Лука 20
20
Иссаны эркинлиги
1Исса табыныучу юйде халкъны юйретген эм Хайыр Хапарны билдирген кюнлени биринде баш дин къуллукъчула бла дин алимле, таматала бла бирге Аны къатына келип,
2Анга: «Сен бу ишлени не эркинлик бла этесе, бу эркинликни Санга ким бергенди? Айт бизге», – дедиле.
3Ол алагъа жууапха: «Мен да сизге бир зат сорайым, Манга айтыгъыз:
4Ахияны сууда кёмюлдюрюую кёкденми эди, огъесе адамладанмы?» – деди.
5Ала уа, кеси араларында ойлашып: «„Кёкден“ десек, Ол: „Сора анга нек ийнанмагъан эдигиз?“ дер.
6„Адамладан“ десег’а, битеу халкъ бизни ташла бла тюйюп ёлтюрюр, нек десегиз Ахия файгъамбарды деп халкъ толу ийнанады», – дей эдиле.
7Сора: «Билмейбиз къайдан болгъанын», – деп жууап этдиле.
8Исса алагъа: «Мен да бу ишлени не эркинлик бла этгеними айтырыкъ тюйюлме сизге», – деди.
Жюзюмчюлени юсюнден таурух
9Сора Исса халкъгъа бу оюм берген таурухну айтып башлады: «Бир адам, жюзюм бахча орнатып, аны жюзюмчюлеге жалгъа берип, кеси башха къыралгъа кетип анда кёп заманны тургъанды.
10Заманы жетгенде, жюзюм бахчаны кёгетлеринден юлюшюн берсинле деп, жюзюмчюлеге бир къулун жибергенди. Жюзюмчюле уа, аны тюйюп, бир зат да бермей жибергендиле.
11Дагъыда башха къулун ийгенди, ала уа аны да тюйюп, сансыз этип, бир зат да бермей жибергендиле.
12Сора дагъыда ючюнчюсюн ийгенди, ала уа аны да жаралы этип къыстагъандыла.
13Ол заманда жюзюм бахчаны иеси: „Мен не этейим? Сюйюлюннген уланымы иейим, аны кёрюп, уялыр эселе уа“ дегенди.
14Жюзюмчюле уа, аны кёрюп, кеси араларында: „Бу мюлкге ие боллукъду. Аны ёлтюрейик, сора мюлк бизге къалыр“ деп ойлашхандыла.
15Сора аны жюзюм бахчадан тышына чыгъарып ёлтюргендиле. Энди жюзюм бахчаны иеси алагъа не этер?
16Келир да, ол жюзюмчюлени жояр, жюзюм бахчаны да башхалагъа берир», – деди. Муну эшитгенле уа, «Алай болмасын!» – дедиле.
17Исса уа, алагъа къарап: «„Юй ишлеучюле къабыл этмей къойгъан таш, ма ол мюйюшню баш ташы болгъанды“ деп жазылгъан сёз не магъананы тутады?
18Ол ташха ким жыгъылса да, ууалыр, ол кимни юсюне ауса да, аны эзер», – деди.
19Сора ол заманда баш дин къуллукъчула бла дин алимле, бу оюм берген таурухну Ол аланы юслеринден айтханын ангылагъанлары себепли, Аны тутаргъа (сылтау) излей эдиле, алай а халкъдан къоркъуп къойдула.
Кесарныкъын кесаргъа беригиз
20Сора, Иссаны сынап къарап, Анга кеслерин тюзлюклюлеча кёргюзтген тасхачыланы ийдиле. Аны айтхан сёзю бла тузакъгъа тюшюрюрге эмда Аны оноучуну хукмусуна эм эркинлигине берирге кюреше эдиле.
21Была уа Анга: «Устаз! Сен тюз айтханынгы, тюз юйретгенинги эм биреуню кёлюне жетерге кюрешмегенинги, алай а Аллахны жолуна тюз юйретгенинги биз билебиз.
22Кесарьгъа жасакъ берирге бизге тийишлимиди огъесе тюйюлмюдю?» – деп сордула.
