Mateus 7
7
Nun quergas julgar ls outros
(Lucas 6,37–38.41–42)
1«Nun júlguedes, para que nun séiades julgados; 2porque cul juízo cun que julgardes, sereis julgados i pula medida cun que medirdes, bos será medido. 3Porque bés un cisco ne l uolho de tou armano i nun bés un cantiado ne l tou uolho? 4Ou cumo tenes coraige de le dezir a tou armano: “Deixa-me tirar l cisco de l tou uolho”, tu que tenes un cantiado ne l tou uolho? 5Falso, tira purmeiro l cantiado de l tou uolho i apuis berás para tirar l cisco de l uolho de tou armano.»
Botar perlas als cochinos
6«Nun le quérgades dar l que ye santo als perros, nien le bótedes las buossas perlas als cochinos, nun se deia l causo de las pisáren culs pies i se buolban a bós i déian cabo de bós.»
Pedi i daran-bos
(Lucas 11,9–13)
7«Pedi i daran-bos; buscai i achareis; batei i abriran-bos la puorta. 8Porque todo l que pide, recibe, l que busca, acha i al que bate le abriran la puorta. 9Hai algun home antre bós que, se l filho del le pedir pan, le deia ũa piedra? 10Ou se le pedir un peixe, le deia ũa queluobra? 11Assi, se bós, anque séiades malos, sabeis dar cousas buonas als buossos filhos, aquantas mais l buosso Pai, que stá ne ls cielos, bos dará las cousas buonas que le pedirdes.»
La regra d’ouro
12«Todo l que quérgades que las outras pessonas bos fágan, tamien bós se lo debeis fazer a eilhas, porque esta ye la Lei i ls Porfetas.»
Ls dous caminos
(Lucas 13,24)
13«Antrai pula puorta streita, porque ye grande la puorta i ancho l camino que lhieban a la perdiçon i son muitos ls que éntran por alhá. 14Ye streita la puorta i apertado l camino que lhieba a la bida i son poucos ls que dan cun eilha.»
Ls falsos porfetas
(Lucas 6,43–44)
15«Lhibrai-bos de ls falsos porfetas, que bénen a tener cun bós bestidos de canhona, mas andrento son lhobos malos. 16Puls fruitos deilhes los coincereis: acauso se dan ubas ne ls spineiros ou figos ne ls abrolhos? 17Toda la arble buona dá fruitos buonos, mas l’arble braba dá fruitos malos: 18l’arble buona nun puode dar fruitos malos, nien la arble braba dar fruitos buonos. 19Toda l’arble que nun dá fruitos buonos, corta-se i bota-se al lhume. 20Ye puls fruitos deilhes que los coincereis.
21Nien todo l que me diç “Senhor, Senhor”, antrará ne l reino de ls cielos, mas l que fai la buntade de miu pai que stá ne l cielo, esse si antrará ne l reino de ls cielos. 22Muitos deziran-me naquel die, “Senhor, Senhor, nun fui an tou nome que porfetizemos, an tou nome que botemos ls demonhos para fuora i an tou nome que fazimos muito milagre?” 23Ende, you dezirei-le: “Nunca soube quien érades; sali d’an pie de mi, bós que solo sabeis fazer mal.”»
La casa feita anriba de peinha
(Lucas 6,47–49)
24«Quien oube las mies palabras i las pon an prática ye aparecido al home sabido, que fizo la sue casa anriba de peinha: 25caiu auga, benírun mundiadas, alhebantórun-se airaçadas i atirórun-se acontra aqueilha casa, mas eilha nun se caiu pus tenie ls aliçaces anriba de peinha. 26Mas l que oube las mies palabras i nun las pon an prática ye aparecido a aquel home sien miolho que fizo la sue casa anriba d’arena: 27caiu auga, benírun mundiadas, alhebantórun-se airaçadas i atirórun-se acontra aqueilha casa i eilha caiu-se quedando feita nun sbarrulho.»
Ls juntouros de giente quedában admirados
28Quando Jasus acabou de dezir estas palabras todo mundo quedou mui admirado culas cousas que el ansinaba, 29puis ansinaba-los cumo quien ten outoridade i nó cumo ls scribas deilhes.
தற்சமயம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது:
Mateus 7: EM14
சிறப்புக்கூறு
பகிர்
நகல்
உங்கள் எல்லா சாதனங்களிலும் உங்கள் சிறப்பம்சங்கள் சேமிக்கப்பட வேண்டுமா? பதிவு செய்யவும் அல்லது உள்நுழையவும்
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.
