ปฐมกาล 49:1-28

ยาโคบเรียกบรรดาบุตรชายของท่านมา สั่งว่า “พวกเจ้ามารวมกันแล้วเราจะบอกสิ่งที่จะบังเกิดแก่พวกเจ้าภายหน้า “บรรดาบุตรชายของยาโคบเอ๋ย จงมารวมกันฟัง จงฟังอิสราเอลบิดาของพวกเจ้า “รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเรา เป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเรา เป็นสูงสุดของเกียรติและสูงสุดของพลัง เจ้าเชี่ยวกรากอย่างน้ำจึงสูงสุดไม่ได้ เพราะเจ้าขึ้นไปบนเตียงบิดาของเจ้า เจ้าทำให้เป็นมลทิน เจ้าขึ้นไปนอนที่ของเรา “สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกัน กระบี่ของพวกเขาเป็นอาวุธร้ายแรง จิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ชุมนุมของพวกเขา ศักดิ์ศรีของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของพวกเขา เพราะพวกเขาฆ่าคนด้วยความโกรธ เขาตัดเอ็นโคตัวผู้ตามอำเภอใจพวกเขา ให้ความโกรธของพวกเขาถูกแช่งเพราะรุนแรง ให้ความโมโหของพวกเขาถูกแช่งเพราะดุร้าย เราจะให้พวกเขาแตกแยกกันในยาโคบ จะให้พวกเขาพลัดพรากกันไปในอิสราเอล ยูดาห์เอ๋ย พวกพี่น้องจะสรรเสริญเจ้า มือของเจ้าจะจับคอเหล่าศัตรูของเจ้า บรรดาบุตรชายของบิดาจะน้อมลงคำนับเจ้า “ยูดาห์เป็นลูกสิงห์ ลูกเอ๋ย เจ้าขึ้นไปจากเหยื่อ เขาก้มลง เขาหมอบลงเหมือนสิงห์ตัวผู้ และเหมือนสิงห์ ใครจะกล้าแหย่เขาให้ลุกขึ้น คทาจะไม่ขาดไปจากยูดาห์ ทั้งไม้ถือของผู้ปกครองจะไม่ขาดไปจากหว่างเท้าของเขา จนกว่าชีโลห์จะมา และชนชาติทั้งหลายจะเชื่อฟังเขา ผูกลาผู้ของเขาไว้ที่เถาองุ่น ผูกลูกลาไว้ที่เถาองุ่นผลแดง เขาซักเสื้อผ้าของเขาด้วยเหล้าองุ่น ซักเสื้อคลุมของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด ตาเขาแดงด้วยเหล้าองุ่น ฟันขาวกว่าน้ำนม “เศบูลุนจะอาศัยอยู่ที่ท่าเรือริมทะเล เขาจะเป็นท่าจอดเรือ เขตแดนของเขาจะไปถึงไซดอน “ฝ่ายอิสสาคาร์เป็นตัวลามีกำลังมาก หมอบลงกลางอานสองข้างของมัน เขาเห็นว่าที่พักดี และแผ่นดินสบาย จึงย่อบ่าของเขาลงรับไว้ กลายเป็นทาสแรงงาน “ส่วนดานจะพิพากษาประชาชนของเขา เป็นเผ่าหนึ่งในอิสราเอล ดานจะเป็นงูอยู่กลางทาง เป็นงูพิษที่อยู่ในหนทางที่กัดส้นเท้าม้า ให้คนขี่ตกหงายลง ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์รอคอยความรอดของพระองค์ “ฝ่ายกาดนั้นจะถูกพวกปล้น ไล่ปล้นเขา แต่เขาจะกลับไล่ปล้นติดส้นพวกนั้น “อาหารของอาเชอร์จะบริบูรณ์ และเขาจะผลิตเครื่องเสวยสำหรับกษัตริย์ “นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อย ผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม “โยเซฟเป็นกิ่งที่เกิดผล เป็นกิ่งที่เกิดผลอยู่ริมบ่อน้ำ มีกิ่งเลื้อยบนกำแพง พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้าย ทั้งยิงและข่มขู่เขา แต่ธนูของเขาเองยืนหยัด ลำแขนของเขามีกำลังขึ้น โดยพระหัตถ์ของผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ โดยพระนามของผู้เลี้ยงแกะคือศิลาแห่งอิสราเอล โดยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้า โดยพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู้ทรงอวยพรแก่เจ้า ด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบน พรที่มาจากที่ลึกเบื้องล่าง พรที่มาจากนมและครรภ์ ส่วนพรจากบิดาของเจ้า ยิ่งใหญ่กว่าพรของภูเขา จนถึงความบริบูรณ์ของเนินเขานิรันดร์ ขอพรเหล่านั้นอยู่บนศีรษะของโยเซฟ และอยู่บนหน้าผากของผู้ที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางพี่น้อง “ฝ่ายเบนยามินเป็นสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อ เวลาเช้าก็กินเหยื่อเสีย เวลาเย็นก็แบ่งปันของที่ยึดได้” ทั้งหมดนี้เป็นเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล นี่เป็นถ้อยคำที่บิดาของพวกเขากล่าวไว้เมื่ออวยพรพวกเขา ยาโคบให้พรแก่พวกเขาทุกคนตามพรของแต่ละคน