Oswald Chambers: Gëzimi - Fuqia Në ZotinShembull

Perëndia ynë flet për gëzimin e gjetjes së gjërave të humbura. Për mua është gjithmonë thirrja: Perëndia do të shikojë nëpërmjet syve të mi. Perëndia do që të mendojë nëpërmjet trurit tim. Perëndia dëshiron që të punojë nëpërmjet duarve të mia. Perëndia dëshiron të jetojë dhe të ecë në trupin tim për një qëllim: të arrijë të humburit. A po e lejoj Atë të ecë dhe jetojë në mua?
Realitetet shpirtërore mund të falsifikohen. "Pusho në Perëndinë" mund të shndërrohet në shprehjen fetare "ndjeshmëri".

Si do të përmblidhet e gjithë biseda jonë rreth shenjtërimit? Duhet të përmblidhet në atë pushim në Zotin që nënkupton një unitet me Të ashtu si e kishte Jezusi - jo vetëm i pamëkat përpara Perëndisë por një gëzim i thellë në Të.

Pyetje reflektimi: A ndiej gëzim në gjetjen e të humburve? A jam një pjesmarrës i etur në planin e Zotit për të arritur dhe shpëtuar të humburit? Si mund të jem fajtoj në krijimin e një realiteti shpirtëror fals? A jam duke përhapur një lloj tjetër pushimi në vend të atij që është në unitet me Jezusin dhe i pa mëkat përpara Zotit?

Citimet janë marrë nga Workmen of God dhe The Place of Help, © Discovery House Publishers