดสูของเจ้า
6เราจะขว้างของโสโครกใส่เจ้า
และเหยียดหยามเจ้า
และจะทำให้เจ้าเป็นเป้าสายตาคนอื่น
7ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่า
“นีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอ?”
จะไปหาผู้ปลอบโยนเจ้าจากที่ไหน?
8เจ้าวิเศษกว่าเมืองเธเบส#อยู่บนฝั่งแม่น้ำไนล์ห่างจากทางใต้ของกรุงไคโร 650 กิโลเมตร ฉบับฮีบรูว่า โน อาโมน แปลว่า นครของพระอาโมน
ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำไนล์หรือ?
ซึ่งมีน้ำรอบนคร
มีทะเลเป็นที่กำบัง
มีห้วงน้ำ#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ทะเล ในที่นี้หมายถึง แม่น้ำไนล์เป็นกำแพงเมือง
9คูชเป็นกำลังของเมืองนี้
ทั้งอียิปต์ด้วย และอำนาจก็มีมากมายไม่สิ้นสุด
ทั้งพูตและลิเบียก็เป็นภาคีเมืองเธเบส
10ถึงกระนั้น เมืองนั้นก็ยังถูกกวาดไป
เธอตกไปเป็นเชลย
ลูกเด็กเล็กแดงของเธอก็ถูกเหวี่ยงลงแหลกเป็นชิ้นๆ
ที่หัวถนนทุกสาย
เขาจับฉลากแบ่งผู้มีเกียรติของเมืองนั้น
และคนใหญ่คนโตทั้งสิ้นของเมืองนั้นก็ถูกล่ามโซ่ตรวน
11เจ้าจะมึนเมาไปด้วย
เจ้าจะงงงวยไป
เจ้าจะแสวงหา
ที่ลี้ภัยจากศัตรู
12ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะเป็นเหมือนต้นมะเดื่อ
ที่มีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรก
เมื่อถูกเขย่า
ก็จะตกเข้าปากของผู้กิน
13ดูเถิด กองทัพของเจ้า
ก็เหมือนผู้หญิงอยู่ท่ามกลางเจ้า
ประตูเมืองแห่งแผ่นดินของเจ้า
ก็เปิดกว้างให้แก่ศัตรูของเจ้า
ไฟได้กลืนกินดาลประตูของเจ้าแล้ว
14จงขนน้ำขึ้นไว้เพราะจะถูกล้อม
จงเสริมกำลังป้อมปราการของเจ้า
จงลงไปในบ่อดินเปียก
และจงย่ำปูนสอให้เข้ากันดี
และไปเอาแม่พิมพ์อิฐมา
15ไฟก็จะคลอกเจ้าที่นั่น
ดาบก็จะฟันเจ้า
มันจะกินเจ้าเสียอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด
จงเพิ่มพวกเจ้าให้มากอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด
จงเพิ่มให้มากเหมือนตั๊กแตนวัยบิน
16เจ้าเพิ่มพวกพ่อค้า
ให้มากกว่าดวงดาวในท้องฟ้า
ตั๊กแตนวัยกระโดดนั้นลอกคราบแล้วก็บินไปเสีย
17พวกเจ้านายของเจ้าก็เหมือนตั๊กแตนวัยบิน
พวกข้าหลวงของเจ้าก็เหมือนฝูงตั๊กแตน
เกาะอยู่ที่รั้ว
ในวันอากาศเย็น
พอดวงอาทิตย์ขึ้น มันก็บินไปหมด
ไม่มีใครทราบว่ามันไปที่ไหน
18โอ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเอ๋ย
บรรดาผู้เลี้ยงแกะของเจ้าหลับเสียแล้ว
พวกเจ้านายของเจ้าก็เคลิ้มหลับไป
ชนชาติของเจ้ากระจัดกระจายอยู่ตามภูเขา
และไม่มีผู้ใดรวบรวมได้
19ความเจ็บปวดของเจ้าไม่มีบรรเทา
บาดแผลของเจ้าก็สาหัส
ทุกคนผู้ได้ยินข่าวของเจ้า
ต่างก็ตบมือเยาะเจ้า
เพราะมีใครเล่าที่ไม่ได้ถูกเจ้าทำร้ายเรื่อยมา?
ที่ได้เลือกล่าสุด:
นาฮูม 3: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้