لُوقا 19
19
یسُوع تے زکّائی
1یسُوع یرِیحُو ءچوں داخل تھی تے ویندا پِیا ہا، 2تے اُتھاں زکّائی ناں دا ہِک بندہ ہا جیہڑا محصُول گِھننڑ آلیاں دا سردار تے دولت مند ہا۔ 3او یسُوع کُوں ڈیکھنڑ دی کوشش کریندا ہا جو کیہڑا ہے پر بِھیڑ دے سببّوں ڈیکھ نہ سگدا ہا کیوں جو اُوندا قد چھوٹا ہا۔ 4بس او اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے دِرک تے اگُوں چلیا گِیا تے ہِک جنگلی ہنجیر دے درخت اُتے چڑھ گِیا کیوں جو یسُوع اُوں جاہ کنُوں لنگھنڑ آلا ہا۔ 5جِیں ویلے یسُوع اُوں جاہ تے پُجیا تاں اُتے نظر کر تے اُونکُوں آکھیا، ”زکّائی! جلدی نال تلے لہہ آ، کیوں جو اَج مَیں تیڈے گھر ءچ راہساں۔“
6زکّائی فوراً تلے لہہ آیا تے اُونکُوں خوشی نال آپنڑے گھر گِھن گِیا۔ 7جِیں ویلے لوکاں ایہ ڈِٹھا تاں سبھ بُڑبُڑ کرݨ لگے جو ”ایہ ہِک گُنہگار دا مہمان بنڑ گِیا ہے۔“
8پر زکّائی کھڑا تھی تے خُداوند کُوں آکھیا، ”مالک! مَیں آپنڑا ادھا مال غریباں کُوں ڈیندا ہاں تے جے مَیں کہیں دا کُجھ ناحق گِھدے تاں اُونکُوں چار گُنا واپس کریندا ہاں#19:8 شریعت دے قوانین کیتے ڈیکھو احبار 1:6-5 تے خرُوج 1:22-9۔ ۔“
9یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”اَج اِیں گھر ءچ نجات آئی ہے، اِیں واسطے جو ایہ وی ابرہام دا پوتر ہے۔ 10کیوں جو اِبنِ آدم گُم تھئے ہوئیاں کُوں گولھنڑ تے نجات ڈیوݨ آیا ہے۔“
اشرفیاں دی مثال
11جِیں ویلے لوک اِنہاں گالھیں کُوں سُنڑدے پئے ہَن تاں یسُوع ہِک مثال وی آکھی، اِیں واسطے جو او یروشلیم دے نیڑے ہا تے لوکاں دا خیال ہا جو خُدا دی بادشاہی فوراً ای ظاہر تھی ویسی۔ 12بس اُوں آکھیا:
”ہِک امیر بندہ دُور دراز مُلک کُوں روانہ تھیّا تاں جو آپنڑے لوکاں دا بادشاہ مقرر تھیوے تے وَل آوے۔ 13اُوں آپنڑے نوکراں ءچوں ڈاہ کُوں سڈ تے اُنہاں ءچ ڈاہ اشرفیاں وَنڈ ڈِتیاں تے اُنہاں کُوں آکھیا جو ’میڈے ولنڑ تئیں کاروبار کرائے۔‘
14پر اُوں شہر دے لوک اُوں کنُوں نفرت کریندے ہَن تے اُوندے پِچُھوں قاصداں دی زبانی پیغام روانہ کیتا جو ’اساں نئیں چاہندے جو ایہ ساڈے اُتے بادشاہی کرے۔‘
15جِیں ویلے او بادشاہی حاصل کر تے ولیا تاں اُوں اُنہاں نوکراں کُوں سڈوایا جِنہاں کُوں اشرفیاں ڈِتیاں ہَن، تاں جو پتا کرے جو اُنہاں لین دین نال کیا کمائے۔ 16پہلا نوکر آیا تے اُوں آکھیا، ’مالک! مَیں ہِک اشرفی نال ڈاہ اشرفیاں بئیاں کَما گِھدیاں ہِن۔‘
17اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شاباش میڈے چنگے نوکر! تَیں تھوڑی رقم کُوں اِیمانداری نال اِستعمال کیتے، اِیں کیتے تیکُوں ڈاہ شہراں اُتے اِختیار مِلسی۔‘
