Gjithçka Është e Qetë: Të Marrësh Çlodhjen e Jezusit Këtë Krishtlindje Shembull

Dita e Tretë: Shpreh Gatishmërinë Tënde:

“Faleminderit, por mund t’ia dal vetë.”

A ke refuzuar ndonjëherë ndonjë ofertë për ndihmë, edhe pse vërtet ke pasur nevojë për të?

Ndonjëherë është e vështirë të pranojmë se nuk mund të bëjmë gjithçka vetë. Gjatë gjithë përgatitjeve tona të Krishtëlindjes, kjo ndonjëherë kthehet në rraskapitje dhe nervozizëm. Por kjo vetë-mjaftueshmëri mund të bëhet vdekjeprurëse në jetën tonë shpirtërore.

E vërteta është se ne kemi nevojë për Jezusin. Por ne shpesh i jetojmë jetët tona sikur të mund t’ia dalim vetë. Dhe kjo ndodh derisa ndalojmë dhe marrim kohë për të reflektuar mbi bukurinë e Perëndisë - Shenjtërinë e Tij, dashurinë dhe mirësinë e Tij, sakrificën e Tij shlyese - vetëm atëherë e kuptojmë se sa dëshpërimisht kemi nevojë për Të. Është një dobësi që vjen nga pranimi i nevojës sonë, por Jezusi premton se ata që janë të dobët në shpirt, të cilët janë me zemër të butë dhe që kanë etje për drejtësi, shpërblehen me më shumë nga Vetë Zoti.

Rezulton se të shprehim nevojën tonë, është mënyra e vetme për të marrë pasuritë e lavdishme të Krishtit Jezus, që Perëndia ka përgatitur për ne.

Psalmisti i thërret njerëzit e Zotit të adhurojnë, të përkulen dhe të gjunjëzohen para Krijuesit të tyre. Fjala hebraike “adhurim“ do të thotë të gjunjëzohesh ose të përkulesh. Fizikisht, kjo do të thotë të përkulemi në gjunjë duke pranuar Sundimin e Jezusit; shpirtërisht, do të thotë të dorëzojmë gjithçka që jemi tek gjithçka Ai është.

Ky lloj këndvështrim i ri i perspektivës dhe përparësive, është i mundur vetëm kur ne së pari kalojmë kohë duke njohur madhështinë e Zotit; adhurimi na shtyn në një pamje të duhur të Perëndisë, gjë që na shtyn drejt rrëfimit dhe pendimit.

Jezusi e ilustron të njëjtën pikë duke e quajtur Veten Hardhia, dhe dishepujt e Tij degët. "Larg meje, nuk mund të bëni asgjë," u thotë Ai atyre. "Por nëse qëndroni në mua [...] do të jepni shumë fryt." Çuditërisht, Jezusi nuk na bën thirrje të punojmë më shumë për të qenë më të frytshëm; përkundrazi, Ai na thërret të qëndrojmë në Të, të presim tek Ai. Ata që qëndrojnë të lidhur me Të, do të japin shumë fryt në mënyrë të natyrshme, sepse Fryma e Tij e prodhon frytin.

Lejo që nevoja jote për Jezusin të të sjellë prehje dhe qetësi këtë Krishtlindje. Presioni është i fikur. Ti nuk duhet të bësh gjithçka vetë. Në fakt, ti duhet vetëm të pushosh.

Pyetje Reflektimi:Si ndikon tek ti imazhi i Jezusit si Hardhia? Cilat emra të tjerë të Jezusit të shtyjnë të kuptosh nevojën tënde për Të? Cila është një mënyrë për të shprehur gatishmërinë dhe pushimin tek Ai sot?