23Ол да, аланы хыйлачылыкъларын эслеп, алагъа: «Мени нек сынайсыз?
24Манга бир динар кёргюзтюгюз: аны юсюндеги сурат бла жазыу кимникиледиле?» – деди. Ала: «Кесарныкъыладыла», – деп жууап бердиле.
25Ол алагъа: «Алай эсе кесарьныкъын кесарьгъа, Аллахныкъын а Аллахха беригиз», – деди.
26Ала Аны халкъны аллында айтхан сёзю бла тузакъгъа тюшюрюрге болалмадыла эм Аны жууабына сейирсинип тындыла.
Тиргизилиуню юсюнден соруу
27Ол заманда тиргизилиу жокъду деучю садукейледен бир къауумлары, келип, Иссагъа:
28«Устаз! Муса (Тауратда) бизге: „Биреуню къатыны болгъан къарындашы сабийсиз ёлсе, ол адам аны къатынын алып, (ёлген) къарындашына урлукъ болдурсун“ деп жазгъанды.
29Жети къарындаш бар эдиле. Биринчиси, къатын алып, сабийсиз ёлгенди.
30Ол къатынны экинчиси алгъанды, ол да сабийсиз ёлгенди.
31Аны ючюнчюсю алгъанды, аны кибик битеу жетиси да алып, артларында сабий къалдырмай ёлгендиле.
32Барындан да артда къатын да ёлгенди.
33Алай бла тиргизилиуде, ол аладан къайсысыны къатыны боллукъду? Нек десенг ол жетисини да къатынлары болгъанды», – деп сордула.
34Исса алагъа жууапха: «Бу ёмюрню адамлары къатын аладыла, эрге барадыла.
35Ол ёмюрге эм ёлгенледен тиргизилиуге жетерге тийишли болгъанла уа не къатын алмайдыла, не эрге бармайдыла.
36Энди ёлюрге да болаллыкъ тюйюлдюле, нек десегиз ала мёлеклеге тенгдиле эмда, тиргизилиуню уланлары болуп, Аллахны уланларыдыла.
37Ёлгенлени тиргизилликлерин а, Муса да (жана тургъан) кёкенни юсюнден (жазгъан) бёлюмюнде, Раббийге „Ибрахимни Аллахы, Исхакъны Аллахы, Якъупну Аллахы“ деп айтхан заманында кёргюзтгенди.
38Аллах а ёлгенлени тюйюл, сауланы Аллахыды, нек десегиз Аллахха бары да саудула», – деди.
39Бу затха дин алимледен бир къауумла: «Устаз! Сен иги айтдынг», – дедиле.
40Сора энди Анга бир затны юсюнден сорургъа да базынмадыла.
Масих кимни уланыды?
41Исса уа алагъа: «Масих Дауутну уланыды деп къалай айтадыла?
42Дауут кеси Забур китабында: „Раббий мени Бийиме:
43,Мен душманларынгы Сени аякъ тюбюнге салгъынчыгъа дери, Мени онг жанымда олтур‘, дегенди“ деп айтады.
44Алай бла Дауут Анга Бий дейди, сора Ол Дауутну уланы къалай болур?» – деди.
45Сора битеу халкъ тынгылагъан заманда, Исса Кесини сохталарына:
46«Дин алимледен кесигизни сакълагъыз! Ала узун кийимле кийип жюрюрге, халкъ жыйылгъан жерледе салам алыргъа, синагогалада алда, тойлада тёрде олтурургъа сюедиле.
47Ала башсыз къатынланы юйлерин ашайдыла, кёзбаугъа узун тилек этедиле. Бегирек да уллу терслик аллыкъдыла», – деди.
Trenutno izabrano:
Лука 20: BlkNTP
Istaknuto
Podijeli
Kopiraj
Želiš li da tvoje istaknuto bude sačuvano na svim tvojim uređajima? Kreiraj nalog ili se prijavi
© IBT, 2000
2nd edition, published by "Licht im Osten" (Свет на Востоке) - https://www.lio.org
