เยเรมีย์ 5
5
ความทุจริตของประชากรของพระเจ้า
1“จงวิ่งไปมาบนถนนในกรุงเยรูซาเล็ม
จงมองและสังเกต
จงค้นตามลานเมืองดูทีว่า
จะหาสักคนหนึ่งได้หรือไม่
คือคนที่ทำการยุติธรรม
และแสวงหาความจริง
เพื่อเราจะได้อภัยโทษให้แก่เมืองนั้น
2แม้พวกเขากล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’
เขาก็ยังสาบานเท็จ”
3“ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเนตรของพระองค์ทรงหาความสัตย์จริงไม่ใช่หรือ?
พระองค์ทรงเฆี่ยนตีเขาทั้งหลาย
แต่เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด
พระองค์ทรงล้างผลาญเขา
แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะรับการแก้ไข
เขาได้ทำให้หน้าของตนกระด้างยิ่งกว่าหิน
เขาปฏิเสธที่จะหันกลับ”
4แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “คนเหล่านี้เป็นแต่ผู้น้อย
เขาไม่มีความคิด
เพราะเขาไม่รู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์
ไม่รู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา
5ข้าพระองค์จะไปหาพวกผู้ใหญ่
และจะพูดกับพวกเขา
เพราะเขารู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์
และรู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา”
แต่พวกเขาทุกคนก็ได้หักแอกเสีย
เขาได้ทำลายโซ่ตรวนเสีย
6เพราะฉะนั้น สิงห์จากป่าจะมาสังหารเขา
สุนัขป่าจากที่ราบแห้งแล้งจะทำลายเขา
เสือดาวเฝ้าเมืองทั้งหลายของเขา
ทุกคนที่ไปจากเมืองเหล่านั้นจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ
เพราะการละเมิดของเขาก็มากมาย
ความไม่ซื่อสัตย์ของเขาก็ใหญ่โต
7“เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร?
ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้สาบานโดยผู้ที่ไม่ใช่พระเจ้า
เมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ล่วงประเวณี
แล้วชุมนุมกันที่บ้านของหญิงแพศยา
8พวกเขาเหมือนม้าผู้ที่อิ่มหนำและกลัดมัน
ทุกคนต่างร้องหาภรรยาของเพื่อนบ้านของตน
9เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
“และเราไม่ควรจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”
10“ไปเถอะ ไปตามแถวต้นองุ่นของมันและทำลายเสีย
แต่อย่าให้ถึงอวสานเสียทีเดียว
ตัดกิ่งก้านของมันออก
เพราะคนเหล่านี้ไม่ได้เป็นของพระยาห์เวห์
11เพราะพงศ์พันธุ์ของอิสราเอล และพงศ์พันธุ์ของยูดาห์
ได้ทรยศต่อเราอย่างสิ้นเชิงแล้ว”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
12เขาทั้งหลายพูดมุสาในเรื่องพระยาห์เวห์
และได้กล่าวว่า “พระองค์จะไม่ทรงกระทำอะไร
ไม่มีการร้ายใดจะเกิดขึ้นกับเรา
เราจะไม่เห็นดาบหรือการกันดารอาหาร”
13ผู้เผยพระวจนะก็จะเป็นเพียงลม
พระวจนะไม่มีในคนเหล่านั้น
ขอให้เป็นอย่างนั้นแก่พวกเขาเถิด
14เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพจึงตรัสดังนี้ว่า
“เพราะพวกเขากล่าวถ้อยคำเหล่านี้
นี่แน่ะ เราจะทำถ้อยคำของเราที่อยู่ในปากของเจ้าให้เป็นไฟ
และประชาชนนี้เป็นฟืน และไฟนั้นจะเผาผลาญเขาเสีย
15ดูสิ คนอิสราเอลเอ๋ย
เราจะนำชนชาติจากแดนไกลมาสู้เจ้าทั้งหลาย
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เป็นชนชาติที่มั่นคง
เป็นชนชาติดึกดำบรรพ์
เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้ภาษาของเขา
เขาจะพูดอะไร เจ้าก็ไม่เข้าใจ
16แล่งธนูของเขาเหมือนหลุมฝังศพ
ทุกคนเป็นนักรบ
17เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้า
เขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้า
เขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้า
เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้า
เขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้า
ซึ่งเจ้าวางใจนั้น”
18พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงแม้ในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่ทำให้เจ้าถึงอวสาน 19และเมื่อพวกเจ้ากล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทั้งหลายจึงทรงทำสิ่งเหล่านี้แก่เรา?’ เจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ‘เพราะเจ้าได้ละทิ้งเราไปปรนนิบัติพระต่างด้าวในแผ่นดินของเจ้า เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องไปปรนนิบัติคนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของเจ้า’ ”
20“จงป่าวร้องข้อความต่อไปนี้ในวงศ์วานยาโคบ
จงประกาศเรื่องนี้ในยูดาห์
21“ประชาชนที่โง่เขลาและไร้ความคิดเอ๋ย
ผู้มีตา แต่มองไม่เห็น
ผู้มีหู แต่ฟังไม่ได้ยิน# อสย.6:9-10; อสค.12:2; มก.8:18
จงฟังข้อความนี้
22เจ้าไม่ยำเกรงเราหรือ?”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
“เจ้าไม่ตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเราหรือ?
คือเราผู้วางกองทรายไว้เป็นเขตล้อมทะเล
เป็นเครื่องกีดขวางเป็นนิตย์ไม่ให้ผ่านไปได้
แม้ว่าคลื่นจะซัด ก็เอาชนะไม่ได้
แม้ว่าคลื่นจะคะนอง ก็ข้ามไปไม่ได้# โยบ38:8-11
23แต่ประชาชนเหล่านี้มีใจดื้อดึงและกบฏ
เขาได้หันเหและจากไปเสีย
24พวกเขาไม่ได้คิดในใจของตนว่า
‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
ผู้ประทานฝนตามฤดูของมัน
คือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดู
และทรงรักษา
กฎเกณฑ์ของสัปดาห์แห่งการเก็บเกี่ยวไว้ให้เรา’
25ความผิดบาปของเจ้าได้ทำให้สิ่งเหล่านี้หันเหไปเสีย
และบาปของพวกเจ้าก็กันความดีไว้เสียจากเจ้า
26เพราะจะพบคนอธรรมท่ามกลางประชากรของเรา
เขาซุ่มคอยเหมือนคนดักนกซุ่มอยู่
เขาวางกับไว้
เขาดักจับคน
27เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนก
บ้านของพวกเขาก็เต็มด้วยการทรยศ
เพราะฉะนั้น เขาจึงใหญ่โตและมั่งมี
28เขาจึงตัวอ้วนอ่อนนิ่ม
ในเรื่องทำชั่วเขาล้ำหน้า
เขาไม่ได้ตัดสินด้วยความยุติธรรม
ในคดีของลูกกำพร้า เพื่อให้คดีนั้นก้าวหน้า
เขาไม่ได้ป้องกันสิทธิของคนขัดสน
29เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
“และไม่ควรที่เราจะแก้แค้นประชาชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?
30“สิ่งน่าหวาดหวั่นและน่ากลัว
ได้เกิดขึ้นในแผ่นดินนี้
31คือผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะเท็จ
และบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามอำนาจของตน#แปลได้อีกว่า ตามการชี้นำของผู้เผยพระวจนะนั้น
และประชากรของเราก็ชอบแบบนี้
แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง?”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 5: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้