Priljubljene svetopisemske vrstice iz Matthew Lefi 17

Deli

Yna y dysgyblion á ddaethant ato o’r neilldu, gàn ddywedyd, Paham nad allasem ni fwrw y cythraul hwn allan? Iesu á atebodd, O herwydd eich hannghrediniaeth; canys, yn wir, yr wyf yn dywedyd wrthych; pe byddai genych ffydd, ond fel gronyn o had cethw, gallech ddywedyd wrth y mynydd hwn, Symud i’r fàn yna, ac efe á symudai: ïe, ni byddai dim yn annichon i chwi. Y rhywogaeth hyn, pa fodd bynag, nid â allan, ond drwy weddi ac ympryd.

Ar ol chwe diwrnod, Iesu á gymerodd Bedr, ac Iägo, ac Iöan brawd Iägo, o’r neilldu i ben mynydd uchel, ac á weddnewidiwyd yn eu gwydd hwynt. Ei wyneb á ddysgleiriai fel yr haul; a’i ddillad oedd cỳn wỳned â’r goleuni. Ac yn ebrwydd yr ymddangosodd iddynt Moses ac Elias yn ymddyddan ag ef. Pedr, àr hyn, gàn gyfarch Iesu, á ddywedodd, Feistr, da yw i ni aros yma; gwnawn yma, os mỳni, dri bwth; un i ti, ac un i Foses, ac un i Elias. Tra y llefarai efe, wele! cwmwl goleu á’u cysgododd hwynt, ac allan o’r cwmwl y daeth llef, yr hon á ddywedai, Hwn yw fy Mab, yr anwylyd, yn yr hwn yr ymhyfrydwyf; gwrandewch arno ef. Y dysgyblion wedi clywed hyn, á syrthiasant àr eu hwynebau, ac á ddychrynasant yn ddirfawr. Ond Iesu á ddaeth ac á gyfhyrddodd â hwynt, gàn ddywedyd, Cyfodwch; nac ofnwch. Yna gwedi codi eu golygon i fyny, ni welent neb ond Iesu.

Gwedi eu dyfod at y dyrfa, daeth ato ddyn, yr hwn, gàn benlinio, á ddywedodd, Syr, tosturia wrth fy mab; oblegid y mae yn cael ei boeni yn dost gàn loerigrwydd; mynych y syrthia i’r tân, a mynych i’r dwfr, a mi a’i cyflwynais ef i dy ddysgyblion; ond ni allasent hwy ei iachâu ef. Iesu gàn ateb, á ddywedodd, O genedlaeth annghrediniol a throfâus! Pa hyd y byddaf gyda chwi? pa hyd y goddefaf chwi? Dygwch ef yma ataf fi. Yna Iesu á geryddodd y cythraul, ac efe á ddaeth allan; a’r bachgen á iachâwyd yn y màn.