1. Mose 2
2
1Un nu wieren de Himmel un de Ieed, un aul daut Läwen waut em Himmel un oppe Ieed es, jemoakt. 2Un aum säwenden Dach wia aules foadich waut Gott jemoakt haud, un hee oabeid nich wieda aum säwenden Dach aun daut waut hee jedonen haud. #Heb 4,4 3Un Gott säajend dän säwenden Dach un sad dän oppoat un säd daut dee heilich wia, wiels hee dän Dach opphieed met siene Oabeit en dee hee aules muak. #2Mo 20,11; Psa 95,11; Hes 20,12; Heb 4,9-10 4Dit es woo de Himmel un de Ieed jemoakt worden.
De Menschen em Goaden Eden
Aus Gott de Har dän Himmel un de Ieed muak, 5wieren doa noch kjeene Plaunten oppe Ieed, un doa hauden noch kjeene Bescha jekjient. Doa wia kjeena toom de Ieed beoabeiden, un Gott de Har haud noch kjeen Räajen oppe Ieed faulen loten. 6Oba Wota kjwald ut de Ieed rut un bewessad aul daut Launt. 7Un Gott de Har formd eenen Mensch von Ieed un pust dän läwendjen Odem en däm siene Näs nenn, un hee wort een läwendja Mensch. #1Mo 3,19; Hiob 10,9; 33,4; Psa 104,29-30; 1Kor 15,45.47
8Un Gott de Har plaunt eenen Goaden em Oosten aun, en Eden. Un Gott sad dän Mensch, dän hee jemoakt haud, en dän Goaden. 9Un Gott de Har muak de veschiedne Beem, dee goot leeten un scheene Frucht druagen. Un hee muak uk dän Boom dee Läwen jeft, medden em Goaden, un uk dän Boom, dee Vestentnis jäwen kunn waut goot un schlajcht es. #1Mo 3,22; Opb 2,7; 22,2 10Un doa funk een Riefa aun en Eden, dee dän Goaden bewessad. Un doa, wua de Riefa ut däm Goaden rand, deeld dee sikj en vea. #Hes 47,1-12 11De ieeschta von de vea Riefasch es de Paschon, un dee rand derch daut Launt Hawila, wua doa Golt es. 12Daut es goodet Golt en daut Launt, un dee haben doa uk Parfum un Onniks Steen. 13De tweeda Riefa heet Gihon, un dee rand derch daut Launt Kusch. 14De dredda Riefa heet Tigris un dee rand oosten von Assierien. Un de vieeda Riefa es de Eufrat.
15Un Gott de Har neem däm Mensch un sad am en dän Goaden Eden, soo daut hee dän beoabeiden un besorjen wudd. 16Un Gott de Har bestald aun däm Mensch un säd: Du doascht von irjent eenen Boom em Goaden äten, 17oba von däm Boom, dee daut Vestentnis jäwen kaun, waut goot un schlajcht es, von däm saust du nich äten, wiels daut woat onbedinjt dienen Doot brinjen. #Reema 6,23
18Un Gott de Har säd: Daut es nich goot, daut de Mensch auleen es. Ekj woa wäm moaken toom am halpen, dee am paussen woat. #Liera 4,10 19Dan muak Gott de Har aul de veschiedne Tieren, dee oppe Stap sent un de veschiedne Väajel dee enne Loft flieejen, ut Ieed. Un hee brocht däm Mensch dee, toom seenen waut hee dee nanen wudd. Soo aus de Mensch dee nand, soo heeten dee. 20De Mensch funk Nomes fa aul daut Vee un de wille Tieren un fa de Väajel enne Loft. Oba doa wia kjeena waut paussent wia, om däm Mensch to halpen. 21Dan muak Gott de Har däm Mensch sea faust enschlopen, un aus hee schleep neem de Har eene Rebb von däm Mensch un leet de Städ wada met Hut bewaussen. 22Un Gott de Har muak eene Fru von de Rebb, dee hee von däm Mensch jenomen haud, un brocht am dee. 23Dan säd de Mensch: Dise paust mie.
Dit es Knoaken von mienen Knoaken,
un Fleesch von mien Fleesch.
See saul Frumensch heeten,
wiels see vom Mensch jenomen es.
24Doawäajen jeit een Maun von siene Elren wajch, un veeenicht sikj met siene Fru, un see sent eent. #Mat 19,5-6; 1Kor 6,16; Efs 5,31 25Un de Maun un de Fru wieren noaktich un schämden sikj nich.
Currently Selected:
1. Mose 2: PB
Označeno
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.