வருகையின் தோரணைகள்: தினசரி கிறிஸ்துமஸ் பக்திமாதிரி

சில வருடங்கள் நாம் அதை உணரவில்லை, இல்லையா? இந்த ஆண்டின் இந்த நேரத்தில் நாம் உணர வேண்டிய கிறிஸ்துமஸ் பேரின்பம். நம் இரட்சகர் மாம்சமாக மாறிய அந்த நாளோடு வரும் வணக்கமும் மகிழ்ச்சியும், அதனால் அவர் இந்த பூமியில் நம்முடன் இருக்க முடியும். சில வருடங்களில் நாங்கள் முழு சுமையாக உணர்கிறோம்.

வாழ்க்கை அறையில் ஒரு பைன் மரத்தை வைப்பதன் மயக்கத்தை விட, செய்திகளில் நாம் காணும் கனமானது.

ஒரு வருட ஆழ்ந்த குழப்பம், இழப்பு மற்றும் கோவிட்-19 ஆல் ஏற்பட்ட போராட்டத்தால் உடைந்த இதயங்களின் துடிப்பு, எங்கள் பேச்சாளர்களில் கிறிஸ்துமஸ் கரோல்களை விட சத்தமாக துடிக்கிறது.

உலகின் அநீதிகளால் விரக்தியில் அழும் நமது சகோதர சகோதரிகளின் எதிரொலிகள், நமது வழிபாட்டுப் பாடல்களை விட நமது நரம்புகளில் ஆழமாகப் பதிந்துள்ளன.

சங்கீதம் 3 நம் காலத்தில் எழுதப்பட்டிருக்கலாம்.

தாவீதின் சங்கீதத்தின் சூழலைக் கவனியுங்கள். தாவீது தனது பயம் மற்றும் துக்கத்தின் மத்தியில் கடவுளிடம் கூக்குரலிடுகிறார். அவரது மகன் அப்சலோம், அவருக்கு எதிராக ஒரு கிளர்ச்சியை நடத்தி, அவரைத் தூக்கி எறிய முயன்றார். உங்கள் சொந்தக் குழந்தை உங்களை இவ்வாறு காயப்படுத்தினால் அது எப்படி இருக்கும் என்று உங்களால் கற்பனை செய்ய முடிகிறதா?

இந்த சங்கீதம் முழுவதும், தாவீதின் துக்கத்தின் நிரம்பி வழிவதைக் காண்கிறோம். அவரைத் தாக்க விரும்பும் மக்கள் கூட்டத்தால் அவர் மூழ்கிவிடுகிறார். ஆனால் இந்த யதார்த்தத்திலும் கூட அவர் அசைக்க மறுக்கிறார்.

ஆழமாக சுவாசித்து, பத்தியை மீண்டும் படிக்கவும். தாவீது கடவுளை நோக்கிக் கூப்பிடும்போது அவரது தோரணையைக் கவனியுங்கள்.

கடவுளின் விடுதலை மற்றும் பாதுகாப்பில் தாவீது வைத்திருந்த நம்பிக்கை, தன்னைச் சுற்றியிருந்த அனைத்தும் சிதைந்து கொண்டிருந்தபோதும், இந்த கிறிஸ்துமஸ் பருவத்தில் நினைவில் கொள்ள வேண்டிய ஒன்றை நமக்குக் கற்பிக்கிறது.

பிரதிபலிப்புகள்:

• பயம் மற்றும் குழப்பத்தின் மத்தியில் டேவிட்டின் நடத்தை பற்றி நீங்கள் என்ன கவனிக்கிறீர்கள்?
• உங்களுக்கு என்ன வார்த்தைகள் ஒட்டிக்கொள்கின்றன?
• கடவுளிடம் உங்கள் இதயத்தையும் தலையையும் காட்டுவது உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்?

ஒன்று சேர்ந்து, நம்மைக் கட்டியிருக்கும் சங்கிலிகளிலிருந்து விடுவிக்கப் பிறந்த நம் வல்லமை மிக்க அரசனுக்குத் தலை தூக்குவோம்.