ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Marcus 6

แบ่งปัน

Agus dubhairt sé leó: Tagaidh i leith taoibh go h-áit uaigneach agus glacaidh suaimhneas ar feadh tamaill. Óir bhí a raibh ag teacht agus ag imtheacht líonmhar, agus ní raibh uain acu chun bídh a chaitheamh.

Agus deireadh Íosa leó: Ní bhíonn fáidh gan onóir ach ’n-a dhúthaigh féin, agus ’n-a theaghlach féin, agus ameasg a ghaolta féin.

Agus tháinig Íosa amach agus chonaic sé an tsluagh mhór, agus tháinig truagh aige dhóibh, óir bhíodar mar bheadh caoire gan aodhaire, agus chrom sé ar a lán neithe theagasg dóibh.

Agus níor fhéad sé aon chómhacht d’oibriú sa n-áit sin, ach gur chuir sé a lámh ar raint bheag daoine breóite agus gur leighis sé iad. Agus dhein sé iongna de’n easba creidimh a bhí ionta, agus do shiúbhluigh sé na bailte mór-thímpal, ag teagasg.

Agus thóg sé na chúig bhulóga agus au dá iasg, agus d’fhéach sé suas chun na bhflathas, agus bheannuigh sé iad agus bhris, agus thug d’á dheisgiobulaibh le cur os cómhair na ndaoine; agus do rainn sé an dá iasg ortha go léir. Agus d’itheadar go léir, agus bhí a ndóithin acu. Agus thógadar an fuighleach, dhá chiseán déag de bhia bhriste, agus des na h-iasgaibh.