Skena e Lindjes së Krishtit Shembull

Grupi i fundit i përshkruar në skenën e lindjes së Krishtit janë dijetarët. Me shumë mundësi, këta ishin astronomë nga një besim jo-hebre që panë yllin të shfaqej në qiell natën e lindjes së Jezusit. Ata e dinin se kjo ngjarje paratha një ndryshim kozmik në botë. Ata udhëtuan për të gjetur burimin e kësaj ngjarjeje dhe me shumë gjasa dëgjuan lajmin e lindjes së Jezusit. Kështu ata shkuan te mbreti Herod sepse donin të takonin këtë mbret të ri për ta nderuar dhe adhuruar.

Herodi, duke qenë mbreti aktual i Izraelit i emëruar nga Roma, nuk ishte shumë i lumtur të dëgjonte për këtë kërcënim ndaj mbretërimit të tij. Ky është ndryshimi midis Herodit dhe dijetarëve: aty ku Herodi pa një kërcënim, dijetarët panë shpresën. Herodi e pa Jezusin, jo si një Shpëtimtar që mund ta shpëtonte, por si dikë që kërcënonte kontrollin e tij mbi Izraelin dhe vendimmarrjen e tij. Herodi ishte mësuar të ishte ai që jepte urdhrat dhe vendoste rregullat. Ai nuk donte t'i bindej Birit të Perëndisë. Por edhe pse dijetarët nuk ishin rritur për të adhuruar Perëndinë, ata e dinin se lindja e Jezusit përfaqësonte diçka të fuqishme dhe të mahnitshme. Ata panë shpresë dhe u gëzuan kur dëgjuan lajmin për Jezusin.

Jetët tona përballen me të njëjtën zgjedhje. Kur dëgjojmë për Jezusin dhe kuptojmë Ungjillin, Ai bëhet shpëtimtari ynë dhe mbreti ynë. Kjo do të thotë që ne po heqim dorë nga kontrolli ynë i vendimmarrjes për jetën tonë. Tani jetojmë jetën tonë të përqendruar te Mbreti, jo te vetja. Pra pyetja është, a je ti si Herodi? A e shikon Jezusin si një kërcënim? Apo je si dijetarët, që e panë Jezusin si një shpresë për jetën e tyre?

Pyetjet Reflektimi:

Si mendon pse dijetarët ishin të gatshëm të udhëtonin kaq larg për të gjetur Jezusin?

Në cilat fusha të jetës tënde ke vështirësi të heqësh dorë nga kontrolli në ecjen tënde me Jezusin?

A e shikon Jezusin më shumë si një kërcënim apo një shpresë për jetën tënde?