Mufananidzo weYouVersion
Mucherechedzo Wekutsvaka

ปฐมกาล 32

32
ยาโคบ​เตรียม​ตัว​เจอ​เอซาว
1ยาโคบ​ไป​ตาม​ทาง​ของเขา พวกทูตสวรรค์​ของ​พระเจ้า​ได้​มา​พบ​เขา 2เมื่อ​ยาโคบ​เห็น​พวกทูตสวรรค์​นั้น เขา​พูด​ว่า “นี่​คือ​ค่าย​ของ​พระเจ้า”#32:2 นี่​คือ​ค่าย​ของ​พระเจ้า หรือ “นี่​คือ​กองทัพ​ของ​พระเจ้า” เขา​จึง​เรียก​สถานที่​นั้น​ว่า “มาหะนาอิม”#32:2 มาหะนาอิม หมายถึง “ค่าย​สอง​ค่าย” ค่าย​หนึ่ง​เป็น​ของ​ยาโคบ อีก​ค่าย​หนึ่ง​เป็น​ของ​ทูตสวรรค์ เหมือน​กับ​ว่า​ทูตสวรรค์​มา​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ใกล้ๆ​ค่าย​ของ​ยาโคบ
3แล้ว​ยาโคบ​ได้​ส่ง​พวก​ผู้ส่งข่าว​ไป​ล่วงหน้า​เขา เพื่อ​ไป​หา​เอซาว​พี่ชาย​ของเขา ที่​แคว้น​เสอีร์​ใน​เมือง​เอโดม#32:3 เมือง​เอโดม ประเทศ​ทาง​ตะวันออก​ของ​ยูดาห์ 4ยาโคบ​สั่ง​พวกเขา​ว่า “ให้​พูด​อย่างนี้​กับ​เอซาว​เจ้านาย​ของ​ฉัน​ว่า ‘นี่​คือ​สิ่ง​ที่​ยาโคบ ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​กล่าว​คือ “น้อง​ได้​อาศัย​อยู่​กับ​ลาบัน ใน​ฐานะ​คน​ต่าง​ชาติ​มา​จนถึง​เดี๋ยวนี้ 5น้อง​มี​ทั้ง​ฝูงวัว ฝูงลา ฝูงแกะ และ​ทาส​ชายหญิง​มากมาย และ​น้อง​ส่งข่าว​นี้​มา​บอก​กับ​พี่ เจ้านาย​ของ​น้อง เพื่อ​ให้​พี่​ยอมรับ”’”
6พวก​ผู้ส่งข่าว​กลับ​มาหา​ยาโคบ​และ​บอก​ว่า “พวกเรา​ไป​หา​เอซาว​พี่ชาย​ของ​ท่าน​แล้ว เขา​กำลัง​มาหา​ท่าน พร้อมกับ​คน​สี่ร้อย​คน”
7ยาโคบ​กลัว​มาก​และ​เครียด​ด้วย เขา​จึง​ได้​แบ่ง​คน​ที่​มา​กับ​เขา รวมทั้ง​ฝูงสัตว์ ฝูงวัว และ​พวกอูฐ ออก​เป็น​สอง​กลุ่ม 8เขา​คิดว่า “ถ้า​เอซาว​มา​พบ​กลุ่มแรก​และ​ทำลาย​มัน อีก​กลุ่ม​ที่​เหลือ​จะ​ได้​หนี​ทัน”
9แล้ว​ยาโคบ​จึง​พูด​ว่า “พระเจ้า​ของ​อับราฮัม พระเจ้า​ของ​อิสอัค​พ่อ​ของ​ข้าพเจ้า พระยาห์เวห์ พระองค์​บอก​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า ‘กลับ​ไป​ยัง​ประเทศ​และ​ครอบครัว​ของเจ้า แล้ว​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เจริญ​รุ่งเรือง’ 10ข้าพเจ้า​ไม่สมควร​ที่​จะ​ได้รับ​ความรัก ความ​ซื่อสัตย์ ที่​พระองค์​มอบให้​กับ​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​พระองค์​เลย เพราะ​ตอนที่​ข้าพเจ้า​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​นี้​ไป​นั้น ข้าพเจ้า​มี​แค่​ไม้เท้า​อัน​เดียว แต่​เดี๋ยวนี้​ข้าพเจ้า​เจริญ​ขึ้น​จน​เป็น​สอง​กลุ่ม 