Fjalët e urta 19:8-23

Kush zë mend, e do veten, kush ruan mençurinë, gjen të mirën. Dëshmitari i rremë s'mbetet pa ndëshkuar, kush përhap gënjeshtra, do të rrënohet. Të marrit nuk i shkon mirëqenia, aq më pak skllavit të sundojë mbi princa. Mirëkuptimi ia zbut zemërimin njeriut, të mos merret me fyerjen është nder për të. Zemërimi i mbretit është si ulërima e luanit, por përkrahja e tij është si vesa mbi bar. Djali i marrë është fatkeqësi për të atin, zënkat e gruas si pikim që s'mbaron. Trashëgimi nga etërit: shtëpi e katandi, por nga ZOTI: një grua plot urti. Përtacia vë në gjumë, njeriu i plogësht do të uritet. Kush mban urdhërimet, ruan veten, kush sillet shkujdesur, do të vdesë. Kush përkrah të varfrin, i jep hua ZOTIT. Zoti do ta shpërblejë. Sa të ketë shpresë, qortoje birin tënd, por mos u mbush me duf për ta vrarë. Kush është shumë zemërak duhet ndëshkuar, se po ta falësh, prapë e përsërit. Dëgjoje këshillën e pranoje rregullin, që, në fund, të jesh i urtë. Ka shumë shestime në mendjen e njeriut, por veç plani i ZOTIT do të qëndrojë. Mirësia e bën të këndshëm njeriun; është më i mirë i varfri sesa gënjeshtari. Droja e ZOTIT është jetë, kush e ka fle i kënaqur, e s'e zë e keqja.