Secunnu Matteu 14
14
1Ntra ddu tempu Erodi lu tetrarca ntisi la fama di Gesù:
2E cci dissi a li soi picciotti: Chistu è Giuvanni Battista, ca risuscitau da li morti, e perciò iddu fa miraculi.
3Giacchì Erodi avia fattu pigghiari, ed attaccari a Giuvanni: e l’ avia misu carzaratu pri causa di Erodiadi mugghieri di so frati.
4Pirchì cci diceva Giuvanni: Nun t’ è licitu di possedirla.
5E vulennulu fari ammazzari, si scantau di lu populu: pirchì l’ avianu comu profeta.
6Ma ntra lu jornu, ca fici l’ anni Erodi, la figghia di Erodiadi abballau ddà mmenzu, e cci piaciu ad Erodi.
7Unni cci promisi cu juramentu di daricci qualunqui cosi cci dumannassi.
8Ma chidda avvirtuta prima di so matri, cci dissi: Dunami ccà ntra un vacili la testa di Giuvanni Battista.
9E lu re si nni turbau: ma pri causa di lu juramentu, e pri li cunvitati, cumannau, chi cci fussi data.
10E mannau a decollari a Giuvanni ntra li carzari.
11E fu purtata la so testa ntra un vacili, e fu data a la picciotta, e chista la purtau a so matri.
12E li soi discipuli cci jeru, pigghiaru lu so corpu, lu sepelleru, e vinniru a darinni la notizia a Gesù.
13La quali cosa sintennu Gesù, si nni jiu di ddà in varca, ntra un locu ritiratu e disertu: e comu lu ntisiru li turbi, cci jeru d’ appressu a pedi di la cità.
14E niscennu vitti na gran turba, e mossu a cumpassioni d’ iddi, sanau chiddi, ca eranu malati.
15Ma facennusi sira, si cci accustaru li soi discipuli, dicennu: Lu locu è disertu, e già l’ ura è tarda: mannanni li turbi, acciochì si nni jissiru ntra li paiseddi ad accattarisi di manciari.
16Gesù però cci dissi: Nun hannu bisognu di jirisinni: daticci vuautri a manciari.
17Cci rispusiru: Ccà nun avemu ca cincu pani, e dui pisci.
18Ed iddu cci dissi: Purtatimilli ccà.
19Ed avennu cumannatu a li turbi d’ assittarisi supra l’ erva, pigghiau li cincu pani, e li dui pisci, e guardannu ’n celu fici la binidizioni, e rumpiu, e detti lu pani a li discipuli, e li discipuli a li turbi.
20E manciaru tutti, e si saziaru. E cugghieru di restu dudici cufini chini di tozzi.
21Ora lu numeru di chiddi, chi manciaru fu di cincu mila omini, senza cuntari li fimmini, e li picciriddi.
22E subitu Gesù obbligau li discipuli ad acchianari ntra la varca, e a jiri ad aspittarlu a l’ autra ripa, mentri chi iddu licenziava li turbi.
23E mannatanni la turba, acchianau sulu ntra lu munti pri fari orazioni. E fattusi sira, stava ddà sulu.
24La varca però era mmenzu di lu mari sbattuta di l’ unni: giacchì lu ventu era cuntrariu.
25Ma a la quarta vigilia di la notti, li jiu a truvari caminannu supra lu mari.
26E vidennulu caminari supra lu mari, si turbaru, dicennu: Chistu è un fantasima. E pri lu scantu jisaru li vuci.
27Allura Gesù cci parrau, dicennu: Facitivi curaggiu: iu sugnu, nun aviti paura.
28Ma Petru cci rispusi, e dissi: Signuri, si sì tu, cumanna, ca iu ti vinissi ncontru supra l’ acqua.
29Ed iddu dissi: Veni. E Petru scinnennu di la varca, caminava supra l’ acqua pri jiri versu Gesù.
30Vidennu però, ca lu ventu era forti, si scantau: e comu accuminzau ad affunnari, gridau dicennu: Signuri, sarvami.
31E subitu Gesù stinnennu la manu, l’ affirrau: e cci dissi: O di poca fidi, pirchì dubbitasti?
32E comu acchianau ntra la varca, lu ventu abbacau.
33Ma chiddi, ca eranu ntra la varca, s’ avvicinaru, e l’ aduraru, dicennu: Sì veru Figghiu di Diu.
34Ed avennu passatu a l’ autra ripa, arrivaru a la terra di Genesar.
35Ed avennulu canusciutu li genti di ddu locu, mannaru pri tuttu lu paisi ntornu, e cci presentaru tutti li malati:
36E cci dumannavanu di tuccaricci sulamenti la fauda di la so vesti. E tutti chiddi, chi la tuccaru, foru sanati.
දැනට තෝරාගෙන ඇත:
Secunnu Matteu 14: SCN
සළකුණු කරන්න
බෙදාගන්න
පිටපත් කරන්න

ඔබගේ සියලු උපාංග හරහා ඔබගේ සළකුණු කල පද වෙත ප්රවේශ වීමට අවශ්යද? ලියාපදිංචි වී නව ගිණුමක් සාදන්න හෝ ඔබගේ ගිණුමට ඔබගේ ගිණුමට පිවිසෙන්න
First published in 1860 and 1861.