อิสยาห์ 40:12-31

ใครตวงน้ำทั้งหลายด้วยอุ้งมือของตน และวัดฟ้าสวรรค์ด้วยคืบเดียว ทั้งบรรจุผงคลีของแผ่นดินโลกไว้ในถังตวง? ใครชั่งภูเขาทั้งหลายด้วยตาชั่ง และชั่งบรรดาเนินเขาด้วยตราชู? ใครให้คำแนะนำแก่พระวิญญาณของพระยาห์เวห์ หรือเป็นที่ปรึกษาของพระองค์ผู้ให้คำสอนแก่พระองค์? ใครที่พระองค์ทรงต้องปรึกษาเพื่อจะรู้แจ้ง และใครสอนทางแห่งความยุติธรรมให้พระองค์? ใครสอนความรู้แก่พระองค์ และสำแดงให้พระองค์รู้ทางแห่งความเข้าใจ? นี่แน่ะ บรรดาประชาชาติก็เหมือนน้ำหยดหนึ่งจากถัง และถือว่าเป็นเหมือนฝุ่นบนตราชู ดูสิ พระองค์ทรงหยิบเกาะทั้งหลายขึ้นมาเหมือนผงคลี เลบานอนไม่พอเป็นฟืน และสัตว์ป่าของมันก็ไม่พอเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว สำหรับพระองค์ ประชาชาติทั้งหมดก็เหมือนไม่มีอะไรเลย พระองค์ทรงนับเขาเป็นยิ่งกว่าศูนย์และความว่างเปล่า ท่านทั้งหลายจะเปรียบพระเจ้าเหมือนกับใคร หรือเปรียบพระองค์คล้ายกับอะไร? คล้ายรูปเคารพที่ช่างหล่อไว้ แล้วช่างทองทำทองหุ้ม และทำสร้อยเงินให้หรือ? คนยากจนก็หาเครื่องบูชา เป็นไม้ที่ไม่ผุ เขาเสาะหาช่างที่มีฝีมือ ให้ตั้งมันขึ้นมาเป็นรูปเคารพที่ไม่สั่นคลอน พวกท่านรู้แล้วไม่ใช่หรือ? ท่านเคยได้ยินไม่ใช่หรือ? พวกท่านได้รับการบอกกล่าวตั้งแต่ต้นแล้วไม่ใช่หรือ? ท่านไม่เข้าใจเรื่องรากฐานของแผ่นดินโลกหรือ? คือพระองค์ประทับเหนือหลังคาโค้งของแผ่นดินโลก และชาวแผ่นดินโลกก็เป็นเหมือนตั๊กแตน พระองค์ทรงขึงฟ้าสวรรค์เหมือนขึงม่าน และกางมันออกเหมือนเต็นท์สำหรับอาศัย ผู้ทรงทำให้เจ้านายเป็นเหมือนไม่มีอะไรเลย และทรงทำให้ผู้ครอบครองแผ่นดินโลกเป็นเหมือนความว่างเปล่า พวกเขายังไม่ทันจะถูกปลูก ยังไม่ทันจะถูกหว่าน ต้นของเขายังไม่ทันจะหยั่งรากลงพื้นดิน เมื่อพระองค์ทรงเป่าบนพวกเขา เขาก็เหี่ยวแห้งไป และพายุก็พัดพาเขาไปเหมือนตอข้าว องค์บริสุทธิ์ตรัสว่า “พวกเจ้าจะเปรียบเรากับผู้ใด? และมีใครที่เสมอเหมือนเรา? ” จงเงยตาของพวกท่านขึ้น แล้วมองดูว่า ใครสร้างสิ่งเหล่านี้? พระองค์ทรงนำพวกมันออกมาเป็นกลุ่มๆ ตามจำนวน เรียกชื่อของมันทั้งหมด เพราะพลังของพระองค์นั้นมีมากมาย และกำลังของพระองค์นั้นใหญ่หลวงนัก จึงไม่ขาดหายไปแม้แต่ดวงเดียว โอ ยาโคบเอ๋ย ทำไมท่านจึงกล่าวว่า อิสราเอลเอ๋ย ทำไมท่านจึงพูดว่า “ทางของข้าพเจ้าถูกปิดไว้จากพระยาห์เวห์ และความยุติธรรมที่ควรเป็นของข้าพเจ้านั้นก็ผ่านพระเจ้าของข้าพเจ้าไป?” ท่านรู้แล้วไม่ใช่หรือ? ท่านเคยได้ยินไม่ใช่หรือ? พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเนืองนิตย์ เป็นผู้สร้างที่สุดปลายแผ่นดินโลก พระองค์ไม่ทรงอ่อนเปลี้ยหรือเหน็ดเหนื่อย ความเข้าใจของพระองค์ก็เหลือจะหยั่งรู้ได้ พระองค์ประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย และผู้ไม่มีพลังนั้นพระองค์ทรงให้มีเรี่ยวแรงมาก แม้คนหนุ่มๆ จะอ่อนเปลี้ยและเหน็ดเหนื่อย และชายฉกรรจ์จะล้มลงทีเดียว แต่เขาทั้งหลายผู้รอคอยพระยาห์เวห์จะได้รับกำลังใหม่ เขาจะบินขึ้นด้วยปีกเหมือนนกอินทรี เขาจะวิ่งและไม่อ่อนเปลี้ย เขาจะเดินและไม่เหน็ดเหนื่อย