อิสยาห์ 17:1-10

ครุวาทเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส นี่แน่ะ ดามัสกัสจะไม่เหลือเป็นเมือง และจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง เมืองทั้งหลายของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง จะกลายเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ ที่ซึ่งพวกมันจะนอนลงโดยไม่มีใครทำให้มันกลัว ป้อมปราการจะหายไปจากเอฟราอิม และราชอาณาจักรจะหายไปจากดามัสกัส และคนเหลืออยู่ของซีเรีย จะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ และอยู่มาในวันนั้น ศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ และร่างกายที่อ้วนของเขาจะซูบผอมลง และจะเป็นเหมือนคนเกี่ยวข้าวที่รวบรวมต้นข้าวซึ่งตั้งอยู่ แขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าว และจะเป็นเหมือนเมื่อคนเก็บรวงข้าว ที่หุบเขาเรฟาอิม แต่การเก็บเกี่ยวที่เหลืออยู่ในนั้น จะเป็นเหมือนการตีต้นมะกอก ที่มีเพียงสองหรือสามลูก ซึ่งเหลืออยู่บนยอดสูงสุด หรือสี่ถึงห้าลูก ซึ่งอยู่ตามกิ่งของต้นไม้ พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ ในวันนั้น คนจะเอาใจใส่ในพระผู้สร้างของตน และดวงตาของเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่เอาใจใส่แท่นบูชา ซึ่งทำด้วยมือของเขา และเขาจะไม่มองสิ่งที่นิ้วของเขาเองทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรดาเสาอาเช-ราห์ หรือที่เผาเครื่องหอม ในวันนั้นเมืองทั้งหลายที่แข็งแกร่งของเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งให้ร้างเพราะคนอิสราเอล จะเป็นเหมือนที่ทิ้งร้างในป่าหรือในดงไม้ และจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้า และไม่ได้จดจำพระศิลาแห่งการลี้ภัยของเจ้า ดังนั้นเจ้าปลูกต้นไม้แห่งความยินดี และปักกิ่งองุ่นของคนต่างด้าวไว้