Psalmet 107:23-32
Psalmet 107:23-32 Bibla Shqip "Së bashku" 2020 (me DK) (AL1)
Ata që lundrojnë në det me anije, që nëpër ujërat e shumtë bëjnë tregti, ata i kanë parë veprat e ZOTIT dhe mrekullitë e tij nëpër thellësi. Ai foli dhe shpërtheu era e stuhishme, dallgët e detit lart u ngritën. Ngjiten në qiell, zbresin në humnerë, shpirti u këputet prej rrezikut. Lëkunden e dridhen si të dehur, tërë mjeshtëria u është sosur. Mes fatkeqësisë i thirrën ZOTIT dhe ai i nxori prej mjerimeve. Stuhinë e bëri bunacë, u qetësuan valët e detit. Prej qetësimit të valëve u gëzuan, në limanin e dëshiruar ai u priu. Le të përlëvdojnë ZOTIN për mirësinë e tij, për mrekullitë e tij për bijtë e njerëzve. Le ta lartësojnë në kuvendin e popullit, le ta lavdërojnë në këshillin e pleqve.
Psalmet 107:23-32 Psalmet Gegërisht - Konstandin Kristoforidhi 1872 (PSGEKK1872)
Ata qi shkojënë ndë det me barkë, edhe bajënë punë ndër shumë ujëna. Këta shofinë punët’ e Zotit, edhe mërekullit’ e ati ndë thellësinat. Sepse thotë, edhe ngrihetë thëllim ere, edhe ngre nalt valët’ e detit. Hipinë ngjer ndë qijet, e sdripinë ngjer ndë abyssat; shpirti i atyneve tretetë prei së keqesë. Tunden’ e lëkundenë porsi i deitunë, edhe gjithë ditunia e atyneve vdiretë. Ateherë i bërtasinë Zotit ndë shtrëngim të vet, edhe ai i nxier prei nevojavet atyne. Ban thëlliminë veri, edhe pushojënë valët’ e detit. Edhe gëzohenë, se pushuenë, edhe u hiek udhënë ndë lima qi dëshërojënë. Le të lavdurojënë Zotinë për përdëllimet e ati, edhe për mërekullit e ati qi bani te të bijt’ e njerëzëvet. Edhe le ta naltojënë ndë përmbëledhëje të popullit, edhe le ta lavdurojënë ndë të ndenjunë të pleqësisë.
Psalmet 107:23-32 Bibla Shqip 1994 (ALBB)
Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregti mbi ujërat e mëdha, shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit. Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit. Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi. Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç'të bëjnë. Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre. Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë. Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre. Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve; le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.