อิสยาห์ 63:5-19

เรามองดู แต่ไม่มีใครช่วยเหลือ เราประหลาดใจ แต่ไม่มีผู้เกื้อหนุน แขนของเราเองจึงนำการช่วยกู้มาให้เรา และความโกรธของเรานั้นเกื้อหนุนเรา เราเหยียบชนชาติทั้งหลายลงด้วยความโกรธของเรา เราทำให้เขาเมาด้วยความพิโรธของเรา และเราเทโลหิตของพวกเขาบนแผ่นดินโลก” ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์ และกิจการอันน่าสรรเสริญของพระยาห์เวห์ ตามทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ประทานแก่พวกเรา และตามความดีใหญ่ยิ่งที่มีต่อวงศ์วานของอิสราเอล ซึ่งพระองค์ประทานตามพระกรุณาของพระองค์ และตามความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์ เพราะพระองค์ตรัสว่า “แท้จริงคนเหล่านี้เป็นชนชาติของเรา เป็นบุตรที่ไม่ประพฤติคดโกงต่อเรา” พระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา พระองค์ทุกข์พระทัยในความทุกข์ทั้งหมดของเขา แล้วทูตสวรรค์ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ช่วยพวกเขาให้รอด พระองค์ทรงไถ่เขาด้วยความรักและความสงสารของพระองค์ พระองค์ทรงยกพวกเขาขึ้นและหอบเขาไปตลอดกาลก่อน แต่เขาทั้งหลายได้กบฏ และทำให้วิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์เสียพระทัย ดังนั้นพระองค์จึงทรงหันไปเป็นศัตรูของพวกเขา และพระองค์ทรงต่อสู้กับเขาทั้งหลาย แล้วประชากรระลึกถึงสมัยโบราณ ระลึกถึงโมเสส พระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงนำพวกเขาขึ้นมาจากทะเล พร้อมกับผู้เลี้ยงฝูงแพะแกะของพระองค์ พระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงบรรจุวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ ในท่ามกลางเขาทั้งหลาย ผู้ทรงให้พระกรรุ่งโรจน์ของพระองค์ ไปกับมือขวาของโมเสส ผู้ทรงแยกน้ำออกต่อหน้าพวกเขา เพื่อสร้างชื่อเสียงนิรันดร์ให้พระองค์เอง ผู้ทรงนำพวกเขาผ่านที่ลึก เหมือนม้าในถิ่นทุรกันดาร เขาทั้งหลายไม่ได้สะดุด เหมือนสัตว์เลี้ยงลงไปยังหุบเขาฉันใด พระวิญญาณของพระยาห์เวห์ทรงทำให้เขาหยุดพักฉันนั้น เช่นนั้นแหละพระองค์ทรงนำชนชาติของพระองค์ เพื่อจะสร้างชื่อเสียงรุ่งโรจน์แด่พระองค์เอง ขอทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์และทรงเพ่งดู จากที่ประทับบริสุทธิ์และรุ่งโรจน์ของพระองค์ ความกระตือรือร้นและอานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน? พระทัยสงสารของพระองค์และพระกรุณาของพระองค์ ถูกยึดไว้จากข้าพระองค์ เพราะว่าพระองค์เป็นพระบิดาของพวกข้าพระองค์ แม้อับราฮัมไม่รู้จักพวกข้าพระองค์ และอิสราเอลจดจำพวกข้าพระองค์ไม่ได้ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์เป็นพระบิดาของพวกข้าพระองค์ พระนามของพระองค์คือพระผู้ไถ่ของข้าพระองค์แต่โบราณ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์ทรงให้พวกข้าพระองค์หลงไปจากพระมรรคาของพระองค์? และทรงให้ใจพวกข้าพระองค์แข็งกระด้างจนไม่ยำเกรงพระองค์ ขอพระองค์ทรงกลับมาเพื่อเห็นแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ คือ เผ่าทั้งหลายอันเป็นมรดกของพระองค์ ชนชาติบริสุทธิ์ของพระองค์ครอบครองชั่วขณะหนึ่ง แต่ศัตรูพวกข้าพระองค์เหยียบย่ำสถานนมัสการของพระองค์ เป็นเวลานานที่พวกข้าพระองค์เป็นเหมือนผู้ที่พระองค์ไม่เคยปกครอง เหมือนผู้ซึ่งเขาไม่ได้เรียกโดยพระนามของพระองค์