Psalteri 107
107
1Lavduroni Zotinë, se asht’ i mirë, se përdëllimi i ati ashtë për gjithë jetënë.
2Le të thonë kështu ata qi janë shpërblyem prei Zotit, të cillët’ i shpërbleu prei dorës’ anëmikut,
3edhe i mbëloth prei vendesh, prei së lemi diellit, e prei së perënduemit, prei anësë borësë, e prei anësë detit.
4Shkoishin’ andej e këndej ndë shkretinë, mb’udhë pa-ujë, nukë gjejshinë qytet për të ndenjunë.
5Kishin’ uni e het, nuk’ u mbet shpirt.
6Ateherë thërritnë Zotinë ndë shtrëngim të vet,
7 edhe ai i shpëtoi prei nevojavet atyne. Edhe u hoq udhënë dreitë, qi të vinë ndë qytet për të ndenjunë.
8Le të lavdurojënë Zotinë për përdëllimet e ati, edhe për mërekullit e ati qi bani te të bijt e njerëzëvet,
9se ngini shpirt të heçim, edhe mbushi me të mira shpirt të unëshim.
10Ata qi rrinë ndë errësinë e ndë hie të vdekësë, të lidhunitë ndë shtrëngim e ndë hekura,
11se nukë ndigjuenë fjalët’ e Perëndisë, edhe nuk’ e zunë për gja këshillën’ e të Naltit,
12përandai përvuni zemërën’ e atyneve me mundime: ranë, edhe s’kishte se kush me u ndifunë.
13Ateherë i bërtitnë Zotit ndë shtrëngim të vet, edhe ai i shpëtoi prei nevojavet atyne.
14I nxuer prei errësinës’ e prei hiesë vdekësë, edhe këputi të lidhunat’ e atyne.
15Le të lavdurojënë Zotinë për përdëllimet e ati, edhe për mërekullit e ati qi bani te të bijt’ e njerëzëvet,
16se theu dyer të ramëta, edhe këputi shule të hekurtë.
17Të marrëtë mundohenë për të dalat prei udhësë, e për pa-udhënit e veta.
18Ç’do gjellë e ka të ndytë shpirti i atyneve, edhe afrohenë ngjer ndë dyert të vdekësë.
19Ateherë i bërtasinë Zotit ndë shtrëngim të vet, edhe ai i shpëton prei nevojavet atyne.
20Dërgon fjalën’ e vet, edhe i shëndosh, edhe i shpëton prei prishëjes atyneve.
21Le të lavdurojënë Zotinë për përdëllimet e ati, edhe për mërekullit e ati qi bani te të bijt’ e njerëzëvet.
22Edhe le të bajënë kurban lavdurimi, edhe le të tregojënë punët’ e ati me gëzim.
23Ata qi shkojënë ndë det me barkë, edhe bajënë punë ndër shumë ujëna.
24Këta shofinë punët’ e Zotit, edhe mërekullit’ e ati ndë thellësinat.
25Sepse thotë, edhe ngrihetë thëllim ere, edhe ngre nalt valët’ e detit.
26Hipinë ngjer ndë qijet, e sdripinë ngjer ndë abyssat; shpirti i atyneve tretetë prei së keqesë.
27Tunden’ e lëkundenë porsi i deitunë, edhe gjithë ditunia e atyneve vdiretë.
28Ateherë i bërtasinë Zotit ndë shtrëngim të vet, edhe ai i nxier prei nevojavet atyne.
29Ban thëlliminë veri, edhe pushojënë valët’ e detit.
30Edhe gëzohenë, se pushuenë, edhe u hiek udhënë ndë lima qi dëshërojënë.
31Le të lavdurojënë Zotinë për përdëllimet e ati, edhe për mërekullit e ati qi bani te të bijt’ e njerëzëvet.
32Edhe le ta naltojënë ndë përmbëledhëje të popullit, edhe le ta lavdurojënë ndë të ndenjunë të pleqësisë.
33Ban lumënate të shkretë, edhe vruimet’ e ujënavet të thate.
34Dhenë qi ban pemë, të ngjelmëtë, për të keqen’ e atyneve qi rrinë nd’ate.
35Ban shkretinënë lëqenë ujënash, edhe dhen’ e thate vruimë ujënash.
36Edhe atie ve të rrinë të unëshimitë, edhe ngrefinë qytete për të ndenjunë,
37edhe mbiellin’ ara, e venë vëneshtë, edhe bajënë pemë e drithë.
38Edhe i bekon, e shumohenë fortë, edhe nuk’ u pakëson bagëtinë.
39Mbasandai pakësohenë, edhe përvihenë prei shtrëngimit, e prei së keqesë, e prei mundimit.
40Derth shpërnderim mbi të parët, edhe i ban të sillen’ andej e këndej ndë vend të pa-shkelun’ e pa udhë.
41Por të nevojëshimin’ e ngre prei nevojet, edhe ia ban fëmijt’ e shtëpisë, si tufë.
42Të dreitëtë shofin’ edhe gëzohenë, por çdo pa-udhënie ka me i u mbëshelunë goja e vet.
43Kush asht i mençim, e ve ore këto, edhe kanë me marrë vesht përdëllimet’ e Zotit.
Aktualisht i përzgjedhur:
Psalteri 107: PSGEKK1872
Thekso
Ndaje
Copy
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
The text is an open source, but the transliteration and digitalisation is a copyright of IBSA
Albanian Geg Psalms Konstandin Kristoforidhi © Interconfessional Bible Society of Albania, 1872.
Pssalmet Gegnisht - Kostandin Kristoforidhi © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë, 1872.