อิสยาห์ 54:1-10

พระยาห์เวห์ตรัสว่า “จงร้องเพลงเถิด โอ หญิงหมันที่ไม่ได้คลอดบุตร จงเปล่งเสียงร้องเพลงและจงร้องเสียงดัง เจ้าผู้ไม่ได้เจ็บครรภ์ เพราะว่าบุตรของแม่ร้างจะมีมากกว่า บุตรของหญิงที่แต่งงาน จงขยายพื้นที่เต็นท์ของเจ้าให้ใหญ่ขึ้น และยืดม่านที่อาศัยของเจ้าออกไป อย่าหน่วงไว้ จงต่อเชือกของเจ้าให้ยาวขึ้น และเสริมหลักหมุดของเจ้าให้มั่นคง เพราะเจ้าจะกระจายออกไปทางขวาและทางซ้าย และเชื้อสายของเจ้าจะได้บรรดาประชาชาติเป็นกรรมสิทธิ์ และจะให้มีคนอาศัยในเมืองร้าง “อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องอับอาย อย่าอดสูเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องละอาย เพราะเจ้าจะลืมความขายหน้าในวัยสาวของเจ้า และเจ้าจะไม่จดจำความอายในการเป็นม่ายของเจ้าอีก เพราะพระผู้สร้างเจ้าเป็นสามีเจ้า พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมทัพ และองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเป็นผู้ไถ่ของเจ้า เขาเรียกพระองค์ว่าพระเจ้าของสากลโลก เพราะพระยาห์เวห์ทรงเรียกเจ้า ดั่งภรรยาผู้ถูกทอดทิ้งและโทมนัสในวิญญาณจิต คือภรรยาที่ยังสาวเมื่อนางถูกทิ้ง” พระเจ้าของเจ้าตรัสดังนี้ “เราได้ละทิ้งเจ้าอยู่ชั่วครู่เดียว แต่เราจะรวบรวมเจ้าด้วยความสงสารยิ่ง เราซ่อนหน้าเราจากเจ้าอยู่ขณะหนึ่ง ด้วยความโกรธอันท่วมท้น แต่เราจะสงสารเจ้าด้วยความรักมั่นคงนิรันดร์” พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่เจ้าตรัสดังนี้ “สำหรับเราแล้ว เรื่องนี้ก็เหมือนสมัยของโนอาห์ เราได้ปฏิญาณว่า น้ำสมัยโนอาห์ จะไม่ท่วมแผ่นดินโลกอีกอย่างไร เราก็ปฏิญาณว่า เราจะไม่โกรธเจ้า และจะไม่ดุด่าเจ้าอีกอย่างนั้น เพราะภูเขาทั้งหลายอาจถูกเคลื่อนย้ายไป และบรรดาเนินเขาอาจจะคลอนแคลน แต่ความรักมั่นคงของเราจะไม่เคลื่อนย้ายไปจากเจ้า และพันธสัญญาแห่งสวัสดิภาพของเราจะไม่คลอนแคลน” พระยาห์เวห์ผู้ทรงสงสารเจ้าตรัสดังนี้