Logotip YouVersion
Search Icon

Rodzaju 23

23
Śmierć i pogrzeb Sary
1A było życia Sary sto dwadzieścia siedem lat#23:1 Midrasz dopatruje się liczby symbolicznej: 100 dla dobrego wieku, 20 dla piękna, 7 dla nienaganności Rdz 23:1L. – lat życia Sary. 2I umarła Sara w Kiriat-Arba,#Joz 14:15; Sdz 1:10, 20#23:2 Kiriat-Arba, קִרְיַת אַרְבַּע, tj. czterogród. PS dod.: w dolinie, por. G: ἐν τῷ κοιλώματι. to jest w Hebronie,#23:2 Hebron, חֶבְרוֹן, czyli: liga, związek. w ziemi kananejskiej. I przyszedł Abraham, aby odbyć żałobę po Sarze i opłakiwać ją.
3Następnie powstał Abraham od swojej zmarłej i zwrócił się do synów Cheta:#23:3 W kwestii Chetytów zob. Rdz 10:15 (Rdz 23:3L). 4Jestem u was przychodniem i osiedleńcem.#Dz 7:16; Hbr 11:13#23:4 przychodniem i osiedleńcem, גֵּר־וְתוֹשָׁב: hend. Dajcie mi u siebie na własność grób, abym pochował sprzed mego oblicza moją zmarłą.
5I odezwali się synowie Cheta do Abrahama, mówiąc mu:#23:5 mówiąc mu, לֵאמֹר לוֹ: wg PS: mówiąc: Nie…, לֵאמֹר לאֹ, zob. w. 11 i por. G, λέγοντες μή κύριε, Rdz 23:5L. 6Posłuchaj nas, panie. Ty jesteś pośród nas księciem Boga.#23:6 Być może superlativus: wielkim księciem, Rdz 23:6L. Pochowaj swoją zmarłą w najlepszym z naszych grobów. Żaden z nas nie odmówi ci swego grobu na pochowanie twej zmarłej.
7Wtedy Abraham powstał i pokłonił się ludowi tej ziemi, synom Cheta, 8i rozmawiał z nimi, mówiąc: Skoro jest waszą chęcią#23:8 Skoro jest waszą chęcią, אִם־יֵשׁ אֶת־נַפְשְׁכֶם, tj. skoro są wasze dusze. pochować moją zmarłą sprzed mojego oblicza, posłuchajcie mnie i wstawcie się za mną#23:8 Lub: spotkajcie się dla mnie. u Efrona, syna Sochara,#23:8 PS dod.: Chetyty. 9aby mi dał jaskinię Makpela,#23:9 Makpela, מַכְפֵּלָה, czyli: podwójne, złożone z dwu, por. G: podwójną jaskinię, τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, Rdz 23:9L. która należy do niego, która jest na skraju jego pola, niech mi ją da za pełną [cenę] w srebrze pośród was na [mój] własny grób.
10Efron zaś siedział między synami Cheta i odezwał się Efron, Chetyta, do Abrahama, w obecności#23:10 w obecności, בְּאָזְנֵי, idiom: w uszy l. przy uszach. synów Cheta, wszystkich, którzy schodzili się w bramie jego miasta,#23:10 Lub: którzy należeli do władz miasta, Rdz 23:10L. w te słowa: 11Nie, mój panie, posłuchaj mnie: Dam ci pole i jaskinię, która jest na nim, tobie ją dam na oczach synów mego ludu – dam ją tobie, pochowaj swoją zmarłą.
12Wtedy pokłonił się Abraham przed ludem tej ziemi 13i przemówił do Efrona wobec ludu tej ziemi: Jednak czy ty nie zechciałbyś mnie posłuchać:#23:13 Lub: Jednak jeśli ty… Posłuchaj mnie, Rdz 23:13L. Daję srebro za pole, przyjmij [je] ode mnie, a pochowam tam moją zmarłą.
14I odezwał się Efron do Abrahama, mówiąc mu: 15Posłuchaj mnie, mój panie: Ziemia [jest warta] czterysta sykli#23:15 Tj. 4,8 kg. srebra. Cóż to jest między mną i między tobą? Więc swoją zmarłą pochowaj. 16I posłuchał Abraham Efrona, i odważył Abraham Efronowi srebro, o którym mówił w obecności synów Cheta, czterysta sykli srebra, jak było w obiegu u kupców.#23:16 jak było w obiegu u kupców, Rdz 23:16L.
17I stanęło, że pole Efrona, które jest w Makpela, które jest naprzeciw#23:17 Wg PS: naprzeciwko l. na wschód, על־פני. Mamre, pole i jaskinia, która jest na nim, i wszelkie drzewo, które jest na polu, w obrębie całej jego granicy wokoło, 18przeszło na Abrahama, jako nabytek, na oczach synów Cheta, wszystkich schodzących się w bramie jego miasta.#23:18 Rdz 23:18L.
19Potem pochował Abraham Sarę, swoją żonę, w jaskini na polu Makpela naprzeciw Mamre, to jest w Hebronie, w ziemi kananejskiej. 20Tak stanęło, że pole i jaskinia, która jest na nim, przeszła na Abrahama, na [jego] własny grób, [zakupiona] od synów Cheta.

Currently Selected:

Rodzaju 23: SNPD4

Označeno

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in