Apostoloin ruavot 10
10
Pedri da Kornelii
1Kesaries eli Kornelii-nimelline mies, kudai oli suanpiällikönny muga sanotus Italien kogortas. 2Häi oli oigeimieline da Jumalua varuaju mies, kui kai hänen perehgi. Häi andoi äijän miilostinua rahvahale da ainos moliihes Jumalale. 3Kerran ehtypäiväl, nenga yheksän čuasun aigua, hänele oli nägy: häi nägi selgiesti, kui hänen luo tuli Jumalan anheli da sanoi: «Kornelii!» 4Kornelii pöllästyksis kačoi häneh da sanoi: «Midä, Ižändy?» Anheli vastai: «Sinun malitut da miilostinat tuldih Jumalan edeh mustoittamah sinus. 5Työnnä nygöi miehii Joppeh, tuomah Simonua, kudamua sanotah vie Pedrikse. 6Häi pidäy eländysijua Simon-nimellizen nahkoinpieksäjän luo, kudaman taloi seizou meren rannal.» 7Konzu anheli tämän sanohuu lähti iäres, Kornelii kučui kahtu ruadoniekkua da oigeimielizen saldatan, yhten hänen käskyläzis. 8Häi sellitti heile kai da työndi heidy Joppeh.
9Tossupiänny, konzu miehet oldih matkas da jo lähettih linnua, nenga puolenpäivän aigah Pedri nouzi levole molimahes. 10Hänele rodih n՚älgy, häi tahtoi syvvä, no kuni syömisty valmistettih, häi unohtihes. 11I nägöy häi taivahan avvoi, i taivahaspäi alah heittyy milienne buitegu suuri hursti, kudamua heitettih muale n՚elläs čupus. 12Sit oli kaikenjyttymiä muan n՚ellijalgastu dai vilizijiä i taivahan lindustu. 13I häi kuuli iänen: «Nouze, Pedri, iške da syö!» 14No Pedri vastai: «Ei, ei, Ižändy! Nikonzu en syönnyh nimidä paganua da eipuhtastu.» 15Sit iäni toizen kerran sanoi hänele: «Sidä, min puhtasti Jumal, sinä älä sano paganakse.» 16Nenga oli kolme kerdua. Sit hursti kerras nostettih järilleh taivahah.
17Kuni Pedri duumaičči, mih menöy nägy, kudai hänele oli, Kornelien työtyt miehet jiävittihes veriän luo. Hyö kyzeltih i löyttih Simonan taloi i 18kirruttih, pidäygo täs talois eländysijua Simon, toizel nimel Pedri. 19Konzu Pedri ainos vie duumaičči sidä, midä nägi, Hengi sanoi hänele: «Kolme miesty ečitäh sinuu. 20Nouze, heity alah da mene ebäilemättäh heijänke. Minä työnnin heidy.» 21Pedri meni alah miehien luo da sanoi: «Minä olen se, kudamua työ ečittö. Midä työ tulitto?» 22Miehet vastattih: «Pyhä anheli jiäviihes suanpiälliköle Korneliele, oigiele da Jumalua varuajale miehele, kudamas kai jevreit paistah vai hyviä. Anheli käski hänele kuččuo sinuu hänen kodih ku kuulta, midä sinul on sanottavua.» 23Sit Pedri kučui miehii pertih da gostitti heidy.
Tossupiänny Pedri lähti matkah miehienke, da vie erähät Joppes eläjät vellet lähtiettih hänenke. 24Päivän peräs häi tuli Kesarieh. Kornelii keräi omahizii da lähembii dovariššoi da vuotti tulijoi. 25Konzu Pedri oli pertih tulemas, Kornelii tuli vastah, langei polvilleh da kumardih hänele muah suate. 26A Pedri nosti händy da sanoi: «Nouze, minä sežo olen vai ristikanzu.» 27Sit Kornelienke paistes Pedri meni pertih i nägi, sinne oli kerävynnyh äijy rahvastu. 28Häi sanoi heile: «Työ tiijättö, jevreilöil on kielty kävelemäs vierahih kuulujien rahvahienke da kielty käymäs heijän luo gostih. No Jumal avai minule sen, ku nikedä ei sua pidiä paganannu da eipuhtahannu. 29Sen periä minä väčkämättäh lähtin, konzu tuldih minuu kuččumah. Nygöi sanokkua: mikse työ kučuitto minuu?»
