ปฐมกาล 45:1-8

โยเซฟอดกลั้นต่อหน้าทุกคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าท่านอีกไม่ได้ก็ร้องสั่งว่า “ให้ทุกคนออกไปเสียเถิด” จึงไม่มีใครยืนอยู่ด้วย เมื่อโยเซฟเปิดเผยตนเองให้พี่น้องรู้ แล้วท่านร้องไห้เสียงดัง จนคนอียิปต์ทั้งหลายได้ยิน และคนในราชสำนักฟาโรห์ได้ยิน โยเซฟบอกพวกพี่น้องว่า “ฉันคือโยเซฟ พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่หรือ?” ส่วนพวกพี่น้องไม่รู้ว่าจะตอบอะไร เพราะตกใจกลัวที่อยู่ต่อหน้าท่าน โยเซฟจึงบอกพวกพี่ชายว่า “เข้ามาใกล้ฉัน” พวกเขาก็เข้ามาใกล้ แล้วท่านว่า “ฉันคือโยเซฟน้องที่พวกพี่ขายมายังอียิปต์ แต่เดี๋ยวนี้อย่าเสียใจไปเลย อย่าโกรธตัวเองที่ขายฉันมาที่นี่ เพราะว่าพระเจ้าทรงใช้ฉันให้มาก่อนหน้าพวกพี่ เพื่อจะได้ช่วยชีวิต เพราะมีการกันดารอาหารในแผ่นดินสองปีแล้ว ยังอีกห้าปีจะไม่มีการไถนาหรือเก็บเกี่ยวเลย พระเจ้าทรงใช้ฉันมาก่อนพวกพี่ เพื่อสงวนคนที่เหลือส่วนหนึ่งบนแผ่นดินไว้ให้พวกพี่ และช่วยชีวิตของพวกพี่ไว้ด้วยการช่วยกู้อันยิ่งใหญ่ ฉะนั้น ไม่ใช่พี่เป็นผู้ให้ฉันมาที่นี่ แต่พระเจ้าทรงให้มา พระองค์ทรงให้ฉันเป็นเหมือนดังบิดาฟาโรห์ เป็นเจ้านายในราชวังทั้งสิ้น และเป็นผู้ปกครองแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด