Sant Matiéu 1
1
CHAPITRE PROUMIÉ
Genealougìo de Noste-Segne. — La Santo Vierge lou councèu dóu Sant-Esperit. — Sant Jóusè es dins lis ànci: un ange vèn l'assabenta dóu mistéri.
1Libre de la generacioun de Jèsu-Crist, fiéu de Dàvi, fiéu d'Abram.#1.1 Eiçò's lou catalogue di rèire de Jèsu-Crist. Lou Messìo devié èstre fiéu de Dàvi. Jèsu-Crist, estènt lou Messìo verai, a dounc faugu que fuguèsse fiéu de Dàvi: es ço que S. Matiéu provo pèr aquesto listo genealougico. Verai que lou Sant Crist es pas l'enfant de S. Jóusè; mai aquest avié lou titre e li dre legau de paire, e de mai, la Vierge èro, coume soun espous, de l'oustau, de la famiho de Dàvi. (Suarez, iii part. Q. xxiv, disp. viii, i sect.)
2Abram engendrè Isa; Isa engendrè Jacob; Jacob engendrè Juda e si fraire.
3Juda engendrè, de Tamar, Farès e Zara; Farès engendrè Esroun; Esroun engendrè Aram.
4Aram engendrè Aminadab; Aminadab engendrè Nassoun; Nassoun engendrè Saumoun.
5Saumoun engendrè Booz de Raab; Booz engendrè Oubèd; Oubèd engendrè Jessè, E Jessè engendrè Dàvi, que fuguè rèi.
6Lou rèi Dàvi engendrè Salamoun d'aquelo qu'èro estado la mouié d'Urìo.
7Salamoun engendrè Roubouam; Roubouam engendrè Abias; Abias engendrè Asa.
8Asa engendrè Jousafat; Jousafat engendrè Jouram, Jouram engendrè Auzias.
9Auzias engendrè Jouatan; Jouatan engendrè Acaz; Acaz engendrè Ezequias.
10Ezequias engendrè Manassé; Manassé engendrè Amoun; Amoun engendre Jóusias.
11Jóusias engendrè Jecounias e si fraire, peraqui au tèms de sa despatriacioun en Babilouno.
12E finido la despatriacioun en Babilouno, Jecounias engendrè Salatiéu; Salatiéu engendrè Zouroubabèu.
13Zouroubabèu engendrè Abiud; Abiud engendrè Eliacim; Eliacim engendre Azour.
14Azour engendre Sadò; Sadò engendrè Aquim; Aquim engendrè Eliud.
15Eliud engendrè Eliazar; Eliazar engendrè Matan; Matan engendrè Jacob.
16E Jacob engendrè Jóusè, espous de Marìo que d'elo es na Jèsu que ié dison louCrist.#1.16 S. Jóusè intro dins la genealougìo dóu Crist que pèr amor de Marìo, sa mouié; éu resto estrangié à sa generacioun. Mai Jèsu, estènt pamens soun fiéu legau, devèn legalamen l'eiretié dóu scètre e dóu trone de Dàvi. (Corn. a Lap. Comment. in Matthœum cap. i.)
17Adounc acò fai en tout, desempièi Abram fin-qu'à Dàvi, quatorge generacioun; desempièi Dàvi fin-qu'à la despatriacioun en Babilouno, quatorge generacioun; e desempièi la despatriacioun en Babilouno fin-qu'à Jèsu-Crist, quatorge generacioun.
18Or, la generacioun dóu Crist se passè coume eiçò: quand sa maire Marìo fuguè'stado fiançado emé Jóusè, elo d'en-davans que fuguèsson ensèn,#1.18 Valènt-à-dire avans la ceremounié de l'intrado dins l'oustau de Jóusè. Encò di Judiéu, lou mariage coumpourtavo dos fourmalita: aquelo di fianço que, tout lou tèms, li proumés istavon separa, e aquelo di noço ounte la nòvio èro menado en grando poumpo à l'oustau de soun nòvi. (Vèire un mouloun d'autour cita pèr Knabenbauer, Comment. in Evangel. sec. Matth. cap. i, e lou P. Didon, Jèsus-Christ) se trouvè empregnado dóu Sant-Esperit.#1.18 Lou S. Esperit fuguè l'encauso eficiènto e noun materialo de la generacioun, coume dison li teoulougian; éu noun agiguè à modo de paire — car Jèsu es pas lou fiéu dóu S. Esperit — mai fourmè lou cors dóu Crist dóu sang de la Vierge Inmaculado (Vèire Suarez, Knabenbauer e Corn. Op. cit.)
19Mai Jóusè soun ome, estènt qu'èro un juste e que noun voulié la desounoura, se decidè de l'enmanda d'escoundoun.#1.19 Es clar que S. Jóusè noun èro au courrènt dóu mistèri. Dins acò, doutè pas uno segoundo de l'innoucènci de Marìo. Cresié mai à sa casteta, dis S. Jirome (Op. imperf.) qu'à sa pregnesso, mai à la gràci qu'à la naturo; ié semblavo mai poussible pèr la femo de councebre sènso l'obro de l'ome que pèr Marìo de fauti.
20Coume remenavo acò dins sa tèsto, veici qu'un ange dóu Segnour i'apareiguè en pantai e ié diguè: Jóusè, fiéu de Dàvi, noun agues cregnènço de prene emé tu Marìo ta mouié, que ço qu'es na dins elo es dóu Sant-Esperit.
21Elo enfantara'n fiéu e ié dounaras lou noum de Jèsu, dóumaci es éu que sauvara soun pople, en lou deliéurant de si pecat.
22E tout acò aguè d'èstre, pèr que se coumpliguèsse la paraulo qu'avié dicho lou Segnour pèr soun proufèto:
23Veici qu'uno vierge sara maire e'nfantara'n fiéu que l'apelaran l'Enmanuèl, valènt-à-dire Diéu emé nautre.
24Adounc s'estènt dereviha, Jousè faguè coume i'avié di l'ange dóu Segnour e prenguè'm'éu sa mouié.#1.24 La reçaupè dins soun oustau óuficialamen, emé lou ceremòni d'usage (Vèire la noto i dóu ꝟ 18.)
25E I'avié pas couneigudo, quand s'acouchè de soun fiéu proumié-na;#1.25 Teoufilat emai Éutime, cita pèr Fouard, dison: proumié e soulet. e ié dounè lou noum de Jèsu.
Aktuálne označené:
Sant Matiéu 1: PROV
Zvýraznenie
Zdieľať
Kopírovať
Chceš mať svoje zvýraznenia uložené vo všetkých zariadeniach? Zaregistruj sa alebo sa prihlás
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
