อาโมส 5:18-27

วิบัติแก่เจ้าผู้ปรารถนาวันแห่งพระยาห์เวห์ เจ้าจะปรารถนาวันแห่งพระยาห์เวห์ไปทำไม? วันนั้นเป็นความมืด มิใช่ความสว่าง อย่างกับคนหนีสิงห์ ไปปะหมี หรือเหมือนคนเข้าไปในเรือนเอามือเท้าฝาผนัง และงูก็กัดเอา วันแห่งพระยาห์เวห์เป็นความมืด มิใช่ความสว่าง เป็นความมืดครึ้ม มิใช่ความเจิดจ้าเลย “เราเกลียด เราชังบรรดาวันเทศกาลเลี้ยงของเจ้า และเราไม่ชอบการประชุมตามพิธีของเจ้าเลย แม้ว่าเจ้าถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและธัญบูชาแก่เรา เราก็จะไม่ยอมรับสิ่งเหล่านั้น และเราจะไม่มองดู ศานติบูชาที่เป็นสัตว์อ้วนพีของเจ้านั้น จงนำเสียงเพลงของเจ้าไปจากเรา เราจะไม่ฟังเสียงพิณใหญ่ของเจ้า แต่จงให้ความยุติธรรมหลั่งไหลลงอย่างน้ำ และให้ความชอบธรรมเป็นอย่างลำธารที่ไหลอยู่เป็นนิตย์ “โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เจ้าได้นำเครื่องบูชาถวายแก่เราในถิ่นทุรกันดาร 40 ปีหรือ? เจ้าได้หามพระสัคคูทกษัตริย์ของเจ้า และพระไควันดาวที่เป็นพระของเจ้า รูปเคารพทั้งสองซึ่งเจ้าได้ทำไว้สำหรับตัวเจ้าเองไม่ใช่หรือ? เพราะฉะนั้น เราจะนำเจ้าไปเป็นเชลย ณ ที่เลยเมืองดามัสกัสไป” พระยาห์เวห์ ผู้ทรงพระนามว่าพระเจ้าจอมทัพ ตรัสดังนี้แหละ