Job 27:1-12
Job 27:1-12 Svenska Folkbibeln (SFB98)
Job fortsatte sin framställning. Han sade: Så sant Gud lever, han som har undanhållit mig min rätt, han, den Allsmäktige, som har förbittrat min själ: Så länge min ande är i mig och Guds livsande i min näsa, skall mina läppar ej tala orättfärdighet eller min tunga tala svek. Aldrig kommer jag att ge er rätt, till min död vidhåller jag min oskuld. Jag håller fast vid min rättfärdighet och släpper den inte. Mitt hjärta förebrår mig inte för någon av mina dagar. Må min fiende stå som ogudaktig, min motståndare som orättfärdig. Ty vad har den gudlöse för hopp när livet skärs av, när Gud tar hans själ? Kommer Gud att höra hans rop när nöd kommer över honom? Kan han glädja sig över den Allsmäktige? Kan han alltid åkalla Gud? Jag vill undervisa er om Guds hand, den Allsmäktiges tankar vill jag inte dölja. Ni har ju själva alla sett det, varför kommer ni då med tomt prat?
Job 27:1-12 Svenska 1917 (SVEN)
Åter hov Job upp sin röst och kvad: Så sant Gud lever, han som har förhållit mig min rätt, den Allsmäktige, som har vållat min själs bedrövelse: aldrig, så länge ännu min ande är i mig och Guds livsfläkt är kvar i min näsa, aldrig skola mina läppar tala vad orättfärdigt är, och min tunga bära fram oärligt tal. Bort det, att jag skulle giva eder rätt! Intill min död låter jag min ostrafflighet ej tagas ifrån mig. Vid min rättfärdighet håller jag fast och släpper den icke, mitt hjärta förebrår mig ej för någon av mina dagar. Nej, såsom ogudaktig må min fiende stå där och min motståndare såsom orättfärdig. Ty vad hopp har den gudlöse när hans liv avskäres, när hans själ ryckes bort av Gud? Månne Gud skall höra hans rop, när nöden kommer över honom? Eller kan en sådan hava sin lust i den Allsmäktige, kan han åkalla Gud alltid? Jag vill undervisa eder om huru Gud går till väga; huru den Allsmäktige tänker, vill jag icke fördölja. Dock, I haven ju själva allasammans skådat det; huru kunnen I då hängiva eder åt så fåfängliga tankar?
Job 27:1-12 Svenska Folkbibeln 2015 (SFB15)
Job fortsatte sin framställning. Han sade: Så sant Gud lever, han som undanhållit mig min rätt, den Allsmäktige som har förbittrat min själ: Så länge min ande är i mig och Guds livsande i min näsa, ska mina läppar inte tala orätt eller min tunga tala svek. Aldrig ger jag er rätt, till min död vidhåller jag min oskuld. Jag håller fast vid min rättfärdighet och släpper den inte. Mitt hjärta förebrår mig inte för någon av mina dagar. Låt min fiende stå som den skyldige, min motståndare som orättfärdig. För vad har den gudlöse för hopp när livet skärs av, när Gud tar hans själ? Kommer Gud att höra hans rop när nöden drabbar honom? Kan han glädja sig över den Allsmäktige? Kan han ständigt åkalla Gud? Jag vill lära er om Guds hand, den Allsmäktiges tankar vill jag inte dölja. Ni har ju själva alla sett det, varför kommer ni då med tomt prat?
Job 27:1-12 nuBibeln (NUB)
Job fortsatte sitt tal: Så sant som Gud lever, han som har berövat mig min rätt, den Väldige, som har bedrövat min själ, så länge jag har liv i mig, och medan min ande från Gud ännu är i mig, ska mina läppar inte tala något ont och min tunga inte ljuga. Jag kommer aldrig att hålla med om att ni har rätt. Ända till min död ska jag hävda min oskuld. Jag håller fast vid min rättfärdighet, jag släpper den inte. Mitt samvete ska inte anklaga mig för något så länge jag lever. Må min fiende stå som ogudaktig och min motståndare som orättfärdig. Men vilket hopp har den gudlöse, när hans liv skärs av, när Gud berövar honom livet? Kommer Gud att lyssna till hans klagan när nöden kommer över honom? Finner han sin glädje i den Väldige? Kan han ropa till Gud när som helst? Jag ska undervisa er om Guds kraft och inte dölja den Väldiges vägar. Ni har själva sett det. Varför då allt detta meningslösa prat?
Job 27:1-12 Bibel 2000 (B2000)
Job fortsatte sitt tal och sade: Så sant Gud lever, han som vägrar mig min rätt, den Väldige, som fyllt mig med bitterhet: Så länge jag har liv i mig och Gud låter mig andas skall jag aldrig ta en lögn i min mun, aldrig låta falskhet komma över mina läppar. Aldrig att jag ger er rätt! Till min död vidhåller jag min oskuld. Jag står fast vid min rättfärdighet och vägrar att ge upp den, jag har ingenting att förebrå mig. Må min fiende stå som den skyldige, min motståndare röna syndarens öde! Var är den ogudaktiges hopp när döden kommer, när Gud tar tillbaka hans liv? Kommer Gud att höra hans rop när nöden drabbar honom? Kan han ha sin glädje i den Väldige, anropa Gud var dag och stund? Jag lär er vad Gud är i stånd till och döljer inte hur den Väldige handlar. Ni har ju själva sett det, varför då dessa tomma fraser?