Johanes 5
5
Een Kranka woat aum Wota von Betesda jeheelt
1No däm wia de Juden äa Fast, un Jesus jinkj nopp no Jerusalem. 2Doa es oba en Jerusalem bie de Schopspuat een Wota (Wotaloch), dee en Hebräisch Betesda jenant woat (es), dee 5 bedakjte Rums haft. 3En däm väl Kranke lagen, Blinje, Lome, Schwake (Jelämde), [dee doa luaden dautet Wota sikj bewäajen sull. 4Dan to jewesse Tiet stieech een Enjel em Wota nenn un bewäajd daut Wota. Wäa dan nodäm daut Wota sikj bewäacht haud, doa aus ieeschta nenn stieech, wort jesunt, met waut vere Krankheit hee uk befoolen wia]. 5Doa wia oba een jewessa Mensch, dee 38 Joa met siene Krankheit befoolen wia. 6Aus Jesus disem doa ligjen sach un wist, dautet aul lange Tiet met am soo wia, sajcht hee to am: West du jesunt woaren? 7De Kranka auntwuad am: Har, ekj hab kjeenen Mensch, daut hee mie, wan daut Wota bewäacht woat, mie em Wota nenn halpt (droacht); oba wan ekj kom, sticht een aundra ver mie nenn. 8Jesus säd to am: Sto opp, nemm dien Bad un go! 9Un sooboolt wia de Mensch jesunt un neem sien Bad un jinkj. Daut wia oba aun däm Dach Sabat.
10Donn säden de Juden to däm Jeheelden: Daut es de Sabat, daut es die nich erlaubt, daut Bad to droagen. 11Hee auntwuad an: Dee mie jesunt muak, dee säd to mie: Nemm dien Bad opp un go. 12[Donn] fruagen see am: Wäa es de Mensch, dee to die säd: Nemm [dien Bad] opp un go? 13Oba de Jeheelda wist nich, wäa daut wia; dan Jesus wia heemlich wajch jegonen, wiels aun däm Plauz väl Menschen wieren.
14Nohäa funk Jesus am em Tempel, un hee säd to am: Kjikj, du best jesunt jeworden; dan sindj nich mea, om daut die nuscht Oajret passieet. 15De Mensch jinkj han un säd to de Juden, dautet Jesus es (wia), dee am jesunt jemoakt haud. 16Un doawäajen vefoljen de Juden Jesus [un sochten am omtobrinjen], wiels hee dit aum Sabat deed.
Jesus veteidicht sein Doonen, wäajen hee sikj aus Gott sien Sän bezeijd
17Jesus oba auntwuad an: Mien Voda wirkjt bat nu, un ekj wirkj uk. 18Doarom sochten de Juden noch mea, am doottomoaken, daut hee nich blooss dän Sabat jebroaken haud, sonda uk Gott sien ieejna Voda nant, un sikj selfst Gott jlikjstalt.
19Doa auntwuad Jesus un säd to an: Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: De Sän kaun nuscht von sikj selfst doonen, buta, waut hee däm Voda doonen sitt. Dan wautemma hee deit, krakjt soo deit uk de Sän daut. 20Dan de Voda es däm Sän goot un wiest am aules, waut hee selfst deit, un hee woat am jratre Woakjen aus dise wiesen, daut jie junt vewundren woaren. 21Dan soo aus de Voda de Doodes oppwakjt un dän läwendich moakt, soo moakt uk de Sän läwendich, wäm hee well. 22Dan de Voda recht uk kjeenem, oba daut gaunze Jerecht haft hee däm Sän äwajäft, 23om daut aule däm Sän ieren, soo aus see däm Voda ieren. Wäa dän Sän nich ieet, ieet nich dän Voda, dee am jeschekjt haft. 24Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt: Wäa mien Wuat hieet un däm jleeft, dee mie jeschekjt haft, haft eewjet Läwen un kjemt nich em Jerecht, oba hee es utem Doot en daut Läwen äwajegonen. 25Woarhauft, woarhauft, saj ekj junt, de Stund kjemt un es nu aul, doa de Doodes däm Sän Gottes siene Stemm hieren woaren, un dee daut jehieet ha, woaren läwen. 26Dan soo aus de Voda Läwen en sikj selfst haft, krakjt soo haft hee uk däm Sän daut jejäft, Läwen to haben en sikj selfst, 27un hee haft am Vollmacht jejäft, [uk] Jerecht to hoolen, wiels hee de Menschensän es. 28Wundat junt doaräwa nich, dan daut kjemt de Stund, en dee aula, dee enne Jräwa sent, siene Stemm hieren, 29un see woaren rutgonen, dee daut Goode jedonen haben, stonen opp toom Läwen, dee oba daut Beese jedonen haben, stonen opp toom Jerecht.
Jesus nant Zeijen waut sajen daut hee Gott sien Sän es
30Ekj kaun nuscht von mie selfst doonen; soo aus ekj hia, recht ekj, un mien Jerecht es rajcht, dan ekj sieekj nich mienen Wellen, oba däm sien Wellen, dee mie jeschekjt haft.
31Wan ekj von mie selfst zeij, dan es mien Zeichnis nich woa. 32Een aundra es daut, dee von mie zeicht, un ekj weet, daut et Zeichnis woa es, daut hee von mie zeicht. 33Jie schekjten no Johanes, un hee haft von de Woarheit Zeichnis jejäft. 34Oba ekj näm nich Zeichnis von Menschen, oba dit saj ekj, om daut jie jerat woaren. 35Jana wia de Laump dee doa brend un scheen; oba jie wullen eene Tiet en sienem Licht froo sennen. 36Oba ekj ha daut Zeichnis, daut jrata es aus daut Johanes haud; dan de Woakjen, dee de Voda mie jejäft haft, om daut ekj dee vollbrinj, selfst de Woakjen, dee ekj doo, dee zeijen von mie, daut de Voda mie jeschekjt haft. 37Un de Voda, dee mie jeschekjt haft, hee selfst haft Zeichnis von mie jejäft. Jie haben niemols siene Stemm jehieet, noch siene Jestault jeseenen, 38un sien Wuat blift nich en junt; den aun däm jleew jie nich, däm hee jeschekjt haft. 39Jie, forscht enne Schreften, dan jie meenen, en an eewjet Läwen to haben, un see sent daut, dee von mie zeijen; 40un jie wellen nich no mie komen, om daut jie Läwen haben (kjennen). 41Ekj näm nich Iea von Menschen; 42oba ekj kjan junt, daut jie de Leew Gottes nich en junt ha. 43Ekj sie en mien Voda sienen Nomen jekomen, un jie nämen mie nich opp; wan een aundra en sien ieejnen Nomen kjemt, däm woa jie oppnämen. 44Woo kje jie jleewen, dee jie Iea von eenaunda nämen un de Iea, dee von Gott auleen es, sieekj jie nich. 45Denkjt nich, daut ekj junt biem Voda vekloagen woa; doa es eena, dee junt vekloacht, Moses, opp däm jie june Hopninj jesat ha. 46Dan wan jie Moses jleewden, soo wudd jie mie jleewen, dan hee haft von mie jeschräwen. 47Oba wan jie siene Schreften nich jleewen, woo woa jie miene Wieed jleewen?
Айни замон обунашуда:
Johanes 5: PBJHF
Лаҳзаҳои махсус
Паҳн кунед
Нусха
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.