30Kornelii vastai: «Kolme päiviä tagaperin juuri täl aigua, yheksändel čuasul, olin tiä kois da moliimmos. Minun edeh jiäviihes mies valgielois läpettäjis sovis, 31i sanoi: ‘Kornelii, Jumal kuuli sinun malitut da mustau sinun miilostinat. 32Työnnä sana Joppeh da kuču tänne Simonua, kudamua sanotah vie Pedrikse. Häi pidäy eländysijua nahkoinpieksäjän Simonan talois meren rannal.’ 33Sen periä minä kerras työnnin kuččumah sinuu, i sinä hyvin luajiit, ku tulit. Nygöi täs kaikin olemmo Jumalan ies, ku kuulta sinus kai, midä Ižändy käski sanuo.»
Pedrin pagin Kornelien kois
34Pedri rubei pagizemah. Häi sanoi: «Nygöi minä tovel ellendän, Jumalale ollah kai yhtenjyttymät. 35Hänele on hyvä jogahine, ken varuau Jumalua da ruadau sidä, mi on oigei, kuulukkah häi mittumahtahto rahvahah. 36Häi työndi oman sanan Izrail՚an rahvahale, viestin rauhah näh, kudaman toi Iisus Hristos – Häi, kudai on kaikkien Ižändy. 37Työ tiijättö, midä rodih enzimäi Galileis da sit kaikes Juudien muas jälles sidä ristindiä, kudamah näh Iivan saneli. 38Työ tiijättö, kui Jumal voideli Pyhäl Hengel da väil nazariettalazen Iisusan. Iisus käveli ymbäri muadu, luadii hyviä da piästi kaikkii pahalazen valdah puuttunuzii, ku Jumal oli Hänenke. 39Myö olemmo kaiken sen tovendajannu, midä Häi luadii sego Juudies, sego Jerusalimas. Händy riputettih ristupuuh da tapettih, 40no Jumal nostatti Händy kolmandennu päivänny da andoi Hänele vallan jiäviekseh – 41ei kaikele rahvahale, vai Jumalan jo ielpäi vallittuloile tovendajile, meile, kudamat söimmö da joimmo Hänenke jälles Hänen kuollieloisnouzendua. 42Iisus käski meile sanella rahvahale da tovendua, gu Häi on se, kudaman Jumal pani elävien da kuolluzien sud՚d՚akse. 43Hänes tovendetah kai Jumalan iänenkandajat, ku jogahine, ken uskou Häneh, Hänen nimes suau prosken՚n՚an riähkis.»
44Pedrin vie tädä paistes, heityi Pyhä Hengi kaikkien piäle, ket kuunneltih hänen paginua. 45Pedrinke tulluot uskojat jevreit kummeksittih, ku Pyhän Hengen lahju annettih Jumalua tundemattomilegi rahvahile. 46Hyö, näit, kuultih, kui nämä paistih kielil da ylendettih Jumalua.
Sit Pedri sanoi: 47«Kenbo voibi kieldiä ristimäs viel nämii, kudamat, kui myögi, suadih Pyhä Hengi?» 48Häi käski ristie heidy Iisusan Hristosan nimeh. Sit hyö kyzyttih händy jiämäh sinne vie erähäkse päiväkse.
Айни замон обунашуда:
Apostoloin ruavot 10: LIVVI
Лаҳзаҳои махсус
Паҳн кунед
Нусха
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003