Gjyqtarët 6:17-24

Atëherë Gideoni i tha: «Nëse kam gjetur hir para teje, më jep një shenjë se je ti që po flet me mua. Mos u largo prej këndej derisa të kthehem e të të vë përpara një fli kushtimi». Ai i tha: «Po të pres derisa të kthehesh». Gideoni shkoi e përgatiti një kec e disa kuleç të ndormë me tridhjetë kilogramë miell. Mishin e vuri në një shportë, ndërsa lëngun e mishit në një poçe balte dhe ia solli e ia shtroi përpara nën lis. Atëherë engjëlli i Perëndisë i tha: «Merre mishin dhe kuleçtë e ndormë, vëri mbi atë shkëmb e derdh mbi ta lëngun e mishit». Gideoni bëri si i tha. Pastaj engjëlli i ZOTIT shtriu shkopin që mbante në dorë dhe me majën e tij preku mishin dhe kuleçtë e ndormë. Nga shkëmbi doli zjarr, që e përpiu mishin me gjithë kuleçtë e ndormë. Atëherë engjëlli i ZOTIT u zhduk nga sytë e Gideonit. Gideoni kuptoi se kishte qenë engjëlli i ZOTIT e tha: «Mjerë unë, o ZOT, Zoti im! Pashë engjëllin e ZOTIT ballë për ballë». ZOTI i tha: «Paqja qoftë me ty! Mos ki frikë, s'ke për të vdekur». Gideoni ndërtoi atje një altar për ZOTIN dhe e quajti «Zoti është paqe». Ky altar gjendet edhe sot e kësaj dite në Ofrah të abiezeritëve.