เพลงคร่ำครวญ 2:6-10

พระองค์ทรงพังพลับพลาของพระองค์เหมือนเพิงในสวน ทรงทำลายสถานที่ประชุมของพระองค์ พระยาห์เวห์ทรงทำให้ทั้งเทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโต หมดสิ้นไปในศิโยน ด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงดูถูก กษัตริย์และปุโรหิต ז (ซายิน) องค์เจ้านายทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์ ทรงเกลียดสถานนมัสการของพระองค์ พระองค์ทรงมอบไว้ในมือศัตรู คือทรงมอบกำแพงวังทั้งหลายนั้น เขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์ เหมือนอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง ח (เฆท) พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยแล้วที่จะทลาย กำแพงของธิดาแห่งศิโยน พระองค์ทรงขึงสายวัดไว้แล้ว พระองค์มิได้หดพระหัตถ์จากการทำลาย พระองค์ทรงทำให้เนินดินและกำแพงนั้นคร่ำครวญ ให้ทรุดโทรมร่วงโรยไปด้วยกัน ט (เทท) ประตูทั้งหลายของศิโยนทรุดลงในดินแล้ว พระองค์ได้ทรงทำลายและหักดาลประตู กษัตริย์และบรรดาเจ้านายแห่งศิโยนตกอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ไม่มีธรรมบัญญัติ บรรดาผู้เผยพระวจนะแห่งศิโยน ก็หาได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีกไม่ י (โยด) พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน นั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็ม ค้อมศีรษะลงจดดิน כ (คาฟ)