Lu̍kū 7:21-22

A̍ bōōndi̍i̍ ke̍ŋ, mi̍ Chi̍i̍sū si̍ŋgī nāālā yɛ̍ yɛ̍la̍ fa̍ŋgā. Mbo̍ tūāū nyi̍nāā wɔ̄ɔ̍ŋnda̍ wānāā fāŋgā fa̍ŋgā kɔ̄ɔ̄lī. Mbo̍ tōsā mi̍ wānāā sūmɛ̍i̍ya̍ ā ka̍ ka̍ cha᷅. Mbo̍ mūlī bu̍ɛ̍i̍yāa̍ Chɔ᷄ŋ nda̍ dīōm āā, “Lā kɔ̍ di̍mūl Chɔ᷄ŋ a̍ nyɛ̄ o̍ nyɛ̄ nya̍ chē mi̍ lā tūɛ̄ī. Wānāā sūmɛ̍i̍ya̍ chō ni᷅ŋ chɔ̄ɔ̍, mi̍ wānāā bɛ̄vɛ̍i̍ya̍ wā kɔ̄la̍ŋ. Wānāā nāā wɔ̄ɔ̍ŋndo̍ wa̍ lēkɔ̄ɔ̍ wa̍ ā sɔ̄la̍ sīōŋgɔ̄ɔ̍ mi̍ wānāā nīlā bāŋu̍lɛ̍i̍ya̍ wā ni᷅ŋ tūēīyɔ̄ɔ̍. Wānāā vīlɛ̍i̍ya̍ chō mīīŋgōo̍ yōōmū. Yōōŋgū kɛ̄ndɛ̍ Mɛ̄lɛ̄ka̍a̍ chō dīmi᷄ŋndo̍ nāa̍ wānāā tāmbɛ̍i̍ya̍ chūā.