เฉลยธรรมบัญญัติ 15
15
กฎหมายเกี่ยวกับปีสะบาโต
1“เมื่อครบทุกเจ็ดปีท่านจงมีการปลดปล่อย 2ให้ทำการปลดปล่อยดังนี้ เจ้าหนี้ทุกคนจงยกหนี้ให้เพื่อนบ้านของตน ห้ามบีบบังคับเอาคืนจากเพื่อนบ้านหรือพี่น้องของตน เพราะว่าได้ประกาศการปลดปล่อยของพระยาห์เวห์แล้ว 3ท่านจะทวงจากคนต่างชาติคืนได้ แต่ถ้าท่านมีของสิ่งใดซึ่งอยู่กับพี่น้อง ก็ให้หลุดไป 4เพื่อจะไม่มีคนยากจนท่ามกลางท่าน (เพราะพระยาห์เวห์จะทรงอวยพรท่านอย่างมากมายในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นมรดกให้ยึดครองนั้น) 5ถ้าท่านเพียงแต่ตั้งใจจะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ระวังที่จะทำตามพระบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ 6เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านดังที่พระองค์ทรงสัญญาต่อท่านนั้น ท่านจะให้หลายประชาชาติยืมแต่ท่านจะไม่ต้องขอยืมเลย ท่านจะปกครองเหนือชนชาติมากมาย แต่พวกเขาจะไม่ปกครองเหนือท่าน
7“ถ้าท่ามกลางท่านมีคนจนคนหนึ่งซึ่งเป็นพี่น้องของท่านอยู่ในเมืองใดๆ ในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ท่านอย่ามีใจแข็ง อย่าหดมือของท่านไว้เสียจากพี่น้องของท่านที่ยากจนนั้น 8แต่ท่านจงยื่นมือของท่านให้เขา และให้เขายืมจนพอแก่ความต้องการของเขาที่เขาขาดอยู่นั้น# ลนต.25:35 9จงระวังให้ดีเกรงว่าจะมีการคิดร้ายในใจของท่านว่า ‘ปีที่เจ็ด ปีที่จะต้องปลดปล่อยมาถึงแล้ว’ และท่านก็มองพี่น้องยากจนของท่านในแง่ร้าย ท่านจึงไม่ยอมให้อะไรเขาเลยและเขาจะฟ้องร้องท่านต่อพระยาห์เวห์ บาปก็จะตกแก่ท่าน 10ท่านจงให้เขาด้วยเต็มใจ และเมื่อให้เขาแล้วอย่ามีจิตคิดเสียดาย ในกรณีนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่ท่านในกิจการทั้งสิ้นของท่านไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด 11เพราะว่าคนจนจะไม่หมดไปจากแผ่นดิน# มธ.26:11; มก.14:7; ยน.12:8 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านว่า ท่านต้องยื่นมือให้อย่างใจกว้างต่อพี่น้องของท่าน คือต่อคนขัดสนคนยากจน ซึ่งอยู่ในแผ่นดินของท่าน
12“ถ้าพี่น้องของท่านซึ่งเป็นคนฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิงถูกขายไว้กับท่าน จงให้ปรนนิบัติท่านหกปี เมื่อถึงปีที่เจ็ด ท่านจงปล่อยเขาเป็นอิสระพ้นจากท่านไป 13และเมื่อท่านปล่อยเขาเป็นอิสระไปจากท่าน ท่านอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า 14ท่านจงมีใจกว้างขวางจัดของให้เขา เป็นของจากฝูงแพะแกะของท่าน จากลานนวดข้าวของท่าน และจากบ่อย่ำองุ่นของท่าน ท่านจงให้เขาตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรแก่ท่าน 15ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดินอียิปต์ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่านไว้ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาเรื่องนี้แก่ท่านในวันนี้ 16แต่ถ้าทาสนั้นจะกล่าวกับท่านว่า ‘ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน’ เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน เพราะเขามีความสุขเมื่ออยู่กับท่าน 17จงเอาเหล็กแทงใบหูของเขาให้ทะลุไปติดกับประตู และเขาจะเป็นทาสของท่านตลอดไป ท่านจงทำเช่นนี้แก่ทาสหญิงด้วย 18เมื่อท่านปล่อยเขาให้เป็นอิสระนั้น ท่านอย่ารู้สึกหนักใจ เพราะเขาได้รับใช้ท่านมาหกปี ด้วยแรงงานสองเท่าของค่าแรงของลูกจ้าง และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่ท่าน ในทุกสิ่งที่ท่านได้ทำนั้น# ลนต.25:39-46
สัตว์หัวปีจากฝูง
19“สัตว์ตัวผู้หัวปีซึ่งเกิดในฝูงโคหรือฝูงแพะแกะของท่านนั้น ท่านจงถวายไว้ให้บริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน# อพย.13:12 ท่านห้ามใช้โคหัวปีทำงานหรือตัดขนจากแกะหัวปี 20ท่านและครอบครัวของท่าน จงรับประทานสัตว์หัวปีนั้นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทุกๆ ปี ในสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์จะทรงเลือกไว้นั้น 21แต่ถ้าสัตว์นั้นมีตำหนิใดๆ คือขาเกหรือตาบอดหรือมีตำหนิร้ายแรงอย่างใด ห้ามถวายบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 22ท่านจงรับประทานสัตว์นั้นภายในเมืองของท่าน คนมลทินและคนสะอาดก็รับประทานได้เช่นเดียวกัน เหมือนเป็นละมั่งหรือกวาง 23เพียงแต่ห้ามรับประทานเลือดของมันเท่านั้น# ปฐก.9:4; ลนต.7:26-27; 17:10-14; 19:26; ฉธบ.12:16,23 ท่านจงเทลงบนดินเหมือนเทน้ำ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เฉลยธรรมบัญญัติ 15: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้