Гелип чыкыш 3
3
3‑нҗи бап
Адам ата билен Хов эне Реббиң табшырыгыны бозярлар
1Худайымыз Реб тарапындан ярадылан хайванларының арасында иң мекири йыланды. Йылан аялдан: «Догруданам, Худай сизе багдакы агачларың хич биринден иймәң дийдими?» дийип сорады. 2Аял йылана шейле җогап берди: «Багдакы агачларың мивелеринден иймәге бизиң ыгтыярымыз бар. 3Йөне Худай: „Сиз багың ортасындакы агаҗың мивесинден иймелем дәлсиңиз, оңа дегмелем дәлсиңиз, ёгсам өлерсиңиз“ дийди». 4Йылан аяла шейле дийди: «Ёк, ёк! Өлмерсиңиз. 5Шол агаҗың мивесинден дадан гүнүңиз, Худай сизиң гөзүңизиң ачылҗакдыгыны ве эдил Худай кимин болҗакдыгыңызы хем-де ягшыны-яманы сайгарҗакдыгыңызы билйәр». 6Аял бу агаҗың мивесиниң иймит үчин говудыгыны, гөзе якымлыдыгыны ве онуң акыл-пайхас берйәндигини гөрүп, ондан алып ийди. Янындакы адамсына-да берди, ол хем ийди. 7Оларың гөзлери ачылды ве өзлериниң ялаңачдыкларыны билдилер. Олар инҗир агаҗының япракларыны бири-бирине бирлешдирип, өзлерине өртги эдиндилер.
8Салкын аралашанда, адам аялы билен багда гезмеләп йөрен Худайымыз Реббиң сесини эшидип, багдакы агачларың арасында Онуң хузурындан гизлендилер. 9Худайымыз Реб адамы чагырып: «Сен ниреде?» дийди. 10Адам: «Мен багда, Сениң сесиңи эшидип, горкуп гизлендим, чүнки мен ялаңачдым» дийди. 11Бейик Худай ондан: «Ялаңачдыгыңы саңа ким айтды? Ийме дийип гадаган эден агаҗымың мивесинден ийдиңми?» дийип сорады. 12Адам: «Мивәни Сениң маңа берен аялың алып берди. Мен хем ийдим» дийди. 13Худайымыз Реб аялдан: «Бу нәме этдигиң болды?!» дийип сорады. Аял: «Йылан маңа алдап ийдирди» дийди.
14Худайымыз Реб йылана:
«Шейле эдениң үчин,
әхли малларың ве хайванларың
иң нәлет сиңени сен боларсың.
Гарныңың үстүнде сүйренип гезерсиң сен,
өмүрбойы топракдан иймитленерсиң сен.
15Сениң билен аялың,
сениң тохумың билен аялың тохумының арасына,
душманчылык саларын Мен.
Ол сениң келләңи оврадар,
сен болса онуң дабанындан чакарсың» дийди.
16Бейик Худай аяла шейле дийди:
«Гөврелилик дөврүңдәки хасратыңы хас артдырарын,
агыр бургы билен дограрсың чагаларыңы сен,
сен әриңе мейилли боларсың#3:16 Сен әриңе мейилли боларсың – я-да Әриңиң үстүнден хөкүм сүресиң гелер.,
эмма ол хөкүм сүрер сениң үстүңден».
17Адама болса Бейик Худай шейле дийди:
«Сен аялыңың гепине гитдиң,
„Ийме“ дийип, гадаган эден агаҗымың мивесинден ийдиң.
Сениң эден ишиң себәпли, Мен топрагы нәлетләндирин.
Сен топракдан өмүрбойы мушакгатлык билен иймитленерсиң.
18Топрак саңа акбаш-яндак өндүрип берер.
Сен мейдан отларыны иерсиң.
19Сен ерден алнансың ве ере доланянчаң,
наны маңлай дериңи дөкүп иерсиң.
Чүнки топраксың сен ве ене-де топрага өврүлерсиң».
20Адам аялына Хов#3:20 Хов – бу сөз яшайыш диймеги аңладяр. дийип ат дакды, себәби Хов әхли яшаянларың энеси болды. 21Худайымыз Реб адам билен онуң аялына дериден эшиклер эдип, олары гейиндирди.
22Худайымыз Реб: «Ине, адам ягшыны-яманы сайгарып, Бизиң Биримиз кимин болды. Олар инди яшайыш дарагтына эл узадып, онуң мивесинденем ийип, эбеди яшаймасынлар» дийди. 23Шоңа гөрә өз алнан топрагыны ишләп беҗерери ялы, Худайымыз Реб адамы Эрем багындан чыкарды. 24Ол адамы багдан ковды; соңра Ол яшайыш дарагтына барян ёлы горамак үчин, багың гүндогарында керуплар#3:24 Керуп – перишделериң бир гөрнүши. Сөзлүге серет. хем-де айланып дуран ялынлы гылыҗы гойды.
Айни замон обунашуда:
Гелип чыкыш 3: TukCyr16
Лаҳзаҳои махсус
Паҳн кунед
Нусха
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016