11ได้โปรด​ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้​รอดพ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​เอซาว​พี่ชาย​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​เถิด เพราะ​ข้าพเจ้า​กลัว​ว่า​เขา​จะ​มา​ฆ่า​ข้าพเจ้า รวมทั้ง​แม่​ทั้งหลาย​กับ​เด็กๆ​ด้วย 12แต่​พระองค์​บอก​ว่า ‘เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เจริญ​รุ่งเรือง​อย่าง​แน่นอน และ​เรา​จะ​ทำให้​เจ้า​มี​ลูกหลาน​มากมาย เหมือน​เม็ดทราย​ใน​ทะเล​ที่​ไม่มี​วัน​นับ​ได้​หมด’”
13แล้ว​ยาโคบ​ก็​ค้างคืน​อยู่​ที่นั่น เขา​ได้​เลือก​ของขวัญ​ให้​กับ​เอซาว​พี่ชาย​ของเขา เขา​คัด​พวกมัน​ออกมา​จาก​สิ่ง​ที่​มี​อยู่​ใน​มือ​เขา 14คือ​แพะ​ตัวเมีย​สองร้อย​ตัว​และ​แพะ​ตัวผู้​ยี่สิบ​ตัว แกะ​ตัวเมีย​สองร้อย​ตัว​และ​แกะ​ตัวผู้​ยี่สิบ​ตัว 15อูฐ​ตัวเมีย​สามสิบ​ตัว​พร้อมกับ​ลูก​ของ​มัน วัว​ตัวเมีย​สี่สิบ​ตัว​และ​วัว​ตัวผู้​สิบ​ตัว ลา​ตัวเมีย​ยี่สิบ​ตัว​และ​ลา​ตัวผู้​สิบ​ตัว 16ยาโคบ​จึง​จัด​ฝูงสัตว์​แต่ละ​ฝูง​แยก​ต่างหาก​จาก​กัน และ​มอบให้​คนรับใช้​ของเขา​ดูแล แล้ว​ยาโคบ​พูด​กับ​คนรับใช้​ว่า “ล่วงหน้า​เรา​ไป​ก่อน และ​ให้​ฝูงสัตว์​แต่ละฝูง​อยู่​ห่างๆกัน” 17ยาโคบ​สั่ง​กับ​คนใช้​ของ​กลุ่ม​แรก​ว่า “เมื่อ​เอซาว​พี่ชาย​เรา​เห็น​เจ้า​และ​ถาม​ว่า ‘เจ้า​เป็น​คน​ของ​ใคร จะ​ไป​ไหน และ​สัตว์​พวกนี้​ที่​อยู่​ตรงหน้า​เจ้า​เป็น​ของ​ใคร’ 18ก็​ให้​เจ้า​ตอบ​ว่า ‘พวกมัน​เป็น​ของ​ยาโคบ​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน ยาโคบ​ส่ง​ของขวัญ​นี้​มา​ให้​ท่าน เอซาว​เจ้านาย​ของเรา และ​โน่น ยาโคบ​กำลัง​ตามหลัง​พวกเรา​มา’”
19ยาโคบ​ได้​สั่ง​คนใช้​ใน​กลุ่ม​ที่​สอง กลุ่ม​ที่​สาม และ​คนใช้​ทั้งหมด​ที่​เดิน​ตาม​ฝูงสัตว์​พวกนั้น ให้​พูด​เหมือนๆ​กัน คือ “พวกเจ้า​ต้อง​พูด​อย่างนี้​กับ​เอซาว​เมื่อ​เจ้า​พบ​เขา 20และ​เจ้า​ต้อง​พูด​ด้วย​ว่า ‘โน่นไง ยาโคบ​ผู้รับใช้​ท่าน​กำลัง​ตามหลัง​พวกเรา​มา’”
เพราะ​ยาโคบ​คิดว่า “ฉัน​จะ​ระงับ​ความ​โกรธ​ของเขา​ด้วย​ของขวัญ​ที่​ล่วงหน้า​ไปก่อน​ฉัน หลัง​จาก​นั้น​ฉัน​จะ​พบ​เขา​ต่อหน้า บางที​เขา​อาจจะ​ยกโทษ​ให้​ฉัน” 21ดังนั้น​ของขวัญ​จึง​ล่วงหน้า​ยาโคบ​ไป​ก่อน ส่วน​ตัวเขา​เอง​ยัง​คง​ค้างคืน​อยู่​ใน​ค่าย​ใน​คืนนั้น