18ڈُوجھے آ تے آکھیا، ’مالک! مَیں تُہاڈی ہِک اشرفی کنُوں پنج بئیاں کَما گِھدیاں ہِن۔‘
19اُوں اُونکُوں آکھیا جو ’تیکُوں پنج شہراں اُتے اِختیار مِلسی۔‘
20تریجھے آ تے آکھیا، ’مالک! ڈیکھو تُہاڈی اشرفی ایہ ہے۔ مَیں اِینکُوں رومال ءچ بَدھ تے رکھ ڈِتا ہا، 21کیوں جو مَیں تُہاڈے کنُوں ڈردا ہم، اِیں واسطے جو تُساں سخت بندے ہیوے۔ تُساں اُوں چیز کُوں چا گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رکھیا ہوندا تے او فصل کپ گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رہایا ہوندا۔‘
22اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شریر نوکر! مَیں تیکُوں تیڈے ای گالھیں نال مُلزم کھڑیساں۔ جڈاں تُوں میکُوں جانڑدا ہَویں جو سخت بندہ ہاں تے جیہڑی چیز کُوں مَیں نئیں رکھیا، اُونکُوں چا گِھندا ہاں تے جیہڑا نئیں رہایا اُونکُوں کپ گِھندا ہاں، 23وَل تُوں میڈا پیسہ کہیں بینک ءچ کیوں نہ رکھیا تاں جو مَیں وَل آ تے اُونکُوں منافع سمیت گِھن گِھندا؟‘
24وَل بادشاہ اُتھاں کھڑے ہوئے لوکاں کُوں آکھیا جو ’اِیں کنُوں او اشرفی گِھن گِھنو تے ڈاہ اشرفیاں آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔‘
25اُنہاں اُونکُوں آکھیا، ’مالک! اُوندے کولھ تاں پہلے ای ڈاہ اشرفیاں ہِن۔‘
26بادشاہ آکھیا، ’مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیندے کولھ ہے، اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی، تے جیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں او وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گِھدا ویسی۔ 27پر میڈے اُنہاں دُشمنڑاں کُوں جیہڑے نہ چاہندے ہَن جو مَیں اُنہاں اُتے بادشاہی کراں، اِتھاں گِھن آؤ تے میڈے سامنڑے قتل کر ڈیؤ‘۔“
یروشلیم ءچ یسُوع دا شاہانہ داخلہ
28ایہ گالھیں آکھ تے یسُوع یروشلیم آلے پاسے اُنہاں دے اگُوں اگُوں ٹُرݨ لگا۔ 29جِیں ویلے او اُوں پہاڑ اُتے جیہڑا زیتون دا اکھویندے، بیت فگے تے بیت عنیاہ دے نیڑے پُجیا تاں اُوں شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں ایہ آکھ تے بھیجیا 30جو ”سامنڑے آلی وستی ءچ ونجو۔ اُتھاں داخل تھیندے ای تُہاکُوں ہِک جوان گڈھاں بدھیا ہویا مِلسی جئیں اُتے ہُنڑ تئیں کوئی سوار نئیں تھیّا۔ اُونکُوں کھول تے گِھن آؤ۔ 31جے کوئی تُہاڈے کنُوں پُچھے جو ’اُونکُوں کیوں کھولیندے ہیوے؟‘ تاں اکھائے جو ’مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے‘۔“
