Jana 4
4
Jezus, Samarytanka i dar wody żywej
1Następnie, gdy Jezus dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, że Jezus zyskuje więcej uczniów i [więcej] chrzci niż Jan#J 3:22, 26 – 2chociaż sam Jezus nie chrzcił,#1Kor 1:17 tylko Jego uczniowie – 3opuścił Judeę#J 3:22 i odszedł znów do Galilei.#J 2:11
4Musiał#4:4 Lub: Trzeba Mu zaś było; Jan zwykle łączy konieczność z Bożym planem, zob. J 3:7; 3:14; 3:30; 4:4; 4:20; 4:24; 9:4; 10:16; 12:34; 20:9. zaś przechodzić przez Samarię.#Mt 10:5; Łk 9:52; 17:11#4:4 Samarytanie byli potomkami: (1) Izraelitów, którzy nie zostali wysiedleni po upadku Królestwa Północnego w 722 r. p. Chr., (2) ludzi sprowadzonych z Babilonii i Medii, osiedlonych przez Asyryjczyków. Po NB Samarytanie utrudniali Żydom odbudowę Jerozolimy, w II w. p. Chr. wsparli Syryjczyków w wojnie przeciw Żydom. W 128 r. p. Chr. najwyższy kapłan odpłacił im za to, wydając rozkaz spalenia świątyni samarytańskiej na górze Gerizim. 5Dotarł zatem do samarytańskiego miasta zwanego Sychar,#4:5 Sychar leżało blisko Sychem; być może chodzi o wioskę Askar, położoną 1,5 km na pn wsch od studni Jakuba. w pobliżu pola, które Jakub przekazał#Rdz 33:18-19; 48:22; Joz 24:32 swojemu synowi Józefowi. 6A była tam studnia Jakuba.#J 4:12 Jezus więc, zmęczony podróżą, usiadł przy tej studni; było około szóstej#4:6 Tj. 12:00 wg wsp. rachuby czasu. godziny. 7[Wtem] z Samarii przyszła kobieta, aby zaczerpnąć wody. Jezus powiedział do niej: Daj mi pić.#Rdz 24:17; 1Krl 17:10 8Jego uczniowie bowiem udali się do miasta, aby nakupić żywności. 9Samarytanka#4:9 Lub: kobieta samarytańska, ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις, pod. w dalszej części. zaś odpowiedziała: Jakże Ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, o wodę? (Żydzi bowiem nie łączą się z Samarytanami).#Mt 10:5; Łk 9:52-53; J 8:48; Dz 10:28 10Jezus odpowiedział: Gdybyś znała [ten] dar Boga#Rz 6:23 i [wiedziała], kim jest Ten, który ci mówi: Daj mi pić, sama prosiłabyś Go, a [On] dałby ci wody żywej.#Iz 44:3; 55:1; Jr 2:13; 17:13; Za 14:8; J 7:37-38; Obj 7:17; 21:6; 22:1, 17#4:10 Woda żywa, ὕδωρ ζῶν, מַיִם חַיִּים (maim chajjim), ozn. też wodę bieżącą. 11[Wtedy] kobieta powiedziała: Panie, nie masz nawet czerpaka, a studnia jest głęboka, skąd więc masz tę#4:11 Rodz. anaforyczny. żywą wodę? 12Czyżbyś Ty był większy od naszego ojca Jakuba,#J 4:6 który nam dał tę studnię; sam z niej pił, jego synowie i jego stada? 13Jezus jej odpowiedział: Każdy, kto pije tę wodę, znów odczuje pragnienie,#4:13 Lub: Każdy, kto pije z tej wody, znów będzie pragnął, πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν. 14ale kto napije się wody, którą Ja mu dam,#Wj 17:6; Lb 20:8; Iz 12:3; 58:11; J 7:37; 1Kor 10:4; 12:13; Obj 21:6; 22:17 nie zazna pragnienia na wieki,#J 6:35 lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej#4:14 tryskającej, ἁλλομένου, G opisuje tym słowem stan Samsona i Saula napełnionych Duchem (Sdz 14:6, 19; 15:14). ku życiu wiecznemu.#Mt 25:46; J 3:16; 5:24; 6:27 #4:14 Tj. tryskającej życiem wiecznym. 15Kobieta powiedziała do Niego: Panie, daj mi tej wody,#J 6:34 abym już więcej nie odczuwała pragnienia i nie przychodziła tu czerpać [wodę]. 