Obľúbené biblické verše z Marcus 14

Zdieľať

Agus thuirt e, “Abba, athair, tha a h‑uile nì nad chomas. Thoir air falbh bhuam an cupa seo, ach biodh do thoil-sa air a dèanamh, 's chan e mo thoil-sa.”

Bithibh ri faire 's ùrnaigh, air eagal 's gun tig buaireadh nur rathad. Tha an spiorad deònach gun teagamh, ach tha a' cholainn lag.”

Gu cinnteach tha mi ag ràdh ruibh, bidh an rud a rinn i air innse mar chuimhneachan oirre 's gach àite san tèid an Deagh Sgeul a shearmonachadh air feadh an t‑saoghail gu lèir.”

'S thuirt e riu, “Tha urad a bhròn air mo spiorad 's gur gann nach eil mi a' bàsachadh. Fanaibhse ann an seo, 's bithibh ri faire.”

Nuair a bha iad ag ithe, thog e pìos arain, 's thug e taing do Dhia air a shon. Bhrist e na chriomagan e, 's thug e dhaibh e, ag ràdh, “Gabhaibh e, is e seo mo chorp-sa.”

An dèidh sin thog e cupa, 's nuair a thug e taing air a shon thug e dhaibh e, 's dh'òl iad uile ás. Thuirt e riu, “Is e seo m'fhuil-sa, fuil a' chùmhnaint, a th'air a dòrtadh ás leth mòran dhaoine.

Thuirt Iosa riu, “Gabhaidh sibh uile nàire dhiom, oir tha e sgrìobhte: ‘Marbhaidh mi am buachaille, agus bidh na caoraich air an sgapadh.’

Eiribh is falbhamaid. Seallaibh! Tha am fear a tha gam thoirt thairis gu bhith againn.”

Thuirt Iosa ris, “Gu cinnteach tha mi ag ràdh riut, air an dearbh oidhche seo fhèin, mus gairm an coileach dà uair, gun dèan thusa m'àicheadh trì uairean.”