Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Lúcás 12

Pakurirana nevamwe

Biḋiḋ‐se ullaṁ, mar an gcéadna: óir is ar uair naċ ḃfuil coinne agaiḃ leis ṫiocfas Mac an Duine.

Aċt loirgiḋ a ríoġaċt‐san, agus do‐ḃéarfar na neiṫe sin daoiḃ sa mbreis.

Agus aduḃairt sé leo, Taḃraiḋ aire, agus seaċnaiḋ siḃ féin ar an tsainnt: óir ní i ḃflúirse a ḃfuil aige atá beaṫa an duine.

Óir an áit ’n‐a mbíonn ḃúr stór, is ann ḃéas ḃúr gcroiḋe, ċóṁ maiṫ.

Agus ciaca ḋíḃ‐se d’ḟéadfaḋ, dá ṁéid a imniḋe, bannláṁ do ċur le n‐a aoirde?

Agus aduḃairt sé le n‐a ḋeisceablaiḃ, Ná bíoḋ imniḋe oraiḃ i dtaoḃ ḃúr mbeaṫaḋ, créad íosfas siḃ; ’ná i dtaoḃ ḃúr gcuirp, créad ċuirfeas siḃ oraiḃ.

Aċt atá ribí ḃúr ngruaige go léir cóṁairiṁṫe. Ná bíoḋ eagla oraiḃ: is mó is fiú siḃ‐se ’ná mórán gealḃan.

Ná bíoḋ eagla oraiḃ, a ṫréad ḃeag, óir is é toil ḃúr nAṫar an ríoġaċt do ṫaḃairt daoiḃ.

Breaṫnuiġiḋ na fiaċa duḃa; ní ċuireann siad síol, agus ní ḃaineann siad fóġṁar; agus ní ḟuil taisce ná scioból aca; agus beaṫuiġeann Dia iad: naċ mó go mór is fiú siḃ‐se ’ná na h‐éanlaiṫe!

Ná biḋiḋ, d’á ḃriġ sin, g‐á ḟiafruiġe créad íosfas siḃ, agus créad ólfas siḃ, agus ná bíoḋ inntinn ċorraċ agaiḃ.

Aċt má’s mar sin éidiġeas Dia féar an ṁaċaire, atá ann indiu, agus caiṫtear san oiġeann amáraċ; naċ mó go mór éideoċas sé siḃ‐se, a luċt an ċreidiṁ ḃig?

Aċt ní ḟuil éinniḋ fá ċéilt naċ noċtfar, ná i ḃfolaċ naċ dtiocfaiḋ ċum eolais.