Psalteri 95:1-11
Psalteri 95:1-11 PSGEKK1872
Eni, le të gëzohemi për Zotinë, le të brohorijmë për gurin’ e shpëtimit t’ynë. Le t’ia mbërrimë përpara ati bashkë me lavdurim, le të brohorijmë për ate me psallma. Se Zoti ashtë Perëndia i math, edhe mbëret i math përmbi gjithë perëndinat. Se nd’dorët t’ati janë të thellat’ e dheut, edhe të naltat’ e malevet janë t’ati. Se deti asht’ i ati, edhe ai e bani ate, edhe duert’ e ati krijuenë tokënë. Eni, le t’lusimë, e le t’i biemë ndër kambë, le të bienë ndë gjunë përpara Zotit, qi na krijoi. Se ai ashtë Perëndia ynë, edhe na jemi populli i kullotës’ ati, edhe dhent’ e dorës’ ati. Sod ndë ndëgjofshi zanin’ e ati, Mos ashpëroni zemërënë tuei, porsi ndë idhënimt t’asai ditësë të gërgamit ndë shkretinët, atie ku më gërganë atenitë tuei, e më shprovuenë, edhe panë punët’ e mia. Katerdhetë viet u idhënueshë me ate bres, edhe thashë: Kyi ashtë nji popull me zemërë të gënjyeme, edhe ata nukë ngjofnë udhët’ e mia. Përandai u përbetueshë ndë zemërimt t’em, se s’kanë me hymë ndë të praitunit t’em.