22ใน​คืนนั้น ยาโคบ​ได้​ลุกขึ้น​มา พา​เมีย​ทั้ง​สอง​คน​ของเขา รวมทั้ง​สาวใช้​ทั้ง​สอง​คน และ​ลูก​ทั้ง​สิบเอ็ด​คน ลุย​ตรง​ทาง​ข้าม​ของ​แม่น้ำ​ยับบอก​ไป 23ยาโคบ​พา​พวกเขา​ออก​มา​และ​ส่ง​พวกเขา​ข้าม​แม่น้ำ​ไป และ​ส่ง​ทรัพย์สิน​ทุกอย่าง​ที่​เขา​มีอยู่​ข้าม​แม่น้ำ​ไป​ด้วย
การต่อสู้​กับ​พระเจ้า
24เหลือ​ยาโคบ​เป็น​คนสุดท้าย​ที่​ยัง​ไม่ได้​ข้าม​ไป มี​ชาย​คนหนึ่ง​มา​ปล้ำสู้​กับ​เขา​จน​ถึง​รุ่งสาง 25เมื่อ​ชาย​คนนั้น​เห็น​ว่า​เขา​ไม่​สามารถ​ที่​จะ​เอา​ชนะ​ยาโคบ​ได้ ใน​ระหว่าง​ที่​ยัง​ปล้ำสู้​กันอยู่นั้น เขา​ได้​ต่อย​ไป​ที่​ข้อต่อ​ตรง​สะโพก​ข้างหนึ่ง​ของ​ยาโคบ ทำให้​ข้อต่อ​นั้น​เคลื่อนไป
26ชาย​คนนั้น​พูด​ว่า “ปล่อย​เรา​ไป​เถิด เพราะ​ตะวัน​กำลัง​ขึ้น​แล้ว”
ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ไม่ปล่อย​ท่าน​ไป​หรอก จนกว่า​ท่าน​จะ​อวยพร​ให้​ข้าพเจ้า​ก่อน”
27ชาย​คนนั้น​ถาม​ยาโคบ​ว่า “เจ้า​ชื่อ​อะไร”
ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ยาโคบ”
28ชาย​คนนั้น​พูด​ว่า “ชื่อ​ของ​เจ้า​จะ​ไม่ใช่​ยาโคบ​อีก​ต่อไป แต่​จะ​เป็น​อิสราเอล#32:28 อิสราเอล ชื่อ​นี้​อาจ​หมายถึง “เขา​ต่อสู้​กับ​พระเจ้า” หรือ “พระเจ้า​ต่อสู้” เพราะ​เจ้า​ได้​ต่อสู้​กับ​พระเจ้า​และ​มนุษย์ และ​เจ้า​ก็​ชนะ​ด้วย”
29ยาโคบ​ถาม​ว่า “ช่วย​บอก​ชื่อ​ท่าน​หน่อย”
แต่​ชาย​คนนั้น​ตอบ​ว่า “เจ้า​ถาม​ชื่อ​เรา​ทำไม” และ​ชาย​คนนั้น​ได้​อวยพร​ยาโคบ​ที่นั่น
30ยาโคบ​จึง​เรียก​สถานที่​นั้น​ว่า “เปนีเอล”#32:30 เปนีเอล ชื่อ​นี้​หมายถึง “ใบหน้า​ของ​พระเจ้า” เขา​พูด​ว่า “เพราะ​เรา​ได้​เห็น​พระเจ้า​ซึ่งๆหน้า แต่​เรา​ก็​ยัง​มีชีวิตอยู่” 31ตะวัน​ขึ้น​ใน​ขณะที่​เขา​เดิน​ผ่าน​เปนูเอล​ไป แต่​เขา​เดิน​โขยกเขยก​เพราะ​สะโพก​ของเขา 32เพราะ​อย่างนี้ คน​อิสราเอล​ถึง​ไม่กิน​เอ็น​ที่​สะโพก ตรง​ข้อต่อ​สะโพก จนถึง​ทุกวันนี้ เพราะ​ยาโคบ​ถูก​ต่อย​ตรง​ข้อต่อ​ที่​สะโพก ตรง​เส้นเอ็น​ที่​สะโพก

Zvasarudzwa nguva ino

ปฐมกาล 32: THA-ERV

Sarudza vhesi

Pakurirana nevamwe

Sarudza zvinyorwa izvi

None

Unoda kuti zviratidziro zvako zvichengetedzwe pamidziyo yako yose? Nyoresa kana kuti pinda

YouVersion inoshandisa macookies kugadzirisa mashandisiro ako. Nekushandisa webhusaiti yedu, unobvuma kushandisa kwedu macookies sekutsanangurwa kwazvakaitwa mu Mutemo wedu weZvakavanzika