32بس جِنہاں کُوں بھیجیا گِیا ہا اُنہاں اُتھاں اُونویں ای ڈِٹھا جِینویں یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا ہا۔ 33جِیں ویلے او گڈھاں کُوں کھولیندے پئے ہَن تاں اُوندے مالکاں اُنہاں کنُوں پُچھیا جو ”اِینکُوں کیوں کھولیندے پئے ہیوے؟“
34اُنہاں جواب ڈِتا، ”مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے۔“ 35او اُونکُوں یسُوع دے کولھ گِھن آئے تے اُوندے اُتے آپنڑے کپڑے سَٹ تے یسُوع کُوں اُوندے اُتے سوار کر ڈِتا۔ 36جِیں ویلے او ویندا پِیا ہا تاں لوک رستے ءچ آپنڑے کپڑے وچھیندے ویندے ہَن۔
37وَل جِیں ویلے او شہر دے نیڑے زیتون دے پہاڑ دی لہاند اُتے پُجیا تاں شاگرداں دی ساری جماعت اُنہاں سارے معجزیاں دے سببّوں جیہڑے اُنہاں ڈِٹھے ہَن، خوش تھی تے اُچی اواز نال خُدا دی حمد کرݨ لگی 38جو ”مُبارک ہے او بادشاہ جیہڑا رب العالمین دے ناں کنُوں آندا ہے۔ اسمان اُتے صُلح تے سبھ تُوں اُچے اسمان اُتے خُدا دا جلال ہووے!“
39بِھیڑ ءچوں کُجھ فریسیاں اُونکُوں آکھیا، ”اُستاد! آپنڑے شاگرداں کُوں چُپ کراؤ۔“
40اُوں جواب ءچ آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جے ایہ چُپ تھی ونجنڑ تاں پتھر بولنڑ پے ویسن۔“
یسُوع یروشلیم کُوں ڈیکھ تے روندے
41جِیں ویلے یسُوع یروشلیم دے نیڑے آیا تاں اُونکُوں ڈیکھ تے رُنّا تے آکھیا، 42”کاش جو تُوں اَج دے ڈینہہ جاݨ گِھندا جو تیڈی سلامتی کیندے ءچ ہے۔ پر ہُنڑ او گالھیں تیڈے اکھیں کنُوں اوڈھر تھی گئیاں ہِن۔ 43کیوں جو تیڈے اُتے او ڈینہہ آسن جو تیڈے دُشمنڑ تیڈے خلاف مورچے بَدھ تے تیکُوں چودھارُوں گھیر گِھنسن تے ہر پاسُوں تنگ کریسن۔ 44او تیکُوں تے تیڈے بالاں کُوں جیہڑے تیڈے اندر ہِن زمین اُتے پٹک ڈیسن، تے تیڈے اندر کوئی پتھر اُتے پتھر باقی نہ چھوڑیسن، کیوں جو تَیں اُوں ویلے کُوں نہ پچھانڑیا جِیں ویلے خُدا تیڈی نجات کیتے تیڈے اُتے نِگاہ کیتی۔“
یسُوع ہیکل ءچ ویندے
45وَل یسُوع ہیکل ءچ داخل تھیّا تے اُنہاں کُوں کڈھنڑ لگا جیہڑے اُتھاں خرید و فروخت کریندے پئے ہَن، 46تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”لِکھیا ہے جو ’میڈا گھر دُعا دا گھر ہوسی#یسعیاہ 56:7۔،‘ پر تُساں اُونکُوں ’ڈاکواں دا ڈیرہ بنڑا ڈِتے#یرمیاہ 7:11۔‘۔“
47او ہر روز ہیکل ءچ تعلیم ڈیندا ہا۔ سردار کاہِن، شریعت دے عالم تے قوم دے گودے اُونکُوں ہلاک کرݨ دی کوشش ءچ ہَن۔ 48پر اُنہاں کُوں اِینویں کرݨ دا موقع نہ مِلدا پِیا ہا کیوں جو سارے لوک یسُوع دے گالھیں وڈے شوق نال سُنڑدے ہَن۔
Айни замон обунашуда:
لُوقا 19: SKRV
Лаҳзаҳои махсус
Паҳн кунед
Нусха
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group