ปฐมกาล 49:23-33

พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้าย ทั้งยิงและข่มขู่เขา แต่ธนูของเขาเองยืนหยัด ลำแขนของเขามีกำลังขึ้น โดยพระหัตถ์ของผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ โดยพระนามของผู้เลี้ยงแกะคือศิลาแห่งอิสราเอล โดยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้า โดยพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู้ทรงอวยพรแก่เจ้า ด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบน พรที่มาจากที่ลึกเบื้องล่าง พรที่มาจากนมและครรภ์ ส่วนพรจากบิดาของเจ้า ยิ่งใหญ่กว่าพรของภูเขา จนถึงความบริบูรณ์ของเนินเขานิรันดร์ ขอพรเหล่านั้นอยู่บนศีรษะของโยเซฟ และอยู่บนหน้าผากของผู้ที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางพี่น้อง “ฝ่ายเบนยามินเป็นสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อ เวลาเช้าก็กินเหยื่อเสีย เวลาเย็นก็แบ่งปันของที่ยึดได้” ทั้งหมดนี้เป็นเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล นี่เป็นถ้อยคำที่บิดาของพวกเขากล่าวไว้เมื่ออวยพรพวกเขา ยาโคบให้พรแก่พวกเขาทุกคนตามพรของแต่ละคน ยาโคบสั่งพวกเขาว่า “พ่อจะถูกรวมไปอยู่กับคนของพ่อ จงฝังพ่อไว้กับบรรพบุรุษของพ่อ ในถ้ำที่นาของเอโฟรนคนฮิตไทต์ ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อมัคเป-ลาห์ หน้ามัมเรในดินแดนคานาอัน ถ้ำกับนานี้อับราฮัมซื้อจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ไว้เป็นสุสาน ณ ที่นั่น พวกเขาฝังศพอับราฮัม และซาราห์ภรรยา ที่นั่นพวกเขาฝังศพอิสอัคและเรเบคาห์ภรรยา และที่นั่นเราฝังศพเลอาห์ นากับถ้ำที่อยู่ในนานั้นซื้อมาจากคนฮิตไทต์” เมื่อยาโคบสั่งพวกบุตรชายของท่านเสร็จแล้ว ก็ยกเท้าขึ้นบนที่นอน แล้วก็สิ้นใจ และถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของท่าน