16Wtedy On powiedział: Idź, zawołaj swojego męża i przyjdź tutaj! 17Kobieta odpowiedziała: Nie mam męża. Jezus na to: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża. 18Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem; to prawdę powiedziałaś. 19Kobieta do Niego: Panie, widzę, że jesteś prorokiem.#Mt 21:11; J 7:40; 9:17; 1Kor 14:24-25 20Nasi ojcowie na tej górze czcili [Boga];#Rdz 33:18-20; Pwt 11:29-30; Joz 8:33 wy natomiast mówicie, że w Jerozolimie#Pwt 12:5, 11, 14, 18, 21, 26; 16:2, 6, 7, 11, 15, 16; Łk 9:53 jest miejsce, gdzie należy czcić [Boga]. 21Wtedy Jezus powiedział: Wierz mi, kobieto, nadchodzi godzina,#J 4:23 kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. 22Wy czcicie to, czego nie znacie,#2Krl 17:33, 41; Dz 17:23 my czcimy to, co znamy, bo zbawienie jest od Żydów.#Iz 2:3; Rz 3:1; 9:4 23Lecz nadchodzi godzina#J 4:21; J 5:25 i teraz [już] jest, gdy prawdziwi czciciele będą oddawali cześć Ojcu w duchu i w prawdzie;#Rz 8:4 Ojciec bowiem właśnie#4:23 bowiem właśnie, καὶ γὰρ. takich czcicieli szuka. 24Bóg jest Duchem,#2Kor 3:17 a ci, którzy Go czczą, powinni [Go] czcić w duchu#Dz 17:24-25; Rz 1:9; 12:1; Flp 3:3#4:24 Lub: duchem […] w duchu. i prawdzie.#4:24 w duchu i prawdzie: ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία, בְּרוּחַ וּבֶאֱמֶת. 25Kobieta na to: Wiem, że nadchodzi Mesjasz#Pwt 18:15, 18; Mt 1:16; Łk 3:15; J 1:41 (to znaczy Chrystus); gdy On przyjdzie, wszystko nam objaśni. 26Jezus jej powiedział: Jestem Nim Ja,#Mk 14:61-62; J 8:24 który z tobą rozmawiam.#J 9:37
27Wtedy przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawia z kobietą. Żaden jednak nie powiedział: O co pytasz? Ani: Dlaczego z nią rozmawiasz? 28Kobieta natomiast zostawiła swój dzban, odeszła do miasta i zaczęła mówić ludziom: 29Chodźcie, zobaczcie człowieka, który powiedział mi o wszystkim, co zrobiłam. Czy to nie jest [ten] Chrystus?#J 6:69; 7:26, 31 30Wyszli [zatem] z miasta i ruszyli do Niego.
Prawdziwy pokarm: pełnienie woli Bożej
31Tymczasem uczniowie prosili Go: Rabbi, jedz! 32On im jednak powiedział: Ja mam pokarm do jedzenia, którego wy nie znacie.#Mt 4:4; J 6:27 33Uczniowie zaczęli więc mówić do siebie nawzajem: Czy ktoś Mu przyniósł coś do zjedzenia? 34Wtedy Jezus im powiedział: Moim pokarmem jest to, aby wypełniać wolę Tego,#Mt 26:39; J 5:30; 6:38 który Mnie posłał, i dokonać Jego dzieła.#J 5:36; 17:4; 19:30 35Czy wy nie mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdzie żniwo? Otóż mówię wam: Podnieście swoje oczy i przyjrzyjcie się polom, że już są białe#4:35 białe, λευκαί, lub: dojrzałe. do żniwa.#Mt 9:37; Mk 4:29; Łk 10:2 36Już żniwiarz odbiera zapłatę i zbiera plon#Rz 1:13; Ga 6:9 ku życiu wiecznemu,#Mt 25:46; J 17:3; Jk 1:12 aby siewca cieszył się#Ps 126:5-6; Dz 11:23 razem ze żniwiarzem.#1Kor 3:9; Ga 6:9 37W tym bowiem prawdziwe staje się przysłowie: Innym jest ten, który sieje, a innym ten, który żnie.#Mi 6:15; 1Kor 3:5-8; 1P 1:12 38Ja posłałem was żąć to, nad czym wy nie trudziliście się; inni trudzili się,#Oz 10:12 a wy weszliście w ich trud.#4:38 Tj. korzystacie z ich trudu.
