Të dua, o ZOT, fuqia ime.
ZOTI është shkëmbi im,
fortesa ime dhe çliruesi im,
është Perëndia im,
është shkrepi ku gjej strehë.
Zoti është mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim,
ai është kështjella ime.
Lavdi pastë ZOTI!
I thirra e nga armiqtë shpëtova.
Litarët e vdekjes më mbërthyen,
përrenj shkatërrimi më tmerruan.
Leqet e skëterrës më rrethuan,
më zunë pritë grackat e vdekjes.
Kur u gjenda ngushtë, i thirra ZOTIT,
i klitha për ndihmë Perëndisë tim.
Nga tempulli i tij e dëgjoi zërin tim,
klithma ime arriti te veshët e tij.
Ndaj toka u drodh e u trand,
themelet e maleve u shkundën e luajtën vendit,
prej zjarrit të zemërimit të tij.
Tym doli nga flegrat e hundës së tij
e nga goja e tij zjarr shkrumbues.
Thëngjij përvëlues prej tij flakëruan.
Qiejt i uli dhe zbriti poshtë,
me një re të errët nën këmbë.
Hipur mbi një kerub fluturoi,
flatroi mbi krahët e erës.
Errësirën e hodhi rreth vetes si rrobë,
tendë iu bënë retë e dendura si ujërat e errëta.
Prej shkëlqimit të tij dilnin
re, breshër e prush i zjarrtë.
ZOTI bëri të gjëmojnë qiejt,
i Tejlarti bëri t'i dëgjohet zëri,
breshër e thëngjij zjarri.
Shigjetat e tij dërgoi e i shpërndau,
me rrufe i gjuajti e i shpartalloi.
Burimet e ujërave u dukën,
themelet e tokës u zbuluan,
prej qortimit tënd, o ZOT,
prej shfryrjes së flegrave të tua.
Dorën shtriu nga lart e më kapi,
më nxori prej ujërave të shumtë.
Më shpëtoi nga armiq të fuqishëm,
nga ata që më urrenin,
që ishin më të fortë se unë.
M'u vërsulën ditën e fatkeqësisë sime,
por ZOTI u bë përkrahësi im.
Më nxori në vend të hapur,
më shpëtoi se më kishte për zemër.
Kështu bëri ZOTI me mua,
se jam i drejtë,
kështu më shpërbleu,
se të pastra duart i kam.
Udhët e ZOTIT kam ndjekur
e nuk jam larguar nga Perëndia im me ligësi.
Gjithë vendimet e tij i mbaj parasysh,
nga rregullat e tij nuk shmangem.
Kam qenë i ndershëm me të
dhe veten nga paudhësia e kam ruajtur.
Programi i Biblës
Bible App for Kids