Sychar: Nawrócenia wśród Samarytan
39Wielu zaś Samarytan z tego miasta uwierzyło w Niego dzięki słowu kobiety świadczącej: Powiedział mi o wszystkim, co uczyniłam.#J 4:5, 29 40Gdy więc Samarytanie przyszli do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał; i pozostał tam dwa dni. 41Wielu też innych uwierzyło dzięki Jego Słowu. 42A do kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu; sami bowiem usłyszeliśmy i wiemy, że Ten naprawdę jest Zbawcą świata.#Łk 2:11; 1Tm 4:10; 1J 4:14
Kolejny pobyt Jezusa w Galilei
43Po upływie dwóch dni odszedł stamtąd do Galilei. 44Jezus bowiem sam poświadczył, że we własnej ojczyźnie prorok nie ma poważania.#Mt 13:57; Mk 6:4; Łk 4:24#4:44 Kontekst J 4:44 jest inny u synoptyków, a przez to również inny jest sens tej wypowiedzi, zob. J 4:44L. 45Gdy więc przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go,#J 2:23 gdyż widzieli wszystko, co podczas święta uczynił w Jerozolimie; oni bowiem także przybyli [tam] na [to] święto.
Uzdrowienie dla ufających Słowu
46[Jezus] zatem znów przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie z wody uczynił wino.#J 2:1-11 A był w Kafarnaum pewien dworzanin, którego syn chorował. 47Ten, gdy usłyszał, że Jezus przybył z Judei do Galilei,#J 4:3, 54 udał się do Niego i prosił, aby zszedł i uleczył jego syna, gdyż był już bliski śmierci.#Łk 7:2#4:47 Lub: miał bowiem umrzeć, ἤμελλεν γὰρ ἀποθνῄσκειν. 48Jezus więc powiedział do niego: Jeśli nie zobaczycie znaków i cudów,#J 2:11; Dz 2:43; 14:3; Rz 15:19; 1Kor 1:22; 2Kor 12:1 #4:48 Lub: dziwów, τέρατα. na pewno nie uwierzycie. 49Dworzanin powiedział do niego: Panie, zstąp, zanim umrze moje dziecko. 50Jezus mu na to: Idź, twój syn żyje. I uwierzył człowiek ten Słowu, które skierował do niego Jezus – i poszedł. 51A gdy jeszcze był w drodze,#4:51 Lub: Gdy wciąż schodził w dół, ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος, wyrażenia te odzwierciedlają ukształtowanie terenu. jego słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że jego dziecko żyje. 52Zapytał ich więc o godzinę, w której mu się polepszyło. Oni zaś powiedzieli: Wczoraj o godzinie siódmej#4:52 Tj. 13:00 wg wsp. rachuby czasu. opuściła go gorączka. 53Wówczas ojciec skojarzył, że o tej właśnie godzinie Jezus mu powiedział: Twój syn żyje. I uwierzył on sam oraz cały jego dom.#Dz 11:14; 16:14-15, 31 54Był to już drugi znak,#J 2:11; J 4:48 którego dokonał Jezus po przyjściu z Judei do Galilei.
தற்சமயம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது:
Jana 4: SNPD4
சிறப்புக்கூறு
பகிர்
நகல்
உங்கள் எல்லா சாதனங்களிலும் உங்கள் சிறப்பம்சங்கள் சேமிக்கப்பட வேண்டுமா? பதிவு செய்யவும் அல்லது உள்நுழையவும்
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
